13,5 εκατομμύρια για 21 ματς: Ο παικταράς που ζήλεψαν όλοι, αλλά δεν έπαιξε ποτέ

Υπήρξε κάποτε ένας παίκτης στην ιστορία του Ολυμπιακού που κόστισε 13,5 εκατ. ευρώ, «έφαγε» δύο προπονητές σε 160 ημέρες, έπαιξε σε μόλις 14 ματς πρωταθλήματος και για κάθε ένα πρωτοσέλιδο που έκανε με το αστείρευτο ταλέντο του, έκανε άλλα δύο με την αυτοκαταστροφική πλευρά του χαρακτήρα του.

Περίπτωση ποδοσφαιριστή σαν τον Ζλάτκο Ζάχοβιτς δεν έχει υπάρξει και μάλλον δεν θα υπάρξει ξανά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δύο φορές κοτζάμ Σωκράτης Κόκκαλης κάθισε δίπλα του για τον παρουσιάσει στους δημοσιογράφους. Την πρώτη αυτάρεσκα, έχοντας πληρώσει ένα σκασμό λεφτά γα να κάνει το κομμάτι του, προκαλώντας παροξυσμό στο κοινό του συλλόγου και τη δεύτερη σαν… βρεγμένη γάτα, έχοντας διαπιστώσει ότι ο θησαυρός ήταν… άνθρακας.

Ο Σλοβένος παικταράς με το μαγικό αριστερό πόδι, που τη σεζόν 1998/99 έβαλε 7 γκολ με την Πόρτο σε 6 συμμετοχές για το Τσάμπιονς Λιγκ (τα δύο απέναντι στον Ολυμπιακό) έδειχνε μανουριασμένος σε όλα από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα.

Ο Γιώργος Λούβαρης το είχε ψιθυρίσει στο αυτί του προέδρου όταν οι δύο τους επισκέφτηκαν με λίαρ τζετ στο Οπόρτο, προκειμένου να ολοκληρώσουν την πρωτοφανή – για τα ελληνικά δεδομένα – μεταγραφή. Ήταν η πρώτη φορά που ο διοικητικός ηγέτης των ερυθρόλευκων ταξίδεψε στο εξωτερικό για τα… μάτια ενός παίκτη.

Ο σύλλογος τα είχε βρει με την Πόρτο στα 2,5 δισ. δραχμές και απέμενε το ραντεβού με τον παίκτη και τον μάνατζερ του. «Πρόεδρε, αυτός δεν θέλει να έρθει. Πάμε να φύγουμε. Είναι πολλά τα λεφτά για να το ρισκάρεις…», είπε ο πολύπειρος σε μεταγραφικά ζητήματα Λούβαρης στον Κόκκαλη, βλέποντας το στιλ με το οποίο είχε προσέλθει ο Ζάχοβιτς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Είχε εμφανιστεί στον… κόσμο του, με κοντομάνικο, σορτσάκι, σαγιονάρες και ακουστικά στ’ αυτιά (!), αδιαφορώντας πλήρως για όσα επρόκειτο να ειπωθούν. Ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού ωστόσο ήταν αποφασισμένος να προσφέρει ότι του ζητηθεί.

Λίγους μήνες πριν η ομάδα είχε φτάσει στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και η διάθεση για μεταγραφικά έξοδα είχε φτάσει στο peak, προκειμένου να γίνει το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη.

Δεν είχε εξαντληθεί ούτε με την απόκτηση του Ζιοβάνι, που λίγες ημέρες πριν είχε γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ρεκόρ θα έσπαγε το ίδιο καλοκαίρι. Η συμφωνία με τον ηγέτη της Πόρτο, που στα τρία χρόνια παρουσίας του στο «Ντραγκάο» είχε χαρακτηριστεί ως ο «νέος Πάολο Φούτρε», ήταν για τετραετές συμβόλαιο αντί 2 δισ. δραχμών.

Το πρόβλημα με τον Ζάχοβιτς ήταν ότι ποτέ δεν συμβιβάστηκε μέσα του με την ιδέα ότι αντί να μετακομίσει σε ένα από τα top πρωταθλήματα της Ευρώπης κατέφυγε σε ένα κατώτερο ακόμα και από το πορτογαλικό.

