Οι διαφωνίες για την έδρα, ο ιδιαίτερος τελικός και τα επεισόδια του 2015
06:40 - 22 Μαΐου 2019
Τέσσερα χρόνια μετά τον επεισοδιακό τελικό του 2015, ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ τίθενται ξανά αντιμέτωποι για το βαρύτιμο τρόπαιο του κυπέλλου.
Ο πρωταθλητής Κύπρου θεωρείται η πιο πετυχημένη ομάδα του θεσμού και ετοιμάζεται να παίξει στον 33ο τελικό της ιστορίας του έχοντας 21 κατακτήσεις, ενώ από την άλλη οι γαλαζοκίτρινοι της Λεμεσού έχουν σηκώσει την κούπα έξι φορές σε 17 συμμετοχές.
Οι δύο ομάδες θα συναντηθούν για έκτη φορά σε τελικούς κυπέλλου με τους γαλαζοκίτρινους της Λευκωσίας να έχουν τρεις κατακτήσεις έναντι δύο του συλλόγου της Λεμεσού.
Τρεις φορές σε μια δεκαετία
Ο πρώτος τελικός μεταξύ των δύο ομάδων διεξήχθη το 1939 και είχε τη δική του ξεχωριστή σημασία, όχι μόνο γιατί ήταν η πρώτη μονομαχία των δύο ομάδων σε τελική φάση.
Πριν από τον τελικό υπήρξαν έντονες διαφωνίες σχετικά με την έδρα διεξαγωγής του. Σύμφωνα με την προκήρυξη της ΚΟΠ, οι τελικοί κυπέλλου έπρεπε να διεξαχθούν στο παλιό ΓΣΠ (σ.σ. έδρα του ΑΠΟΕΛ). Η λεμεσιανή ομάδα δεν δεχόταν ν’ αγωνιστεί και ζητούσε όπως οριστεί στο στάδιο ΓΣΟ (σ.σ. έδρα της).
Οι συνεδριάσεις στην ΚΟΠ διήρκησαν δύο εβδομάδες και πάρθηκε η απόφαση όπως πραγματοποιηθεί κλήρωση για το γήπεδο του τελικού. Η κληρωτίδα έβγαλε το παλιό ΓΣΠ ως έδρα, κάτι το οποίο αποδέχθηκαν και τα δύο σωματεία.
Ο τελικός βρήκε νικήτρια την ΑΕΛ με 3-1. Οι γαλαζοκίτρινοι της Λευκωσίας προηγήθηκαν με γκολ του Αρχοντίδη και ο σύλλογος της Λεμεσού το έφερε… τούμπα χάρη σε γκολ των Αραδιππιώτη (2) και Τριμικλινιώτη.
Δύο χρόνια αργότερα το 1941, ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το τρόπαιο νικώντας την ΑΕΛ με 2-1. Για τους κυπελλούχους σκόραραν οι Καραμάνης και Λαμπερτίδης. Η ομάδα της Λεμεσού είχε μειώσει στο σκορ με τον Μιχαλά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο θεσμός αυτή τη σεζόν είχε ιδιαίτερο χαρακτήρα λόγω της συμμετοχής μονάχα τεσσάρων ομάδων (ΑΕΛ, ΕΠΑ, ΑΠΟΕΛ και Ολυμπιακός), αφού η τουρκική λέσχη (Τσεντίν Καγιά) είχε αποχωρήσει από το πρωτάθλημα πριν τη διεξαγωγή του κυπέλλου. Οι αγώνες της διοργάνωσης ήταν μονοί και διεξάγονταν στην έδρα της ομάδας που είχε κληρωθεί ως γηπεδούχος.
Το σύστημα διεξαγωγής παρέμεινε αναλλοίωτο με αγώνες νοκ άουτ και στον τρίτο τελικό τον οποίο τέθηκαν αντιμέτωπες οι δύο ομάδες το 1948. Σε περίπτωση ισοπαλίας ο επαναληπτικός διεξαγόταν στην έδρα της άλλης ομάδας.
Οι γαλαζοκίτρινοι της Λεμεσού ήταν εκείνοι που πανηγύρισαν τη νίκη με 2-0. «Χρυσός» σκόρερ για την ΑΕΛ ήταν για ακόμη ένα τελικό ο Αραδιππιώτης ο οποίος πέτυχε δύο γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης για να χαρίσει το τρόπαιο στην ομάδα του.
«Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή»
Χρειάστηκε να περάσουν 31 χρόνια για να συναντηθούν ξανά οι δύο ομάδες σε τελική φάση με τον τελικό να διεξάγεται για πρώτη φορά στο Μακάρειο στάδιο, το οποίο άνοιξε τις πύλες του την ποδοσφαιρική σεζόν 1978-79.
