Μίλησε για τη μεταγραφή του στον ΑΠΟΕΛ και τις δυσκολίες που πέρασε ο Μερκής
07:34 - 29 Απριλίου 2022
Στις δυσκολίες που αντιμετώπισε τόσο ο ίδιος, όσο και η οικογένεια του όταν πήρε μετεγγραφή από τον Απόλλωνα στον ΑΠΟΕΛ, μίλησε ο Γιώργος Μερκής.
Μιλώντας στην εκπομπή «Χωρίς VAR» της Cablenet ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής ανέφερε ότι ο πατέρας του πέρασε δύσκολα στη Λεμεσό, όταν πήρε μεταγραφή και όπως είπε αναγκάστηκε να πάει να μείνει στο χωριό.
«Στα 14 μου είχα την αμφισβήτηση. Έλεγαν ότι ήμουν αργός και αδύναμος. Στα 17 μου ο Τόνι Σαβέφσκι με πήρε στην πρώτη ομάδα. Ξαφνικά από την κερκίδα, βρέθηκα να παίξω 7-8 αγώνες στο δεύτερο γύρο. Πέρασα δυσκολίες και στην πρώτη ομάδα του Απόλλωνα. Είχα δημιουργήσει τέτοιο χαρακτήρα από μικρός και είχα αυτοπεποίθηση. Έζησα μεγάλες στιγμές στον Απόλλωνα».
Όπως είπε στη συνέχεια «η στιγμή που άλλαξε την καριέρα μου ήταν το κύπελλο του 2010. Ξεκίνησε η χρονιά και ήμουν εκτός αποστολής. Όλοι έλεγαν ότι θα έφευγα. Κάποιοι τραυματισμοί άλλων παικτών, με έφεραν ξανά στην ομάδα. Στον τελικό, πέτυχα το γκολ που μας χάρισε το κύπελλο. Το βλέπω και συγκινούμαι».
Ερωτηθείς εάν είχε περάσει από το μυαλό του τότε, ότι θα πήγαινε στο ΑΠΟΕΛ ο Γιώργος Μερκής είπε ότι «δεν το πίστευα. Ήταν μια δύσκολη περίοδος. Δεν θέλω να λένε ότι τα σκαλίζω. Κάποιοι εγωισμοί δικοί μου και της διοίκησης, με οδήγησαν στον ΑΠΟΕΛ. Αν ήμασταν πιο ψύχραιμοι, ίσως τώρα να συζητούσαμε μόνο για τον Απόλλωνα. Έτσι είναι η ζωή. Κλείνει μια πόρτα και ανοίγει μια άλλη. Κάποιοι ψεύτικοι φίλοι έφυγαν από κοντά μου. Στην πόλη, άνθρωποι που με χαιρετούσαν, μου γυρνούσαν την πλάτη. Κατάλαβα ότι η ζωή δεν είναι τόσο ωραία όσο τη φαντάζεσαι. Ακόμα και ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ δεν με υποδέχθηκε με ανοικτές αγκάλες. Ήταν ένα πείραμα που είχε περισσότερες πιθανότητες να αποτύχει. Έπρεπε να κάνω τον άθλο, να κερδίσω τον ΑΠΟΕΛίστα. Στον πρώτο αγώνα, υπήρχε μερίδα οπαδών που με χλεύαζε και με έβριζε. Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να κερδίσω τον σεβασμό του κόσμου του ΑΠΟΕΛ. Ο πατέρας μου πέρασε δύσκολα στη Λεμεσό και αναγκάστηκε να πάει να μείνει στο χωριό».