Ο «βεντετισμός» του έβγαζε μάτια ακόμα και κατά την άφιξη του στην Ελλάδα, όταν στο αεροδρόμιο έγινε το αδιαχώρητο από τις εκδηλώσεις λατρείας των οπαδών του Ολυμπιακού. Έδειχνε μουτρωμένος και άκεφος και κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης του με τον Ζιοβάνι – σα να ήθελε να βρίσκεται κάπου αλλού.

Το είχε εκμυστηρευτεί άλλωστε στον Ίλια Ίβιτς, από τον οποίο ζήτησε πληροφορίες, προτού πάρει την τελική απόφαση του. «Τι να κάνω εγώ στην Ελλάδα, θα θαφτώ σ’ ένα τέτοιο πρωτάθλημα…»

Πέραν των δύο σούπερ σταρ, ο Ολυμπιακός είχε τότε Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλο, Καραπιάλη, Αλεξανδρή, Γκόγκιτς, Λουτσιάνο, Νινιάδη και τον Γεωργάτο, που λίγες μέρες αργότερα πάντως μετακόμισε στην Ιντερ. Ο Σλοβένος όμως θεωρούσε εαυτόν μεγαλύτερο μέγεθος από το σύλλογο στον οποίο υπέγραψε. Οι τότε παίκτες, αλλά και ρεπόρτερ της ομάδας θυμούνται ότι αυτό έβγαινε σχεδόν καθημερινά στις προπονήσεις.

Ο Ζλάτκο δεν μίλαγε με κανέναν, δεν είχε διάθεση για αστεία ούτε στην προετοιμασία, κατέβασε μούτρα σ’ ένα από τα συνήθη πειράγματα του Γεωργάτου και απαιτούσε διαφορετική μεταχείριση. Σε ένα ματς με τον ΠΑΣ Γιάννενα οι λίγοι θεατές τον άκουσαν να αντιμιλάει στον Ντούσαν Μπάγεβιτς όταν ο τελευταίος τόλμησε να του ζητήσει να παίξει δεξιός χαφ!

Στον Ολυμπιακό – και αυτό ήταν το λάθος – ανέχθηκαν ακόμα και τις χειρονομίες του – υποδείξεις προς τους συμπαίκτες του μέσα στο γήπεδο. Όπως επίσης και τις ανάρμοστες αντιδράσεις του όταν γινόταν αλλαγή.

Ο ίδιος ο Μπάγεβιτς είχε εισηγηθεί την απόκτηση του, ο παίκτης όμως ήρθε στην Ελλάδα θεωρώντας ότι τα πάντα θα περιστρέφονταν γύρω του και ότι η ομάδα θα χτιζόταν πάνω του. Δεν έβλεπε με καλό μάτι ούτε την συνύπαρξη με τον Ζιοβάνι, με τον οποίο οι ρόλοι τους στο γήπεδο κόντραραν συχνά-πυκνά.

Στην πρεμιέρα των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και το εντυπωσιακό 3-3 με τη Ρεάλ, οι δυο τους «μάγεψαν», αλλά ήταν μια έκλαμψη. Η ταπεινωτική ήττα στο Μόλντε (3-2 από 0-2) βάρυνε το κλίμα στην ομάδα και ο Ζάχοβιτς άρχισε να μοιάζει γρήγορα «κοινός θνητός» σε συμπαίκτες και κόσμο.

Το ξέσπασμα δεν άργησε να έρθει. Στον εντός έδρας αγώνα με τον ΠΑΟΚ για την 7η αγωνιστική και με το σκορ στο 4-1, ο Μπάγεβιτς αντικαθιστά τον Ζάχοβιτς, που αντιδρά οργισμένα, βγάζοντας και πετώντας τη φανέλα. Ο Ντούσκο, που αμφισβητείται για πρώτη φορά ως τεχνικός του Ολυμπιακού λόγω των ευρωπαϊκών επιδόσεων (ήττες και σε Μαδρίτη, Οπόρτο με τέρματα 5-0), ζητάει από τη διοίκηση την παραδειγματική τιμωρία του παίκτη.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης όμως του χρεώνει την επιλογή απόκτησης του Ζάχοβιτς, την αδυναμία να του επιβληθεί και τον αποκλεισμό στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου η ομάδα βλέπει την πλάτη της Πόρτο. Η κατάσταση φτάνει στ’ άκρα – ήτοι διαζύγιο κοινή συναινέσει.

