Τέλος στη Γερμανία: Μαγεία Φερστάπεν-Φέτελ στο Grand Prix του αιώνα

Δώστε μας χίλια μάτια, Χοκενχάιμ να βλέπουμε: Μετά από τον κορυφαίο αγώνα των τελευταίων πολλών ετών, ο Μαξ Φερστάπεν πήρε τεράστια νίκη στη Γερμανία, με τον αδιανόητο Φέτελ να τερματίζει δεύτερος και τον Κβίατ να συμπληρώνει το βάθρο. «Τραγωδία» για την Μερσέντες.

Κάπως έτσι είναι όταν παίρνουν εκδίκηση τα όνειρά σου: τα τελευταία πολλά χρόνια η Φόρμουλα 1 λειτουργεί σαν το τέλειο αντίδοτο στην αϋπνία, καθώς σπανίως τα grand prix της παρουσιάζουν ενδιαφέρον- το αντίθετο, τα χασμουρητά παίρνουν τα ηνία και σε οδηγούν μέχρι την καρό σημαία.

Ωστόσο, όταν βλέπεις αγώνες σαν τον σημερινό του Χόκενχαϊμ, αισθάνεσαι πως σχεδόν αξίζουν και μερικές μηχανοκίνητες... σούπες, προκειμένου να δεις το σημερινό υπερθέαμα. Κι αυτό γιατί, πολύ απλά, το απόγευμα της Κυριακής είδαμε τον κορυφαίο αγώνα της F1 εδώ και, ενδεχομένως, μια πενταετία.

Η καλή αγωνιστική μέρα φάνηκε με το «καλημέρα»: η βροχή που έπεφτε από το πρωί είχε μετατρέψει σε μικρή λίμνη την άσφαλτο, με αποτέλεσμα ο γύρος προθέρμανσης να κρατήσει 4 ολόκληρα περάσματα πίσω από το Αυτοκίνητο Ασφαλείας. Ωστόσο, η εκκίνηση ήταν στατική κι εκεί ο poleman Χάμιλτον έφυγε μπροστά, με τον 2ο Φερστάπεν να κολλάει και τον Μπότας να τον «αρπάζει».

Κάπου εκεί άπαντες άρχισαν να σκέφτονται πως ακόμα ένα βαρετό 1-2 της Μερσέντες πλησίαζε, αλλά φευ: κάτι η βροχή, κάτι οι συνεχείς αλλαγές ελαστικών, κάτι το πάντα πρόθυμο Αυτοκίνητο Ασφαλείας (που πρέπει να μπήκε μέσα, αν μετράμε σωστά, 62 φορές), και το grand prix απογειώθηκε σε δυσθεώρητα ύψη από άποψη απόλαυσης.

Ο γενικότερος «χαμός» είναι δύσκολο να περιγραφεί, όμως αρκεί να τονιστούν τα εξής σημεία: σε κάποια φάση βρέθηκε να οδηγεί την κούρσα ο Στρολ (ναι, δεν έχουμε κάνει χρήση ουσιών, πράγματι ήταν ο Στρολ), ο Χάμιλτον δέχτηκε- δικαιότατα- ποινή 5 δευτερολέπτων και τερμάτισε εκτός δεκάδας καθώς έκανε 2 σοβαρότατα λάθη, ο Μπότας ενώ ήταν 2ος διέλυσε την Μερσέντες τους στις μπάρες, ο Λεκλέρκ πίεζε, λίγο πριν το μέσο του αγώνα, για να πάει 1ος και... στούκαρε εγκαταλείποντας, ο Άλμπον ήταν 2ος για μερικούς γύρους και πολλά, πολλά ακόμα.

Τι έμεινε στο τέλος, λοιπόν; Μια πανάξια νίκη του απίθανου Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός μετά την γκάφα στην εκκίνηση ήταν αλάνθαστος και σε κάθε επανεκκίνηση του αγώνα, μετά την έξοδο του Α.Α. από την πίστα, έκανε... πλάκα στον ανταγωνισμό, φέρνοντας την Ρεντ Μπουλ του στην καρό σημαία.

Κι αν για τον Μαξ η νίκη, μετά τα προβλήματα της Μερσέντες, ήταν «μονόδρομος», τι να πει κανείς για τον Σεμπάστιαν Φέτελ, για τον οποίον σήμερα δεν υπάρχουν λόγια (ούτε στα ελληνικά, ούτε στα γερμανικά)- ας προσπαθήσουμε, όμως: ο Γερμανός εκκίνησε τελευταίος, φάνηκε ν' αντιμετωπίζει και πάλι πρόβλημα με το τούρμπο του για 20 περίπου γύρους, όμως στο τέλος, οδηγώντας άψογα κι εκμεταλλευόμενος την άριστη στρατηγική της Φεράρι, κατάφερε να σκαρφαλώσει στη 2η θέση.

Μ' αυτή του την εμφάνιση ο Σεμπ, που βρίσκεται υπό καθεστώς αφόρητης πίεσης εδώ και... άπειρους αγώνες, έκλεισε αρκετά στόματα και υπενθύμισε πόσο λάθος είναι να υποτιμά κανείς την καρδιά του (τετράκις) πρωταθλητή.

Πηγή: Sdna.gr