Το γήπεδο που τρέλανε τον Φακούντο Γκαρθία
09:45 - 20 Ιουνίου 2019
Πριν καν κλείσει τα 20 του, έχει υλοποιήσει στόχους που άλλοι ονειρεύονται για μια ζωή: κλήση στην εθνική Αργεντινής, μεταγραφή στην Ευρώπη, συμμετοχή στις διοργανώσεις της UEFA. Ο Φακούντο Γκαρθία μίλησε σε ιστοσελίδα της Αργεντινής για την εμπειρία του στην Κύπρο με τη φανέλα της ΑΕΚ.
«Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα, πολλά όνειρα πραγματοποιήθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη. Προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω όλα ήρεμα, με τα πόδια στη γη, αλλά μερικές φορές αρχίζω να σκέφτομαι και μολονότι όλα έγιναν γρήγορα είναι αυτό που πάντοτε έκανα για να είμαι εδώ που είμαι: προσπαθούσα να το απολαμβάνω, να μαθαίνω και να ωριμάζω», δήλωσε για όσα έχει βιώσει μέχρι στιγμής κι ακολούθως αναφέρθηκε στο πώς βρέθηκε στην ΑΕΚ.
«Όταν αντιλήφθηκα ότι δεν θα έμενα στη Λεγανές, προέκυψε η δυνατότητα να πάω στην Κύπρο και, δεδομένου και του Γιουρόπα Λιγκ, αισθάνθηκα ότι ήταν μια καλή επιλογή. Το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό, με λιγότερη επιθετικότητα και περισσότερη χαλαρότητα, αλλά είναι πολύ καλού επιπέδου.
Η σχέση με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου ήταν πολύ καλή, υπήρχαν πολλοί Ισπανοί στην ομάδα και με βοηθούσαν. Ήταν λίγο ζόρικο, δεδομένου ότι όλοι ήταν πολύ μεγαλύτεροί μου, είχαν οικογένεια και παιδιά, γι’ αυτό ήταν κάπως περίπλοκο εκτός αποδυτηρίων. Τους πρώτους μήνες δεν έπαιζα αυτό που ήθελα, μολονότι είχα χρόνο συμμετοχής. Γι’ αυτό και συνολικά νιώθω ότι τα πήγα καλά».
Ερωτηθείς για τη συμμετοχή του στο Γιουρόπα Λιγκ ο Αργεντινός άσος τόνισε: Το γήπεδο της Λεβερκούζεν στη Γερμανία είναι τρέλα, νόμιζα ότι θα το έβλεπα μόνο από την τηλεόραση, αλλά πρέπει να τα αντιμετωπίζεις όλα ψύχραιμα, για να κάνεις τα πράγματα σωστά, αν πρέπει να παίξεις».
Ο 19χρονος μεσοαμυντικός αποκάλυψε και το πώς κύλησε η προσαρμογή του σ’ έναν ξένο τόπο: «Η Κύπρος είναι ένα πολύ ήσυχο μέρος, οι άνθρωποι σου φέρονται πολύ ευγενικά. Όταν έφτασα όμως δεν ήξερα καν να πω ‘γεια’ στα αγγλικά. Πήγαινα παντού με το κινητό μου, αν και σήμερα τα καταφέρνω αρκετά καλά με τα αγγλικά. Με τα ελληνικά είναι αδύνατον. Η Κύπρος είναι μικρή, η απόσταση μεταξύ των πόλεων είναι 20 λεπτά, συνεπώς μπορείς να περάσεις το απόγευμά σου σε διαφορετικά μέρη.
Δεν είχα πολλή επικοινωνία με Αργεντινούς που παίζουν στο πρωτάθλημα, είχα όμως καλή σχέση μ’ έναν πρώην τερματοφύλακα, ο οποίος έχει μάρκα γαντιών, και με βοήθησε πολύ να προσαρμοστώ. Μου αφηγήθηκε ότι κι εκείνος είχε πάει στην Κύπρο πιτσιρικάς και χρειαζόταν κάποιον να τον καθοδηγεί».
«Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα, πολλά όνειρα πραγματοποιήθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη. Προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω όλα ήρεμα, με τα πόδια στη γη, αλλά μερικές φορές αρχίζω να σκέφτομαι και μολονότι όλα έγιναν γρήγορα είναι αυτό που πάντοτε έκανα για να είμαι εδώ που είμαι: προσπαθούσα να το απολαμβάνω, να μαθαίνω και να ωριμάζω», δήλωσε για όσα έχει βιώσει μέχρι στιγμής κι ακολούθως αναφέρθηκε στο πώς βρέθηκε στην ΑΕΚ.
«Όταν αντιλήφθηκα ότι δεν θα έμενα στη Λεγανές, προέκυψε η δυνατότητα να πάω στην Κύπρο και, δεδομένου και του Γιουρόπα Λιγκ, αισθάνθηκα ότι ήταν μια καλή επιλογή. Το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό, με λιγότερη επιθετικότητα και περισσότερη χαλαρότητα, αλλά είναι πολύ καλού επιπέδου.
Η σχέση με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου ήταν πολύ καλή, υπήρχαν πολλοί Ισπανοί στην ομάδα και με βοηθούσαν. Ήταν λίγο ζόρικο, δεδομένου ότι όλοι ήταν πολύ μεγαλύτεροί μου, είχαν οικογένεια και παιδιά, γι’ αυτό ήταν κάπως περίπλοκο εκτός αποδυτηρίων. Τους πρώτους μήνες δεν έπαιζα αυτό που ήθελα, μολονότι είχα χρόνο συμμετοχής. Γι’ αυτό και συνολικά νιώθω ότι τα πήγα καλά».
Ερωτηθείς για τη συμμετοχή του στο Γιουρόπα Λιγκ ο Αργεντινός άσος τόνισε: Το γήπεδο της Λεβερκούζεν στη Γερμανία είναι τρέλα, νόμιζα ότι θα το έβλεπα μόνο από την τηλεόραση, αλλά πρέπει να τα αντιμετωπίζεις όλα ψύχραιμα, για να κάνεις τα πράγματα σωστά, αν πρέπει να παίξεις».
Ο 19χρονος μεσοαμυντικός αποκάλυψε και το πώς κύλησε η προσαρμογή του σ’ έναν ξένο τόπο: «Η Κύπρος είναι ένα πολύ ήσυχο μέρος, οι άνθρωποι σου φέρονται πολύ ευγενικά. Όταν έφτασα όμως δεν ήξερα καν να πω ‘γεια’ στα αγγλικά. Πήγαινα παντού με το κινητό μου, αν και σήμερα τα καταφέρνω αρκετά καλά με τα αγγλικά. Με τα ελληνικά είναι αδύνατον. Η Κύπρος είναι μικρή, η απόσταση μεταξύ των πόλεων είναι 20 λεπτά, συνεπώς μπορείς να περάσεις το απόγευμά σου σε διαφορετικά μέρη.
Δεν είχα πολλή επικοινωνία με Αργεντινούς που παίζουν στο πρωτάθλημα, είχα όμως καλή σχέση μ’ έναν πρώην τερματοφύλακα, ο οποίος έχει μάρκα γαντιών, και με βοήθησε πολύ να προσαρμοστώ. Μου αφηγήθηκε ότι κι εκείνος είχε πάει στην Κύπρο πιτσιρικάς και χρειαζόταν κάποιον να τον καθοδηγεί».
