Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί, όλοι μαζί... μπορείτε

Η εικόνα της αναμέτρησης στην Βιτόρια δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ανάλυσης της αναμέτρησης. Τι να γράψω δηλαδή που δεν είδατε όλοι σας;

Κάποια στιγμή δεν έβλεπα μπάσκετ, τα «μήλα» έπαιζαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Έδιναν τη μπάλα στα χέρια των αντιπάλων και εκείνοι κάρφωναν στον αιφνιδιασμό.

«Λάθος εμείς, καλάθι εσείς» ήταν η φάση στη δεύτερη περίοδο και το +10 έγινε -13 σε λιγότερο από ένα δεκάλεπτο. Ξανά, αφού αυτό συνέβη και κόντρα στην Αναντολού Εφές.

Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με τις δύο ομάδες να έχουν από 9 λάθη. Η Μπασκόνια από αυτά είχε βρει 23 πόντους κι ο Ολυμπιακός μόλις 7.

Εν τω μεταξύ υπήρχε και πλουραλισμός στα λάθη. Λες κι ο ένας ήθελε να ξεπεράσει τον άλλο,

παράβαση 8 δευτερολέπτων, παράβαση 24 δευτερολέπτων, λάθος στην επαναφορά, πάτημα γραμμής χωρίς ίχνος πίεσης, πάσες πονηρές.

Αστείρευτη ποικιλία.

Καλά για το τέταρτο δεκάλεπτο δεν έχω λόγια. Με τη διαφορά στους 10 πόντους και ξεκίνησε διαγωνισμός τριπόντων μετά από μία πάσα. Όποιος έπιανε τη μπάλα την... κάπνιζε λες και έπρεπε να σουτάρουν 25 τρίποντα σε 60 δευτερόλεπτα όπως στα All Star Game.

Αυτά με το ματς. Δεν αξίζει κάτι περισσότερο.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Αυτό που είδαμε χθες βράδυ δεν ήταν Ολυμπιακός, ήταν κάτι άλλο και για αυτό έχουν μοναδική ευθύνη οι παίκτες και οι προπονητές. Κανείς άλλος.

Αυτή δεν ήταν αντίδραση συνόλου (γιατί δεν αξίζει να την χαρακτηρίσω ομάδα) που μετρά έξι διαδοχικές ήττες, που έχει αποκλειστεί από Ιανουάριο μήνα, που αντί να παρουσιάζει βελτίωση παρουσιάζει σε κάθε αγώνα και χειρότερο πρόσωπο στο παρκέ, που αντί να ενώνει... χωρίζει.

Αν στον Ολυμπιακό θεωρούν πως θα βγουν από την τρύπα στην οποία έχουν πέσει μόνοι τους γελιούνται και δυστυχώς κάπως έτσι αισθάνονται και οι αντίπαλοι που τους αντιμετωπίζουν.

Δεν κάνω πλάκα. Στην τελική ευθεία που μπαίνει η regular season εσείς ποιον λέτε να προτιμούν να αντιμετωπίζουν οι ομάδες που «καίγονται», τον Ολυμπιακό ή τη Χίμκι;

Για να βγεις από την τρύπα πρέπει να πιάσει ο ένας το χέρι του άλλου και να δημιουργήσει μία αλυσίδα. Να σκαρφαλώσουν σιγά σιγά και στο τέλος όλοι να βρεθούν στο έδαφος.

Βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο φράσεις «καλά, εγωισμό δεν έχουν;» και «πόσο εγωιστικά έπαιξαν». Κι όμως και τα δύο συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό

Ακόμη και τον εγωισμό του λάθος τον εκδηλώνουν στο παρκέ. Το έγραψα και μετά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, «Αν δεν παίξουν ενωμένοι και με ανάλογη προσπάθεια όπως αυτή του δευτέρου ημιχρόνου με την ΤΣΣΚΑ, θα έρθει δύσκολο καλοκαίρι. Κι έτσι όπως τα έκαναν θα είναι και μεγάλο το καλοκαίρι αφού θα ξεκινήσει στις 10 Απριλίου φέτος για αυτούς. Αν τώρα πάει ο καθένας μόνος του και προσπαθήσει να το παίξει καμπόσος, κακό του κεφαλιού του»

Ας το πάμε αναγκαστικά λίγο παρακάτω.... με την ελπίδα να μη χρειαστεί να το πάμε ακόμη παρακάτω.