Ο προπονητής που επιλέχθηκε για τη διαδοχή είχε ένα συγκεκριμένο παράσημο στο CV του. Είχε καταφέρει να επιβάλλει τάξη στα αποδυτήρια της Νάπολι, κάνοντας «χωριό» με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Για τον Αλμπέρτο Μπιγκόν ωστόσο, η συμβίωση με τον εκκεντρικό Αργεντίνο αποδείχτηκε… baby sitting μπροστά σε όσα θα ζούσε στην κοινή θητεία του με τον Ζλάτκο τον τρομερό…

Στο μεταξύ ο Ζάχοβιτς, όχι μόνο δεν είχε ικανοποιηθεί, με την απομάκρυνση του Μπάγεβιτς, αλλά μόλις έμαθε ποιος ήταν ο αντικαταστάτης του τα βρόντηξε και έφυγε από την Ελλάδα. Η είδηση πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις των οπαδών, όχι όμως και εντός της ομάδας, όπου είχε γίνει απολύτως αντιληπτή η έλλειψη αφοσίωσης του παίκτη και η πρόθεση του να ψάχνει αφορμές για να προκαλεί πρόβλημα.

Την παραμονή του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, είχε κάνει άνω κάτω την ομάδα στο ξενοδοχείο «Θεοξένεια» που κατέλυσε η αποστολή, επειδή δεν του σέρβιραν σολομό, όπως σε κάποιους συμπαίκτες του, οι οποίοι το είχαν ζητήσει!

Στις αρχές Νοεμβρίου του ’99 ο Μπάγεβιτς υπέγραψε τη λύση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό και ο Ζάχοβιτς έφευγε στην «ψύχρα» για το Μάριμπορ, σε μια από τις πιο ακατανόητες και αψυχολόγητες αποφάσεις ποδοσφαιριστή ελληνικής ομάδας.

Ο σύλλογος αναγκάζεται να απευθυνθεί στην τότε διοργανώτρια του πρωταθλήματος (ΕΠΑΕ), ζητώντας εξάμηνη διακοπή συμβολαίου, την οποία και επιτυγχάνει. Ο Ζάχοβιτς «εκδικείται» δυσφημίζοντας τον Ολυμπιακό με συνεντεύξεις στον Τύπο της πατρίδας του. Δηλώνει «αιχμάλωτος των κακών Ελλήνων», περιγράφει τους συμπαίκτες του «ως τεμπέληδες και κακομαθημένους» και φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι κινδυνεύει η ζωή του αν επιστρέψει στην Αθήνα!

Μπροστά στο φάσμα ωστόσο να μην παίξει ξανά μπάλα, αρχίζει και ρίχνει γέφυρες με την ερυθρόλευκη διοίκηση, βάζοντας νερό στο κρασί του. Δύο μήνες αργότερα επιστρέφει και στις 4 Ιανουαρίου του 2000, ο Ολυμπιακός διοργανώνει νέα συνέντευξη Τύπου για να τον… παρουσιάσει ξανά. Παρουσία του Σωκράτη Κόκκαλη και του αρχηγού Κυριάκου Καραταΐδη, που αναγκάζεται να τον καθησυχάσει, λέγοντας ότι δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο και δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα…

Ο Ζιοβάνι έχει υποστεί από το Δεκέμβρη ρήξη χιαστών και ο Ολυμπιακός χρειάζεται τον έτερο μεγάλο σταρ για να κατακτήσει το πρωτάθλημα, απέναντι στον εξαιρετικό Παναθηναϊκό του Γιάννη Κυράστα. Μπορεί να μην μιλιέται με τους συμπαίκτες του και να παίζει ξενερωμένος, αλλά ο Σλοβένος είναι τόσο προικισμένος τεχνικά που πετυχαίνει έξι γκολστις εφτά πρώτες συμμετοχές του μετά την επιστροφή του, κρατώντας με νύχια και με δόντια τους ερυθρόλευκους μπροστά από τον ΠΑΟ στη βαθμολογία.

Ενόψει του μεγάλου ντέρμπι της 25ης αγωνιστικής στο ΟΑΚΑ, η διαφορά των δύο ομάδων είναι στους τρεις βαθμούς. Στο 62ο λεπτό και με το σκορ στο 1-1, ο Αλμπέρτο Μπιγκόν κάνει το… λάθος να αντικαταστήσει τον Ζάχοβιτς με τον Αλέκο Αλεξανδρή.

