ʼγγιξε την κούπα ο μυθικός Τσιτσιπάς, αλλά ο Τζόκοβιτς τη σήκωσε

Ο Τζόκοβιτς παρέμεινε πρώτος φτάνοντας τα 19 Grand Slam, αλλά ο Τσιτσιπάς έρχεται! Από τον παράδεισο του 2-0 βρέθηκε στο τελικό 2-3 σετ, όμως ο Έλληνας υπερπαίκτης βροντοφώναξε ότι τα τρόπαια των Γκραν Σλαμ πλησιάζουν! 

Είχαν περάσει πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια από τα τελευταία. Για την ακρίβεια, χάνονταν στο βάθος του- έφηβου τότε- χρόνου. Ήταν, αν θυμάστε, η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας. Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας. Το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Ολυμπίου Διός. Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού. Ο Κολοσσός της Ρόδου. Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας. 

Σήμερα, ωστόσο, ο Στέφανος Τσιτσιπάς έφτασε μία ανάσα από το 8ο θαύμα του κόσμου: ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας όλων των εποχών προηγήθηκε 2-0 επί του ανθρωποειδούς ρομπότ που ακούει στο όνομα «Νόβακ Τζόκοβιτς» στον τελικό του Roland Garros, όμως από εκείνο το σημείο και μετά είδε το νο1 της παγκόσμιας κατάταξης να βγάζει… οργισμένη αντίδραση και «υπέκυψε», εν τέλει, μετά από φοβερή ματσάρα (3-2 υπέρ του κατόχου 19, πλέον, Majors).

Το πρώτο σετ ήταν κανονική, «ωμή» μάχη: τόσο ο Στέφανος όσο και ο Νόβακ έπαιζαν σ’ εκπληκτικό επίπεδο, κρατούσαν το σερβίς τους με εκατέρωθεν σφυροκόπημα από τη βασική γραμμή και φτάσαμε στο 5-5. 

Τότε, ελαφρώς… απροσδόκητα, το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης έκανε το break, πήγε στο υπέρ του 6-5 και σέρβιρε για να κλείσει, κατά τα φαινόμενα, το σετ. 

Αμ δε: ο Τσιτσιπάς πήρε άμεσα πίσω το break στέλνοντας το σετ στο tie-break. Εκεί έφτασε σ’ ένα γρήγορο κι εκκωφαντικό 4-0 υπέρ του, ο Τζόκοβιτς, όπως πάντα, «απάντησε» και πήγε στο υπέρ του 6-5, όμως ο Έλληνας τενίστας πήρε 3 σερί πόντους και μαζί το σετ, μετά από 72 (και ολογράφως προς αποφυγή παρεξηγήσεων: εβδομήντα δύο) ολόκληρα λεπτά, με 7-6 (6). 

Το δεύτερο είχε την ίδια κατάληξη σε ό,τι έχει να κάνει με το ποιος το κατέκτησε, όμως ο τρόπος ήταν τελείως διαφορετικός: το Stef-Express σφύριξε ηχηρά από το πρώτο game που ξεκίνησε με break, έκανε ένα δεύτερο στο 2-5 κι εν τέλει ο Τσιτσιπάς έφτασε στο 2-0, κερδίζοντάς το μέσα σε μόλις 35 λεπτά. 

Τα ερωτήματα που εγείρονταν σ’ εκείνο το σημείο ήταν δύο: 1) Ρε μπας και ονειρευόμαστε; και, αφότου τσιμπηθήκαμε και είδαμε πως είμαστε ξύπνιοι, 2) Μπορεί πλέον ο Στέφανος να πάρει την- αδιανόητη, πριν ξεκινήσει ο αγώνας- straight sets νίκη επί του κορυφαίου τενίστα στον κόσμο; 

Ο «Τζόκερ» πήγε στ’ αποδυτήρια πριν την έναρξη του τρίτου σετ και όταν επέστρεψε στο κορτ έμοιαζε, ιδίως σε πνευματικό επίπεδο, άλλος παίκτης: κράτησε εύκολα τα δύο δικά του service gamesμε φοβερά χτυπήματα με το forehand, «έσπασε» τον Στέφανο στο 3-1 και μετά δεν κοίταξε πίσω του ποτέ ξανά, μειώνοντας σε 2-1 (6-3). 

Στο αμέσως επόμενο, το νούμερο 5 της ATP (και οσονούπω 4) φάνηκε να πονάει στην πλάτη, φλέρταρε με την ιδέα του ιατρικού τάιμ-άουτ αλλά την απέρριψε, όμως όταν πάτησε εκ νέου το χώμα του Philippe Chatrier φαινόταν πως δε βρισκόταν στο επιθυμητό, εξωγήινο επίπεδο των προηγούμενων games. 

Ο Τζόκοβιτς μυρίστηκε αγωνιστικό αίμα και άνοιξε στο φουλ τις (εκπληκτικές, είναι η αλήθεια) μηχανές του και πήρε με μεγάλη ευκολία και το 4ο σετ, ισοφαρίζοντας σε 2-2 (6-2), μετά από 3 ώρες και 15 λεπτά σπουδαίου παιχνιδιού.

Και, κάπως έτσι, φτάσαμε στο 5ο και καθοριστικό: η ψυχολογία ήταν πασιφανώς με το μέρος του Σέρβου, την στιγμή που ο Στέφανος έψαχνε να επαναλάβει αυτό που είχε κάνει με τον Ζβέρεφ στον ημιτελικό, όταν και πάλι από 2-0 υπέρ του το ματς πήγε στο 2-2, όμως κατάφερε στο τέλος να κερδίσει. Μόνο που… 

Μόνο που εδώ, αυτή τη φορά, το εμπόδιο ήταν απείρως ψηλότερο: ο Τζόκοβιτς βρήκε πολύ γρήγορα το πολυπόθητο break, πήγε γρήγορα-γρήγορα στο 3-1 και ολοκλήρωσε τη μνημειώδη, από την πλευρά του, ανατροπή, κερδίζοντας τον αγώνα με 6-7 (6), 3-6, 6-3, 6-2, 6-4. 

Μ’ αυτή τη νίκη κατέκτησε, παράλληλα, το 2ο Roland Garros της καριέρας του, φτάνοντας στα 19 Grand Slams εκτυφλωτικής καριέρας και φιγουράρει, πια, στο -1 μόλις από τους Φέντερερ και Ναδάλ που έχουν από 20. 

Όσο για τον Στέφανο; Μια υπόκλιση κι ένα αέναο χειροκρότημα για το τουρνουά που έπαιξε και για το γεγονός πως μας έκανε να πιστέψουμε το… απίστευτο (Ένας Έλληνας να κατακτήσει Grand Slam!), δεν είναι αρκετό.

Ναι, μπορεί να έφτασε ένα σετ από την κούπα και να πονάει ο τρόπος που ηττήθηκε, όμως μην ξεχνάμε πως έχασε από έναν παίκτη που κινείται με τρομακτική ταχύτητα και μαθηματική ακρίβεια για να κάνει δικό του τον τίτλο του “GOAT”. 

Και, το σημαντικότερο εξ όλων, μιλάμε για ένα παιδί μόλις στα 22 του που τώρα ξεκινάει να «ξεκλειδώνει» όλες του τις δυνατότητες. 

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούμε πως είμαστε ρεαλιστές: πιστεύουμε στα θαύματα. 

Κάποια στιγμή στο εγγύς αύριο, ο Στέφανος Τσιτσιπάς θα κάνει δικό του ένα Grand Slam.

Το «7» των θαυμάτων μοιρολατρικά θα γίνει γαλανόλευκο «8».