Ο Μέσι της Κύπρου, ο μαχαιροβγάλτης της Ανόρθωσης και τα νεύρα του Ντίμη Κίρζη

Ο επιθετικός από τη Σλοβενία, ευτύχησε να πανηγυρίσει 19 τέρματα εκείνη τη χρονιά και να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του Απόλλωνα μαζί με τον Πανίκκο Ξιούρουπα και παράλληλα να κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των Απολλωνιστών, που μέχρι σήμερα τον θυμούνται και λησμονούν την παρουσία του με το νούμερο «9».
 
Πριν δύο χρόνια ο Σουάτ Πεσίροβιτς επισκέφθηκε τη Λεμεσό και συναντήθηκε με τους παλιούς του συμπαίχτες. Όλοι μαζί θυμήθηκαν εκείνα τα χρυσά χρόνια που υπό τις οδηγίες του Ντίντιλ Φέρνερ ανέβασαν τον Απόλλωνα επίπεδο και τον τοποθέτησαν στην ελίτ του κυπριακού ποδοσφαίρου.

Σε συνέντευξη του το 2013 μιλώντας στη σελίδα apollon365,  χαρακτήρισε εκείνα τα χρόνια στη Λεμεσό τα καλύτερα της καριέρας του, ενώ ψιθύρισε σε σπαστά ελληνικά που ακόμα θυμόταν το μυθικό «Απολλωνάρα μου…Θρύλε μου…Θρύλε μου».
 
Στη συνέντευξη του στο apollon365 o θρυλικός σέντερ φορ θυμήθηκε εκείνα τα χρόνια. Από την Ριέκα στην οποία αγωνιζόταν την προηγούμενη χρονιά, ζήτησε από τον Πασχάλη Παπαδόπουλο να βρει νέα ομάδα. Ο Πασχάλης Παπαδόπουλος τον πρότεινε στον Ντίντιλ Φέρνερ και έτσι έκλεισε το deal  για να έρθει στη Λεμεσό.
 
Αν και τραυματίας, στην αρχή της σεζόν, ήθελε να αγωνιστεί στα φιλικά του Κυπέλλου ΚΕΟ που διεξαγόταν στο Τσίρειο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Το προπονητικό τιμ ήταν ανένδοτο πως δεν θα έπρεπε να αγωνιστεί, ωστόσο ο ίδιος ήταν ανένδοτος. Μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και όπως παραδέχθηκε εκ των υστέρων και ο ίδιος τα πήγε χάλια. Ο Γερμανός προπονητής ωστόσο του είπε πως πιστεύει σε αυτόν και πως αυτά που ήθελε από τον ίδιο, αν και τραυματίας τα είδε στον αγωνιστικό χώρο.
 
Όσο αφορά του συμπαίχτες του στη συνέντευξη του στο apollon365 θυμάται πως μετά τις πρώτες αγωνιστικές άρχιζαν να καταλαβαίνουν πως πάνε για το πρωτάθλημα. Το κλίμα ήταν εκπληκτικό, υπήρχε πολλή ταλέντο και υπό τις οδηγίες του Φέρνερ τον οποίο χαρακτήρισε ως μετρ στην τακτική και τη ψυχολογία, ο Απόλλωνας ήταν έτοιμος να γράψει ιστορία.

Για τους συμπαίχτες του είπε πως αποτελούσαν μια σούπερ ομάδα. Ο Γιαγκουδάκης και ο Αντρελλής είχαν την εμπειρία, ο Δημήτρης Ιωάννου και ο Μάριος Χαραλάμπους το πάθος, ο Ιωσιφίδης τη θέληση αι ο Πάμπος Πίττας τη σοβαρότητα. Ο Ευγένιος Πτακ ήταν σπουδαίος. Όμως υπήρχε και ένας άλλος ποδοσφαιριστής, συνέχισε ο Σούγιο. «Για μένα ήταν το μεγάλο ταλέντο, ο άνθρωπος που μαζί κάναμε τα πάντα στην επίθεση και η συνεργασία μας ήταν άψογη. Αυτός ήταν ο Άγγελος Τσολάκης. Ο «Μέσι» της Κύπρου εκείνα τα χρόνια. Κρίμα γιατί ο Άγγελος δεν ήταν για το Κυπριακό ποδόσφαιρο. Απίστευτος ποδοσφαιριστής απίστευτος χαρακτήρας ο καλύτερος παρτενέρ που είχα ποτέ μου».