Μόλις βλέπει το ταμπελάκι με το Νο. 25, ο Ζλάτκο θολώνει και κατευθύνεται αφηνιασμένος εκτός γηπέδου. Περνάει γενεές δεκατέσσερις τον Ιταλό, βρίζοντας τον στη γλώσσα του και χρειάζεται η παρέμβαση του Τάσου Μητρόπουλου για να καθίσει στον πάγκο. Ακόμα και τότε όμως συνεχίζει να βρίζει. Ο φωτογραφικός φακός τον αποτυπώνει σε δεκάδες στιγμιότυπα, όπου από την θέση του στον πάγκο έχει το πρόσωπό του στραμμένο προς τον Ιταλό και συνεχίζει τα… γαλλικά και τις χειρονομίες.

Για την ιστορία, ο ανώτερος σε εκείνο το ματς Παναθηναϊκός πήρε προβάδισμα στο 80’ με τον Λυμπερόπουλο, αλλά ο Αλεξανδρής ισοφάρισε στο 88’ και διατήρησε (2-2) το +3 για τους ερυθρόλευκους.

Το ντέρμπι της 26ης Μαρτίου του 2000 ήταν το κύκνειο άσμα και για τον Μπιγκόν στον πάγκο του Ολυμπιακού και για τον Ζάχοβιτς με τη φανέλα του. Οι πρωταθλητές είχαν γλιτώσει την ήττα από τύχη και όταν ο Κόκκαλης διαπίστωσε ότι ο Ιταλός απέτυχε και στον τομέα που υποτίθεται ότι ήταν εξπέρ, δηλαδή στις σχέσεις του με τις βεντέτες, αποφάσισε να τον απομακρύνει.

Επιλέχθηκε η Σολομώντειος λύση, αφού και ο Ζάχοβιτς τιμωρήθηκε, μπαίνοντας στο «ψυγείο» έως τέλους της σεζόν και πληρώνοντας βαρύτατο πρόστιμο.  

Στο φινάλε εκείνης της περιόδου, ο Ολυμπιακός δέχεται να τον παραχωρήσει με 8 εκατομμύρια ευρώ στη Βαλένθια, με μια χασούρα της τάξης των 5,5 εκατομμυρίων. Το «βελούδινο» διαζύγιο ήταν βάσει των συνθηκών η καλύτερη δυνατή λύση. Ο παίκτης που ήρθε για να γράψει ιστορία έφυγε με απολογισμό 21 συμμετοχές και 9 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

Στη Βαλένθια ο Ζάχοβιτς έμεινε μόνο για ένα χρόνο, σκοράροντας τρία γκολ σε 17 συμμετοχές. Το καλοκαίρι της επόμενης σεζόν επέστρεψε στην Πορτογαλία και στη «μισητή» για την Πόρτο, Μπενφίκα, όπου έπαιξε μια τετραετία. Δεν έγινε ποτέ ξανά ο παλιός Ζάχοβιτς, έχοντας επιδόσεις εντελώς ασύμβατες με την κλάση του. Κρέμασε τα παπούτσια του το 2005, έχοντας διαψεύσει παταγωδώς τις προσδοκίες στους «αετούς».

Είναι πια επί σειρά ετών αθλητικός διευθυντής της Μάριμπορ, στην οποία αγωνίζεται (ως επιθετικός) ο 23χρονος γιος του Λούκας. «Αιώνιο ταλέντο» και αυτός, αφού ξεκίνησε από τους πιτσιρικάδες της Μπενφίκα, αλλά δεν έπιασε ούτε στη Χέρενφεν, επιστρέφοντας στην πατρίδα του.

Αν έμαθε ο Ζλάτκο από τα λάθη του είπατε; Τον περασμένο Μάρτιο τιμωρήθηκε από τη σλοβένικη ομοσπονδία με αποκλεισμό έξι μηνών από κάθε αθλητική δραστηριότητα, για χυδαία φραστική επίθεση σε δημοσιογράφο. Η είδηση είχε κάνει τότε το γύρο της Ευρώπης, υπενθυμίζοντας σε όλο τον ποδοσφαιρικό ντουνιά ποιος ήταν ο λόγος που αυτός ο παικταράς δεν έτρωγε κάθε αντίπαλο για… σολομό.

Πηγή: menshouse.gr