Οι γαλαζοκίτρινοι της Λευκωσίας επικράτησαν με 1-0 και αναδείχθηκαν τροπαιούχοι χάρη σε γκολ του Παντζιαρά στο 13’ της παράτασης, αφού ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ δεν κατάφεραν να λύσουν τις διαφορές τους στα 90 λεπτά αγώνα.
Στον τελικό συμμετείχαν 22 Κύπριοι ποδοσφαιριστές κάτι που δείχνει και τη μεγάλη διαφορά σε σχέση με τον τρόπο που παρατάσσονται οι ομάδες στις μέρες μας. Μεταξύ των δύο διεκδικητών υπήρχε μεγάλος σεβασμός και αναγνώριση του αντιπάλου, γεγονός που διαφάνηκε και από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών του τελικού.
Συγχαρητήρια στον κυπελλούχο ΑΠΟΕΛ απεύθυνε ο Βούλγαρος τεχνικός της ΑΕΛ, Τόμοφ αποδίδοντας την επικράτηση στην πείρα των γαλαζοκιτρίνων.
Ο Γενικός Γραμματέας της λεμεσιανής ομάδας, Δημήτρης Σολομωνίδης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Παίχτηκε καθαρό παιχνίδι, μέσα στα πλαίσια της αθλητοπρέπειεας. Κέρδισε ο ΑΠΟΕΛ με ένα τέρμα, μπορούσαμε να κερδίσουμε και εμείς. Συγχαρητήρια στον ΑΠΟΕΛ για τη νίκη του».
Όπως συνηθίζεται να λέγεται «η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή». Η αναγνώριση της ΑΕΛ ήρθε από τον τότε αρχηγό του ΑΠΟΕΛ, Νίκο Παντζιαρά: «Νικήσαμε δίκαια μια δυνατή και άξια ομάδα που δεν έφτασε καθόλου τυχαία στον τελικό».
Ο επεισοδιακός τελικός του 2015
Στον πιο πρόσφατο τελικό μεταξύ των δύο ομάδων ο σύλλογος της Λευκωσίας επικράτησε της ΑΕΛ με 4-2, σε ένα συναρπαστικό από κάθε άποψη παιχνίδι.
Η ομάδα της Λεμεσού προηγήθηκε με τον Σεμά μόλις στο 11’ με τον Σέμα και οι γαλαζοκίτρινοι της Λευκωσίας κατάφεραν ν’ ανατρέψουν το σκορ με τα γκολ των Ντε Βινσέντι (31’) και Εφραίμ (45’).
Στην αρχή του ημιχρόνου δυο γρήγορα γκολ των Εφραίμ (53’) και Ρίισε (60’) έβαλαν τέλος στα όνειρα της λεμεσιανής ομάδας για κατάκτηση του τίτλου, ανοίγοντας τον δρόμο για τον ΑΠΟΕΛ.
Στη συνέχεια οι οπαδοί της ΑΕΛ άρχισαν να πετούν διάφορα αντικείμενα και πέτρες στον αγωνιστικό χώρο, ενώ συγκρούστηκαν και με την Αστυνομία.
Μάλιστα ο εκ των αρχηγών των γαλαζοκιτρίνων της Λευκωσίας, Νεκτάριος Αλεξάνδρου είχε αναφερθεί στο εν λόγω περιστατικό μετά που είχε δεχτεί μια πέτρα στο μάγουλο: «Πρέπει να είμαστε σκληροί με αυτά που έγιναν. Κάποιοι πήραν το δικαίωμα να τελειώνουν τα παιχνίδια με τον δικό τους τρόπο. Ήμουν στον πάγκο και δέχθηκα μια πέτρα στο μάγουλο. Πρέπει να βρεθεί μια πολύ σκληρή λύση».
Μετά τη διακοπή τα εναπομείναντα λεπτά ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα με τους γαλαζοκίτρινους της Λεμεσού να μειώνουν στο 90’ με τον Σιέλη να διαμορφώνει το τελικό 4-2.
Στον απόηχο του τελικού, πρόθεση για παραίτηση εξέφρασε ο πρόεδρος της ΑΕΛ, Ανδρέας Σοφοκλέους όντας φανερά απογοητευμένος από τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν από τη μεριά των οπαδών της ομάδας του.
Στις επόμενες ημέρες άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Ιωνά Νικολάου να θέτει ως μέτρο πάταξης της βίας και των χούλιγκαν την περιβόητη κάρτα φιλάθλου, μέτρο το οποίο υφίσταται στο ποδόσφαιρό μας σήμερα.
