Κύπριοι ποδοσφαιριστές, ένα... προϊόν προς εξαφάνιση

Αναλλοίωτη παραμένει η κατάσταση της Κύπρου αναφορικά με το ποσοστό γηγενών ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο πρωτάθλημά μας. Σύμφωνα με την καθιερωμένη έρευνα του Ποδοσφαιρικού Παρατηρητηρίου του Διεθνούς Κέντρου Αθλητικών Ερευνών (CIES), το κυπριακό πρωτάθλημα, φιγουράρει στην πρώτη - όχι και τόσο τιμητική - θέση με το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων (σ.σ. 66,8%) που εργοδοτούνται από συλλόγους της Α' κατηγορίας. 

Υπάρχει κάποιος που πραγματικά ξαφνιάζεται από τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας; Με το πέρασμα των χρόνων η εξαφάνιση των Κυπρίων ποδοσφαιριστών κατάντησε συνήθεια που έγινε... λατρεία. Καμία εντύπωση δεν πρέπει να προκαλεί το γεγονός ότι μόλις 14,2% των παικτών, προέρχονται από τις ακαδημίες των ομάδων τους. 

Το γεγονός ότι δεν δίνονται ευκαιρίες στους Κύπριους ποδοσφαιριστές, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με τον αυξημένο όρο ηλικίας του κυπριακού πρωταθλήματος (σ.σ. 28 χρόνων).

Η ξενομανία που έχουν οι σύλλογοι της Κύπρου δεν τους... επιτρέπει να χρησιμοποιούν γηγενείς παίκτες, αφού επικρατεί η αντίληψη ότι οι ομάδες δεν μπορούν να γίνουν ανταγωνιστικές εάν δεν αποτελούνται κυρίως από ξένους. 

Σαφώς και η κάθοδος των ξένων ανέβασε κατακόρυφα το επίπεδο του κυπριακού ποδοσφαίρου, αφού πολλοί από αυτούς κατάφεραν να συνδέσουν τ' όνομά τους με τις τεράστιες επιτυχίες των ομάδων τους στην Ευρώπη.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μειώνεται η προσφορά τους, ωστόσο η προοπτική να δημιουργηθεί ένα κράμα από ποιοτικούς ξένους και ταλαντούχους-ανερχόμενους Κύπριους, θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα για κάποιους που καυχώνται ότι επιθυμούν το καλό του κυπριακού ποδοσφαίρου. 

Τα κυπριακά... φυτώρια κινδυνεύουν να εξαλειφθούν, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο η ανάδειξη ποδοσφαιριστών, τόσο μέσα από την Εθνική ομάδα, όσο και σε επίπεδο συλλόγων.

Οι συγκρίσεις με μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους θα ήταν άδικη από κάθε άποψη για τις ομάδες της Κύπρου. Οι εγκαταστάσεις, ο τρόπος ζωής και ο πλήρης επαγγελματισμός των αθλητών σε νεαρή ηλικία είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία για τα οποία η Κύπρος είναι εξαιρετικά δύσκολο να μοιάσει σε πολλές από τις 30 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα. 

Οι ακαδημίες μας έχουν κάνει μεν βήματα προς τα μπροστά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στη στιγμή που οι παίκτες επιζητούν την ευκαιρία να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Σ' εκείνο το κρίσιμο σημείο είναι που οι ομάδες καλούνται να ξεφύγουν από τα καλούπια και να ρίξουν ποδοσφαιριστές 17-18 χρονών στον αγωνιστικό χώρο. 

Αν για όλα τα άλλα που αναφέρθηκαν πιο πάνω μπορούν να δοθούν δικαιολογίες για τη μη χρησιμοποίηση Κυπρίων παικτών, αρκεί κάποιος να πάρει παράδειγμα από συλλόγους κορυφαίου επιπέδου, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια παρέχουν άφθονες ευκαιρίες σε νεαρά ταλέντα ακόμη και σε παιχνίδια με τον μέγιστο βαθμό δυσκολίας.