Το φιάσκο του Μουντιάλ και η… κυριαρχία στο Ασιατικό Ch. League-Γιατί οι Ισραηλινοί παίζουν στην Ευρώπη

Μπορεί να το έχουμε συνηθίσει, καθώς είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και αρκετές δεκαετίες, ωστόσο σε δύσκολες περιόδους όπως αυτή, που οι ποδοσφαιρικές (και όχι μόνο, αλλά ας μείνουμε σε αυτές) ομάδες της χώρας αναγκάζονται να βρουν άλλες έδρες για να φιλοξενήσουν τους αγώνες τους, το ερώτημα προκύπτει ξανά.

Για ποιον λόγο συμμετέχουν οι ομάδες του Ισραήλ στις διοργανώσεις, διασυλλογικές και διεθνείς, της Ευρώπης; Γεωγραφικά, πράγματι βρίσκεται πολύ πιο νότια από την Τουρκία, συνεπώς το να υπάγεται στην AFC αντί την UEFA μοιάζει πολύ πιο λογικό.

Ωστόσο, από το 1948 όταν και συστάθηκε το κράτος του Ισραήλ, υπήρξαν αρκετές περιπέτειες για την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας. Τα προηγούμενα χρόνια, υπήρχε η εθνική ομάδα της υπό Βρετανική Εντολή Παλαιστίνης, η οποία έδωσε πέντε διεθνείς αγώνες, τέσσερις για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 και του 1938 και ένα φιλικό, μετρώντας και δύο ήττες από την Ελλάδα το ’38.

Όλα θα άλλαζαν στα τέλη της δεκαετίας του ’40, με τις αναταραχές και τον πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο που θα είχαν ως αποτέλεσμα τη γέννηση του κράτους του Ισραήλ.

Με την Ασιατική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου να μην έχει ιδρυθεί ακόμα –αυτό θα συνέβαινε το 1954- η εθνική ομάδα του Ισραήλ μετείχε στα προκριματικά της UEFA για το Μουντιάλ του ’50 και του ’54, την ώρα που στην Ασία διεξάγονταν προκριματικά με λίγες ομάδες, τα οποία κατέληγαν συχνά σε φιάσκο.

Ενδεικτικά, για το τουρνουά της Βραζιλίας, καμία εκ των τεσσάρων ομάδων (Ινδία, Μπούρμα, Ινδονησία, Φιλιππίνες) δεν θα έδινε ούτε έναν αγώνα, με αποτέλεσμα καμία να μην κάνει το μεγάλο ταξίδι για την άλλη άκρη της Γης...

Η AFC ιδρύθηκε το 1954 και είχε στα μέλη της το Ισραήλ, ωστόσο τα αραβικά κράτη δεν ήθελαν καμία σχέση μαζί του.

Για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, διοργανώθηκαν προκριματικά κοινά μεταξύ της Ασιατικής Ομοσπονδίας και της Αφρικανικής, με Τουρκία και Κύπρο να συμμετέχουν, μεταξύ άλλων.

Ωστόσο, οι Τούρκοι αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους Ισραηλινούς, που πέρασαν χωρίς ματς στην επόμενη φάση, εκεί όπου Σουδάν, Αίγυπτος και Ινδονησία επίσης δεν κατέβηκαν!

Στο τέλος, οι Σουδανοί αρνήθηκαν να παίξουν στον διπλό τελικό με το Ισραήλ, με αποτέλεσμα η FIFA να κινδυνέψει με φιάσκο – καθώς μια ομάδα που δεν είχε παίξει δευτερόλεπτο είχε εξασφαλίσει το εισιτήριο...

Κάπου εκεί πάρθηκε η απόφαση να διενεργηθούν διηπειρωτικά playoffs με την Ουαλία, η οποία θα επικρατούσε δις, σε αμφότερες περιπτώσεις 2-0 και θα πήγαινε εκείνη στη Σουηδία...

Τα προβλήματα θα συνεχίζονταν. Για το Μουντιάλ του 1962, το Ισραήλ βρέθηκε εκ νέου στην ευρωπαϊκή ζώνη παρότι δεν αποτελούσε μέλος της UEFA και θα μετείχε σε ένα περίεργο τουρνουά όπου θα απέκλειε κατά σειρά Κύπρο και... Αιθιοπία, προτού αποκλειστεί από την Ιταλία με δύο ήττες (0-6, 2-4).

Όσον αφορά στο Ασιατικό Κύπελλο, που είχε διοργανωθεί για πρώτη φορά το 1956, δεν υπήρχε μεγάλο θέμα από τη στιγμή που συμμετείχαν ελάχιστες χώρες, κυρίως από την ανατολική Ασία.

Το Ισραήλ μέτρησε δύο ασημένια μετάλλια αντιμετωπίζοντας Νότια Κορέα, Χονγκ Κονγκ, Κίνα και Νότιο Βιετνάμ, προτού διοργανώσει το τουρνουά του 1964.

Από τις 17 ομάδες που ενδιαφέρονταν, οι έντεκα αποσύρθηκαν. Στο τέλος, μονάχα Ινδία, Νότια Κορέα και Χονγκ Κονγκ έκαναν το ταξίδι και μέτρησαν από μία ήττα ενάντια στους Ισραηλινούς, που κατέκτησε το πρώτο και τελευταίο τρόπαιο της ιστορίας τους παίζοντας εντός συνόρων.

