Η ασθένεια του παιδιού της που γέννησε την ελπίδα για άλλα παιδιά
08:04 - 07 Απριλίου 2019
Σε ένα παλιό διατηρητέο σπίτι στον Άγιο Δομέτιο η Rosie Χαραλάμπους ζει με τον σύζυγό της Λάκη, με φιλοσοφία τον απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και την αειφορία των φυσικών οικοσυστημάτων.
Εκεί, δόθηκε το ραντεβού μας για να μιλήσουμε για το πως μια απλή ενέργεια, εξελίχθηκε σ’ ένα σύνδεσμο, το Cans For Kids, το οποίο απέδειξε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Ήταν το 1990, όταν o γιος της Rosie και του Λάκη διαγνώστηκε με καρκίνο. Η εμπειρία που είχαν τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό σ’ ότι αφορά στη θεραπεία του παιδιού τους, τους έκανε να αντιληφθούν πως οι θάλαμοι περίθαλψης παιδιών για την αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών, στο Μακάρειο Νοσοκομείο, παρουσίαζαν αδυναμίες σε επίπεδο ποιότητας εξοπλισμού, αλλά και παροχής υπηρεσιών, σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Όταν ο γιος τους έφυγε από τη ζωή, με τα λεφτά που μάζευαν από τη γέννησή του, αποφάσισαν να αγοράσουν ιατρικό εξοπλισμό για να τον δωρίσουν στο Μακάρειο.
Η Rosie όμως, ήθελε να κάνει κάτι πέραν από αυτό. Παρατήρησε τον μεγάλο όγκο σκουπιδιών που αφήνονταν στην ύπαιθρο και στις πόλεις, ανάμεσα στα οποία και πολύτιμα αλουμινένια τενεκεδάκια, όπως τα χαρακτήρισε. Μαζεύοντας αρκετά, τα πώλησε σε κάποιον που έκανε διαχείριση απόβλητων μετάλλων και πήρε πέντε λίρες.
«Εντυπωσιάστηκα», αναφέρει. «Σκέφτηκα πως αυτό μπορούσε να προσφέρει κάτι. Έτσι, άρχισα να μαζεύω τενεκεδάκια αρχικά με το αυτοκίνητό μου».
Μετά από δύο μήνες, θεώρησε ότι έπρεπε η συλλογή να γίνει σε πιο οργανωμένη βάση, ενώ τα χρήματα που μαζεύονταν, ήθελε να έχουν ένα σκοπό. Έτσι, αποφάσισε να προχωρήσει μαζί με μια ομάδα ανθρώπων στη δημιουργία του φιλανθρωπικού οργανισμού, Cans For Kids.
Σιγά-σιγά η συλλογή από άδεια κουτιά αλουμινίου γινόταν σε πια τακτική βάση και πωλούνταν σε διαχειριστή αποβλήτων μετάλλων. Στόχος ήταν τα χρήματα να χρησιμοποιούνται για την αγορά εξοπλισμού που θα συνέβαλλε στην αναβάθμιση του βασικού επιπέδου φροντίδας στο κεντρικό παιδιατρικό νοσοκομείο της Κύπρου.
Το ραντεβού του Σαββάτου
Καθώς αυξάνονταν οι ποσότητες που συλλέγονταν, η Rosie ζήτησε από εταιρεία εισαγωγής αυτοκινήτων να δανείζεται περιοδικά ένα διπλοκάμπινο όχημα για να μαζεύει τα τενεκεδάκια.
Αυτό βοήθησε, ώστε να μεγαλώσει το δίκτυο συλλογής του Cans for Kids κι όταν εξασφαλίστηκε χρηματοδότηση από τα Ηνωμένα Έθνη, αγοράστηκε ένα αυτοκίνητο βαν. Αυτό βοήθησε στη συλλογή περισσότερων κουτιών αλουμινίου κι από άλλες πόλεις και χωριά. Αργότερα, αγοράστηκε κι ένα φορτηγό και μία πρέσα συμπίεσης.
Κατά τη δημαρχία του Λέλλου Δημητριάδη, η σύζυγός του Όλγα Δημητριάδου, η οποία ήταν τότε πρόεδρος του Cans for Kids, παραχώρησε σε αυτό, μια γωνιά στο τμήμα καθαριότητας του Δήμου, όπου μέχρι και σήμερα συγκεντρώνονται όλες οι ποσότητες που συλλέγονται για να γίνει η διαλογή.
Εκεί, κάθε Σάββατο γύρω στα δέκα άτομα εθελοντές, από διάφορες ηλικίες και χώρες του κόσμου, για δύο ώρες, ξεχωρίζουν από τα σκουπίδια, τα μεταλλικά και τα αλουμινένια τενεκεδάκια. «Από τότε που ξεκινήσαμε, δεν θέλω να χάσω κανένα Σάββατο ούτε εγώ ούτε οι άλλοι σταθεροί εθελοντές μας. Να σημειώσω ότι ευπρόσδεκτοι είναι και νέοι εθελοντές», λέει χαρακτηριστικά η κ. Rosie.
Το πρώτο σλόγκαν του οργανισμού ήταν «don’t trash it let us cash it, it costs you nothing». Κι αυτό είναι το νόημά του: «Ούτως ή αλλιώς θα το πετάξεις, άρα κάνε το για καλό σκοπό», αναφέρει. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση, ο οργανισμός έχει δωρίσει, ιατρικό εξοπλισμό αξίας 273.000 ευρώ.
Πέραν του ότι συμβάλει στην αναβάθμιση του εξοπλισμού και κατ’ επέκταση τη βασική φροντίδα στους κυπριακούς παιδικούς θαλάμους, το Cans for Kids αυξάνει την ενημέρωση για τα οφέλη της ανακύκλωσης για το περιβάλλον.
