Η ποινή για τον απαγωγέα βάσει νόμου και η διά βίου των social media
13:02 - 27 Σεπτεμβρίου 2018
Συγκλονισμό και τεράστια ερωτηματικά για την «εξέλιξη» της εγκληματικότητας στη χώρα μας έχει προκαλέσει η υπόθεση της απαγωγής των δύο 11χρονων αγοριών από το Δημοτικό Σχολείο Καμάρων στη Λάρνακα.
Το κοινό αίσθημα ζητά αυστηρή αντιμετώπιση δραστών τέτοιων εγκλημάτων και παραδειγματική τιμωρία τους, ούτως ώστε οι όποιοι επίδοξοι μιμητές να το σκεφτούν καλά πριν επιχειρήσουν κάτι αντίστοιχο.
Αυτός ίσως να ήταν και ο λόγος που η λαϊκή ετυμηγορία έσπευσε να καταδικάσει τον φερόμενο ως δράστη, μέσω της δημοσιοποίησης των στοιχείων του, παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά η νομοθεσία μας το απαγορεύει. Πολλές φορές άλλωστε αυτή η λαϊκή καταδίκη μπορεί να αποδειχθεί τελικά, πολύ πιο σκληρή από τον εγκλεισμό σε μία φυλακή που επιφέρει η δικαστική.
Εδώ πάντως να πούμε πως στο εξωτερικό τα στοιχεία συλληφθέντων για κάποιες κατηγορίες εγκλημάτων, ακόμη κι αν ακόμη δεν έχουν καταδικαστεί, δίδονται στη δημοσιότητα για λόγους δημόσιας ασφάλειας και διευκόλυνσης της εν εξελίξει έρευνας των διωκτικών αρχών. Στην Ελλάδα επί παραδείγματι αυτό μπορεί να συμβεί με εισαγγελική άδεια όταν οι υποθέσεις αφορούν εγκλήματα τρομοκρατίας, οργανωμένου εγκλήματος ή γενετήσιας ελευθερίας (σεξουαλικά εγκλήματα).
Σε σχέση τώρα με τις ποινές, αυτές καθορίζονται από τον νόμο και στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος περί απαγωγής στην Κύπρο προνοεί φυλάκιση επτά χρόνων.
Παρόλα αυτά στην υπόθεση απαγωγής των 11χρονων, υπάρχει ένας παράγοντας που μπορεί -εφόσον στοιχειοθετηθεί δικαστικά- να αλλάξει κατά πολύ τα δεδομένα και να φέρει τον δράστη αντιμέτωπο ακόμη και με την διά βίου φυλάκιση.
Ο παράγοντας αυτός είναι το γεγονός της χορήγησης υπνωτικών χαπιών στα παιδιά, κάτι που και ο συλληφθείς παραδέχθηκε στους αστυνομικούς, αφού όπως φέρεται να είπε, τους έδωσε τα χάπια για να μην κάνουν φασαρία.
Σύμφωνα με τον ποινικολόγο Γιάννη Πολυχρόνη, που μίλησε στον REPORTER, από τις τοξικολογικές εξετάσεις θα διαφανεί εάν τα παιδιά είχαν ναρκωθεί ή όχι και σε περίπτωση που θα διαπιστωθεί ότι είχαν ναρκωθεί και η ουσία όντως εμπίπτει στις κατηγορίες της νάρκωσης, τότε ο απαγωγέας θα είναι αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη ποινή που προβλέπει η νομοθεσία και είναι αυτή της δια βίου φυλάκισης.
Είναι η μάξιμουμ ποινή που μπορεί να του επιβληθεί εάν είχε ναρκώσει τα παιδιά, χωρίς όμως να σημαίνει ότι θα καταδικαστεί σε δια βίου φυλάκιση, συμπληρώνει.
Αν όμως, εξηγεί ο κ. Πολυχρόνης, διαπιστωθεί ότι το υπνωτικό που τους δόθηκε δεν εμπίπτει στις ουσίες νάρκωσης, τότε ο δράστης είναι αντιμέτωπος με ποινή μέχρι και επτά ετών, όπως προβλέπει η νομοθεσία για υπόθεση απαγωγής, ομηρίας.
Πάντως, και στα δυο ενδεχόμενα των ποινών σίγουρα «λαμβάνονται υπόψη οι μετριαστικοί παράγοντες».
Σε ό,τι αφορά τώρα το ενδεχόμενο ο δράστης να είναι ψυχικά ασθενής –απομακρυσμένο ωστόσο σενάριο από τη στιγμή που τα στοιχεία δείχνουν άνθρωπο με προμελετημένο σχέδιο δράσης και διαφυγής- ο ποινικολόγος αναφέρει ότι σε αυτή την περίπτωση που διαπιστωθεί δηλαδή ιατρικά ότι δεν έχει σώας τα φρένας του και λειτούργησε χωρίς λογική και χωρίς να έχει τον έλεγχο, τότε ενδεχομένως να υπάρξει και πλήρης αθώωση του κατηγορημένου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: ΒΙΝΤΕΟ: Αυτός είναι ο χάρτης της διαδρομής του απαγωγέα