Λίγο αργότερα, το 1967, είχαμε και το παρθενικό Ασιατικό Champions League, που θα έφερνε νέα προβλήματα...

Η Χάποελ Τελ Αβίβ ξεκίνησε από τον 1ο γύρο και έφτασε άνευ αγώνα μέχρι τον τελικό (!) όπου νίκησε 2-1 τη Σελανγκόρ από τη Μαλαισία, ενώ το 1969 η Μακάμπι Τελ Αβίβ θα επαναλάμβανε τον θρίαμβο, αυτή τη φορά πάντως παίζοντας κανονικά όλουους τους αγώνες.

Η Χάποελ επέστρεψε στον τελικό την επόμενη χρονιά χάρη στην απόφαση της Χομενέτμεν από τον Λίβανο να μην κατέβει στα ημιτελικά. Εντέλει, οι Ισραηλινοί θα έχαναν στον τελικό από την ιρανική Ταζ.

Το 1971 θα είχαμε ένα ακόμη τραγελαφικό σκηνικό, με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ να φτάνει στον τελικό αλλά να βλέπει την Αλ Σορτά από το Ιράκ να αρνείται να αντιμετωπίσει σύλλογο του Ισραήλ, με αποτέλεσμα το τρόπαιο να δοθεί άνευ αγώνα! Κάπου εκεί, η AFC αποφάσισε να καταργήσει τον θεσμό έως το 1985, όταν θα επανερχόταν δίχως τον βραχνά του Ισραήλ...

Βλέπετε, επιστρέφοντας στα των εθνικών, η επιλογή να πάνε Ισραηλινοί και Σύροι στα προκριματικά της UEFA για το Μουντιάλ του 1966 λόγω γεωγραφικών κριτηρίων βόλεψε, ενώ γα το 1970, το Ισραήλ έκανε το θαύμα σε προκριματικά κοινά με την Ωκεανία και πήρε το εισιτήριο για το Μεξικό – εκεί όπου θα μετρούσε δύο ισοπαλίες ενάντια σε Ιταλία, Σουηδία και μία ήττα από την Ουρουγουάη.

Είχε αρχίσει ωστόσο η αντίστροφη μέτρηση, λόγω και του Πολέμου των Έξι Ημερών του 1967. Στο Ασιατικό Κύπελλο του 1972 οι Ισραηλινοί αποσύρθηκαν από τα προκριματικά, ενώ μια διετία αργότερα, αφότου έχασαν την ευκαιρία για δεύτερη συνεχόμενη παρουσία σε Μουντιάλ χάνοντας στον τελικό των προκριματικών από τη Ν. Κορέα, είδαν την AFC να τους πετά εκτός Ομοσπονδίας!

Όλα ξεκίνησαν στο ποδοσφαιρικό τουρνουά στους Ασιατικούς Αγώνες του 1974, όπου Β. Κορέα και Κουβέιτ αρνήθηκαν για πολλοστή φορά να αντιμετωπίσουν τους Ισραηλινούς, που θα έφταναν μέχρι τον τελικό για να ηττηθούν από το Ιράν.

Εντέλει, κατόπιν πρωτοβουλίας του Κουβέιτ, έφερε την ψηφοφορία και την καρατόμηση του Ισραήλ, που θα έμενε... ορφανό από Ομοσπονδία τα επόμενα χρόνια.

Για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1978 πάντως του επιτράπηκε να συμμετάσχει στα προκριματικά της ζώνης της Ασίας και της Ωκεανίας, προτού τα πράγματα αλλάξουν στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Τότε, οι Ισραηλινοί βρέθηκαν ξανά στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν Σκωτία, Β. Ιρλανδία, Σουηδία και Πορτογαλία, επιστρέφοντας στα προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου (1982) της UEFA μετά από μιάμιση δεκαετία.

Για το Μουντιάλ του 1986, το Ισραήλ βρέθηκε στα προκριματικά της OFC με Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Κινεζική Ταϊπέι, όπως και για εκείνο του 1990, όταν και θα έχανε από την Κολομβία στα διηπειρωτικά playoffs.

Το 1991, αποτέλεσε το σημείο καμπής. Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας έγινε μέλος της UEFA, κάτι που σήμαινε πως και οι σύλλογοι της χώρας θα μπορούσαν να μετέχουν στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις.

Ήδη βέβαια από το 1976, δίνονταν εισιτήρια για το Κύπελλο Ιντερτότο. Από το 1992 ωστόσο, το Champions League, το Κύπελλο UEFA και το Κύπελλο Κυπελλούχων μπήκαν στις ζωές των Ισραηλινών, με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ να παίρνει το εισιτήριο για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και τη Χάποελ Πετάχ Τίκβα στο Κυπελλούχων.

Έκτοτε, το Ισραήλ αποτελεί σταθερό μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, με την εθνική του ομάδα να μετέχει ανελλιπώς στα προκριματικά του Μουντιάλ από το τουρνουά του 1994 και σε εκείνα του Euro από το 1996.

Τον Μάρτιο μάλιστα, η εθνική ομάδα θα διεκδικήσει στα playoffs και το πρώτο εισιτήριο της ιστορίας της για τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Πηγή: sport-fm.gr