Αυτό γίνεται μέσω επισκέψεων στα σχολεία και ομιλιών σε οργανισμούς, αλλά και φιλοξενώντας στο κέντρο διαλογής στη Λευκωσία επισκέπτες από σχολεία/ομάδες ανθρώπων και προσωπικό εταιρειών.
«Εξάλλου, είναι σημαντικό, κάθε ένας από μας να σκέφτεται να κάνει το αποτύπωμά του όσο πιο μικρό γίνεται, για μας, αλλά κυρίως τις μελλοντικές γενιές και τα παιδιά μας», κατέληξε.
Πρόσφατα, το Cans for Kids απέκτησε τον καινούργιο δικτυακό του τόπο με όλες τις πληροφορίες που το αφορούν και όλα τα σημεία συλλογής του.
Εκεί, δόθηκε το ραντεβού μας για να μιλήσουμε για το πως μια απλή ενέργεια, εξελίχθηκε σ’ ένα σύνδεσμο, το Cans For Kids, το οποίο απέδειξε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Ήταν το 1990, όταν o γιος της Rosie και του Λάκη διαγνώστηκε με καρκίνο. Η εμπειρία που είχαν τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό σ’ ότι αφορά στη θεραπεία του παιδιού τους, τους έκανε να αντιληφθούν πως οι θάλαμοι περίθαλψης παιδιών για την αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών, στο Μακάρειο Νοσοκομείο, παρουσίαζαν αδυναμίες σε επίπεδο ποιότητας εξοπλισμού, αλλά και παροχής υπηρεσιών, σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Όταν ο γιος τους έφυγε από τη ζωή, με τα λεφτά που μάζευαν από τη γέννησή του, αποφάσισαν να αγοράσουν ιατρικό εξοπλισμό για να τον δωρίσουν στο Μακάρειο.
Η Rosie όμως, ήθελε να κάνει κάτι πέραν από αυτό. Παρατήρησε τον μεγάλο όγκο σκουπιδιών που αφήνονταν στην ύπαιθρο και στις πόλεις, ανάμεσα στα οποία και πολύτιμα αλουμινένια τενεκεδάκια, όπως τα χαρακτήρισε. Μαζεύοντας αρκετά, τα πώλησε σε κάποιον που έκανε διαχείριση απόβλητων μετάλλων και πήρε πέντε λίρες.
«Εντυπωσιάστηκα», αναφέρει. «Σκέφτηκα πως αυτό μπορούσε να προσφέρει κάτι. Έτσι, άρχισα να μαζεύω τενεκεδάκια αρχικά με το αυτοκίνητό μου».
Σιγά-σιγά η συλλογή από άδεια κουτιά αλουμινίου γινόταν σε πια τακτική βάση και πωλούνταν σε διαχειριστή αποβλήτων μετάλλων. Στόχος ήταν τα χρήματα να χρησιμοποιούνται για την αγορά εξοπλισμού που θα συνέβαλλε στην αναβάθμιση του βασικού επιπέδου φροντίδας στο κεντρικό παιδιατρικό νοσοκομείο της Κύπρου.
Καθώς αυξάνονταν οι ποσότητες που συλλέγονταν, η Rosie ζήτησε από εταιρεία εισαγωγής αυτοκινήτων να δανείζεται περιοδικά ένα διπλοκάμπινο όχημα για να μαζεύει τα τενεκεδάκια.
Αυτό βοήθησε, ώστε να μεγαλώσει το δίκτυο συλλογής του Cans for Kids κι όταν εξασφαλίστηκε χρηματοδότηση από τα Ηνωμένα Έθνη, αγοράστηκε ένα αυτοκίνητο βαν. Αυτό βοήθησε στη συλλογή περισσότερων κουτιών αλουμινίου κι από άλλες πόλεις και χωριά. Αργότερα, αγοράστηκε κι ένα φορτηγό και μία πρέσα συμπίεσης.
Κατά τη δημαρχία του Λέλλου Δημητριάδη, η σύζυγός του Όλγα Δημητριάδου, η οποία ήταν τότε πρόεδρος του Cans for Kids, παραχώρησε σε αυτό, μια γωνιά στο τμήμα καθαριότητας του Δήμου, όπου μέχρι και σήμερα συγκεντρώνονται όλες οι ποσότητες που συλλέγονται για να γίνει η διαλογή.
Το πρώτο σλόγκαν του οργανισμού ήταν «don’t trash it let us cash it, it costs you nothing». Κι αυτό είναι το νόημά του: «Ούτως ή αλλιώς θα το πετάξεις, άρα κάνε το για καλό σκοπό», αναφέρει. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση, ο οργανισμός έχει δωρίσει, ιατρικό εξοπλισμό αξίας 273.000 ευρώ.
Πέραν του ότι συμβάλει στην αναβάθμιση του εξοπλισμού και κατ’ επέκταση τη βασική φροντίδα στους κυπριακούς παιδικούς θαλάμους, το Cans for Kids αυξάνει την ενημέρωση για τα οφέλη της ανακύκλωσης για το περιβάλλον.
«Εξάλλου, είναι σημαντικό, κάθε ένας από μας να σκέφτεται να κάνει το αποτύπωμά του όσο πιο μικρό γίνεται, για μας, αλλά κυρίως τις μελλοντικές γενιές και τα παιδιά μας», κατέληξε.
Πρόσφατα, το Cans for Kids απέκτησε τον καινούργιο δικτυακό του τόπο με όλες τις πληροφορίες που το αφορούν και όλα τα σημεία συλλογής του.