Νομίζετε πως οι Αγγελόπουλοι είναι τίποτα... χθεσινοί; Νομίζετε πως δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην ομάδα; Νομίζετε πως δεν ξέρουν ποιος παίζει για τα στατιστικά του επειδή αισθάνεται ανασφαλής για την επόμενη σεζόν και ποιος όχι; Νομίζετε δεν βλέπουν τα «μουτράκια» και τις γκριμάτσες; Νομίζετε δε βλέπουν τις αγωνιστικές αδυναμίες;

Πριν 20 μέρες είχα γράψει για την κουβέντα στα αποδυτήρια και είχα επισημάνει πως όλες αυτές οι συζητήσεις είναι μούφες και ψεύτικες γιατί λένε αυτά που πρέπει να πουν κι όχι αυτά που θέλουν να πουν.

Μόλις γυρίσει την πλάτη ο άλλος, τότε θα πουν αυτά που θέλουν.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΩΝ

Στο τέλος της σεζόν θα μπορεί να γίνει λεπτομερέστερη ανάλυση των λαθών. Μέχρι τότε πρέπει άμεσα να αλλάξουν ορισμένα πράγματα.

Ο οργανισμός του Ολυμπιακού δεν αντέχει άλλο αυτή την εικόνα. Το «σχοινί» έχει τεντωθεί υπερβολικά και δεν πρέπει να σπάσει. Κάτι γνωρίζω για να το αναφέρω κι οι εξελίξεις δε θα είναι ευχάριστες.

Λοιπόν...  

Ο Μπαρτζώκας οφείλει να βρει τρόπο να εμπνεύσει τους παίκτες του. Οφείλει να τους δώσει να καταλάβουν πώς πρέπει να πορευτούν στα εφτά εναπομείναντα ματς. Οφείλει να τους δώσει να καταλάβουν το ρόλο τους. Μάρτιο φτάσαμε και όποιος μπαίνει μέσα σουτάρει και πάει να το παίξει ήρωας. 

Με τα μπινελίκια μόνο δεν το καταφέρνει. Κάτι πρέπει να αλλάξει, να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.

Ο Σλούκας με τον Σπανούλη πρέπει να κατανοήσουν πως είναι οι ηγέτες της ομάδας και οφείλουν να το εκδηλώνουν. Ηγέτης δεν είναι αυτός που θα βάλει 20 πόντους και θα δώσει 8 ασίστ. Ηγέτης είναι αυτός που θα μπει μπροστά από τους άλλους και θα τους οδηγήσει.

Ο Σλούκας με τον Σπανούλη νομίζουν πως θα αλλάξουν μόνοι τους (και κυρίως ξεχωριστά ο ένας από τον άλλον) την μοίρα της ομάδας στο παρκέ. Μέγα λάθος!

Οι ξένοι κάνουν «ό,τι του φανεί του λωλο Στεφανή» και ειλικρινά ορισμένοι από αυτούς φταίνε πολύ λιγότερο.

Τι δηλαδή; Να βάλω στην ίδια ζυγαριά τον ΜακΚίσικ με τον Τζένκινς, ή τον Μάρτιν με τον Ελις;

Οχι.

Και τώρα θα διαφωνήσετε μαζί μου, αλλά θα τα βγάλω από μέσα μου.

Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος φταίνε απειροελάχιστα από τον Οκτώβριο κι έπειτα. Για αυτό τους αφήνω στην απ' έξω.

Με τσάρτερ στα 14 από τα 16 ταξίδια. Ξεκούραστα, απευθείας πτήσεις, επιστροφή μετά τα ματς, χωρίς αχρείαστη έκθεση στον κορονοϊό.

Οι Αγγελόπουλοι τουλάχιστον δύο φορές πήγαν στον Μπαρτζώκα και του είπαν «coach αν θες ψηλό πες μας να το δούμε και να πάρουμε». Ελαβαν αρνητική απάντηση. Συμφωνώ, δε θα έφερναν παίκτη των 500.000 αλλά κάποιον στα δικά τους οικονομικά όρια.

Συνεπείς στις πληρωμές τους.

Με την ομάδα να έχει... θέματα (σας είπα και πριν δεν είναι χαζοί, όλα τα ξέρουν) δεν πήγαν να εκφράσουν παράπονα και να τραβήξουν αφτιά.

Τι να κάνουν; Να ρίξουν πρόστιμο; Να πάνε να πάρουν ψηλό με το «έτσι θέλω»; Ίσως να έπρεπε να επιμείνουν περισσότερο.

ΥΓ: Ντροπή δεν είναι καμία ήττα και διαφωνώ με τη δήλωση του Μπαρτζώκα. Δεν υπάρχει ντροπή στον αθλητισμό.

ΥΓ 2: Παίκτες και Μπαρτζώκας πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στις δηλώσεις τους. Τις τελευταίες 20 μέρες πριν από τους αγώνες λένε «Θα εξαντλήσουμε τις πιθανότητες πρόκρισης», «Θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό», «θα παίξουμε σκληρά», «οφείλουμε να αντιδράσουμε».

Ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουν. Τι τα λένε;

Πηγή: gazzetta.gr