«Όταν τέλειωσε το παιχνίδι του Τσιρείου κόντρα στην Ανόρθωση και επικρατήσαμε με 3-1 συνειδητοποίησα πως θα πάρουμε το πρωτάθλημα. Εκεί κατάλαβα ότι με τίποτα αυτός ο τίτλος δεν χανόταν για αυτό ήταν και η πρώτη φορά που φώναξα: «Απόλλων, Θρύλος, Πρωτάθλημα». Ήταν τόση η σιγουριά μας μετά από εκείνο το παιχνίδι, που το αμέσως επόμενο στο Μακάρειο στάδιο κόντρα στην Ομόνοια το καθαρίσαμε με συνοπτικές διαδικασίες. Όμως κακά τα ψέματα ο δυσκολότερος αντίπαλος μας εκείνα τα χρόνια ήταν η Ανόρθωση. Ήταν φοβερές οι μάχες μας, ειδικά στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Δεν ξεχνώ όσα χρόνια και αν περάσουν το παιχνίδι της επόμενης σεζόν στο Κύπελλο με τα παντελονάκια! Για εμάς και το λέω με κάθε ειλικρίνεια καλό μας είχε κάνει εκείνη όλη η φάση που δημιουργήθηκε, γιατί πεισμώσαμε τότε τόσο πολύ και κερδίσαμε μέσα σε μια έδρα από τις δυσκολότερες που αγωνίστηκα στην καριέρα μου».
 
Ο Σουάτ Πεσίροβιτς μιλώντας στο apollon365 το 2013 αποκάλυψε τη συνέβη και δεν βγήκε μόνος πρώτος σκόρερ αφού στην τελευταία αγωνιστική έχασε ένα πέναλτι με τη Νέα Σαλαμίνα.  

Μετά από 22 χρόνια θα αποκαλύψω γιατί και πως έχασα εκείνο το πέναλτι! Λίγες μέρες προηγουμένως και σε ένα φιλικό προπονητικού χαρακτήρα της ομάδας με αντίπαλο την Εθνική Ελπίδων της Κύπρου, κερδίσαμε πέναλτι και ανέλαβα να το εκτελέσω. Δεν πήρα σχεδόν καθόλου φόρα, και με σχετική ευκολία νίκησα τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Όμως για κακή μου τύχη ο τερματοφύλακας εκείνος ήταν της Νέας Σαλαμίνας (αναφέρεται μάλλον στον αείμνηστο Γιαννάκη Ιωάννου) και έτσι στο παιχνίδι φιέστα μου την έφερε! Εγώ δεν τον είχα αναγνωρίσει, εκτέλεσα ακριβώς το ίδιο πέναλτι και αυτός υποψιασμένος κατάφερε να αποκρούσει στερώντας μου την πρωτιά στον πινάκα των σκόρερ»!
 
Για τον ίδιο το ομορφότερο γκολ που πέτυχε με τη φανέλα του Απόλλωνα ήταν αυτό κόντρα στην ΑΕΛ.
«Σημαντικά ήταν όλα τα γκολ που πέτυχα και τις δύο σεζόν με την φανέλα της ομάδας τα οποία όμως δεν ήταν μόνο δικά μου αλλά και τον συμποδοσφαριστών μου! Ομορφότερο, εκείνο που σκόραρα κόντρα στην ΑΕΛ την περίοδο 1990-1991 για τον θεσμό του Κυπέλλου. Μονοκόμματο βολέ μέσα στο παραθυράκι του αντίπαλου πορτιέρο. Έστω και αν στο τέλος αποκλειστήκαμε ήταν ένα γκολ φοβερό. Όσο για τον πιο ζόρικο και σκληρό αντίπαλο θυμάμαι ένα τύπο που αγωνιζόταν στον Πεζοπορικό, πολύ δυνατό παιδί που μου έκανε την ζωή δύσκολη αλλά εκείνος που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω είναι ο Καστάνας! Θεέ μου ο άνθρωπος ήταν «μαχαιροβγάλτης». Θυμάμαι ένα φάουλ που είχε κάνει πάνω στον Χρίστο (Ιωσηφίδη) νόμιζα τον είχε σκοτώσει»!
 
