Πόσο επικίνδυνο είναι να έχετε μούχλα σπίτι σας αν κολλήσετε κορωνοϊό
16:36 - 05 Νοεμβρίου 2020
Σύμφωνα με μια μελέτη του Απριλίου 2020, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Clinical Infectious Diseases, το 14% των ασθενών με COVID-19 είχαν διάφορους τύπους ασπέργιλλου στις αναπνευστικές τους εκκρίσεις.
Ωστόσο, μια νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι ένα κοινό αλλεργιογόνο που βρίσκεται και μέσα στο σπίτι μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης σοβαρής νόσου COVID-19.
Νέα μελέτη
Σύμφωνα με έρευνα που θα δημοσιευθεί στην επόμενη έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Emerging Infectious Diseases, η ασπεργίλλωση (μια λοίμωξη που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της έκθεσης στον ασπέργιλλο, έναν κοινό τύπο μούχλας) μπορεί να οδηγήσει τους ασθενείς με COVID-19 σε σοβαρές επιπλοκές.
Η μελέτη αποκαλύπτει ότι η ασπεργίλλωση που σχετίζεται με τη νόσο του κοροναϊού (γνωστή και CAPA – coronavirus disease-associated aspergillosis) είναι πιο συχνή σε άτομα με υποκείμενα νοσήματα.
Δείχνει, επίσης, ότι τα άτομα που αναπτύσσουν αυτήν τη μόλυνση που σχετίζεται με την μούχλα έχουν «κακή έκβαση» και υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από τον μέσο ασθενή με κοροναϊό.
Μεταξύ των ασθενών που βρέθηκαν να έχουν CAPA (οι περισσότεροι από τους οποίους εμφάνισαν αναπνευστική δυσχέρεια που απαιτούσε νοσηλεία) οι πιο συχνές συννοσηρότητες ήταν οι καρδιακές παθήσεις, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η προχωρημένη ηλικία. Αυτοί είναι άλλωστε και οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες μεταξύ ατόμων με σοβαρές περιπτώσεις κοροναϊού χωρίς ασπεργίλλωση.
Δυστυχώς, ο ασπέργιλλος είναι πολύ κοινός τόσο σε εξωτερικούς χώρους, όσο και σε εσωτερικούς χώρους.
Έτσι, η έκθεση σε αυτό το είδος μούχλας (και οι επιπλοκές της μεταξύ των ανοσοκατασταλμένων ασθενών) είναι σύνηθες.
Σύμφωνα με μια μελέτη του Απριλίου 2020, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Clinical Infectious Diseases, το 14% των ασθενών με COVID-19 είχαν διάφορους τύπους ασπέργιλλου στις αναπνευστικές τους εκκρίσεις.
Ευτυχώς, η τελευταία έρευνα υποδηλώνει ότι η αντιμυκητιασική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης μεταξύ εκείνων που έχουν διαγνωστεί με CAPA.