Ο Σούγιο θυμήθηκε και την επική ανατροπή στην Ευρώπη εκείνη τη χρονιά κόντρα στην Κραίοβα αλλά και τα όσα ακολούθησαν με τον Ερυθρό Αστέρα και την εχθρική διαιτησία εκείνου του αγώνα αλλά και τον θυμό του τότε προέδρου της ομάδας, πατέρα του Νίκου Κίρζη, Ντίμη.
«Κόντρα στην Κραϊόβα δεν θα ξεχάσω ποτέ την πίστη του Φέρνερ για ανατροπή του σκορ στον επαναληπτικό αγώνα του Τσιρείου. Είχε αρχίσει να μας «ντοπάρει» ψυχολογικά από το αεροπλάνο της επιστροφής λέγοντας μας συνεχώς πως μπορούσαμε να ανατρέψουμε το 2-0. Μας είχε γεμίσει με τόση αυτοπεποίθηση που πραγματικά διαλύσαμε τους Ρουμάνους στον επαναληπτικό. Είχα σκοράρει και δύο γκολ στο Τσίρειο το ένα καλύτερο απ’ το άλλο! Τον Ερυθρό Αστέρα τον ζορίσαμε και μάλιστα πολύ. Και το λέω εντίμως πως αν η διαιτησία στο πρώτο παιχνίδι δεν ήταν με το μέρος τους τότε θα κάναμε το μεγάλη έκπληξη. Θυμάμαι τον Ντίμη Κίρζη να ουρλιάζει του διαιτητή μετά το τέλος του πρώτου παιχνιδιού γιατί πραγματικά ο άνθρωπος έσπρωχνε συνεχώς τον Αστέρα και μάλιστα πολύ προκλητικά! Βλέπετε η ομάδα του Βελιγραδίου, ήταν η πρωταθλήτριας Ευρώπης την προηγούμενη χρονιά και δεν έπρεπε με τίποτα να αποκλειστεί. Έπρεπε να περάσει ο Ερυθρός Αστέρας και αυτό έγινε! Στον επαναληπτικό δέχθηκα και την κόκκινη κάρτα! Άστα τραυματική εμπειρία τα παιχνίδια με τους πρώην συμπατριώτες μου..»
 
Στην ερώτηση τι είναι για εσένα ο Απόλλωνας ο Σουάτ Πεσίροβιτς απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
«Η ομάδα μου και το λέω με κάθε ειλικρίνεια. Αγαπώ την ομάδα που με ανέδειξε την Μπόρας Λούκα, όμως αγαπώ περισσότερο την ομάδα που στιγμάτισε την καριέρα μου και αυτή δεν είναι άλλη από τον Απόλλωνα. Στον τελικό με την ΑΕΛ, τρελάθηκα, πανηγύρισα σαν μικρό παιδί αφού ήξερα τι εστί ένας τελικός με την «αιώνιο» αντίπαλο.
«Ο κόσμος του Απόλλωνα είναι ο κόσμος που με αποθέωσε όταν ήμουν ποδοσφαιριστής. Μαζί φωνάξαμε το «Απόλλων, Θρύλος, Πρωτάθλημα» μαζί πανηγυρίσαμε τον πρώτο τίτλο Πρωταθλήματος και την κατάκτηση του Κυπέλλου την αμέσως επόμενη χρονιά. Ένα μεγάλο μέρος της καρδίας μου τους ανήκει και δεν πρόκειται να τους ξεχάσω ποτέ».

*H συνέντευξη και οι φωτογραφίες δημσοσίευθηκαν στο apollon365 τον Οκτώβριο του 2013

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

• Θλίψη στον ποδοσφαιρικό κόσμο-Έφυγε αναπάντεχα ο τεράστιος Σούγιο
• Ιβάν: Είμαστε απογοητευμένοι αλλά είμαι περήφανος...
• Γιαννιώτας: Θα μας ανησυχούσε αν δεν κάναμε ευκαιρίες
• Πόνεσαν τα μάτια μας, με την άγονη ισοπαλία στην Αρένα
• Χάνει Γιούστε ο Απόλλωνας
• Οι δυο φανατικοί Απολλωνίστες δημοσιογράφοι στην κερκίδα της Αρένας