Πόσο δίκιο είχε ο Κλοπ, όταν το 2015 δήλωνε πως σημασία έχει τι λένε για σένα όταν φεύγεις και όχι όταν έρχεσαι

Έχει σκεφτεί κανείς ποια ήταν η πρώτη εντεκάδα του Γιούργκεν Κλοπ, εκείνον τον Οκτώβριο του 2015, όταν ανέλαβε την Λίβερπουλ; Ένα μεσημέρι Σαββάτου, σε μία ισοπαλία εκτός έδρας με την Τότεναμ 0-0. Κάθισα και την βρήκα και ομολογώ ότι είχα ξεχάσει το πόσο κακό ρόστερ του είχε αφήσει πίσω, ο Μπρένταν Ρότζερς. Μινιολέ, Κλάιν, Σκρτελ, Σακό, Αλμπέρτο Μορένο, Λούκας Λέιβα, Εμρέ Τσαν, Μίλνερ, Λαλάνα, Κοουτίνιο, Ορίγκι.

Και Τζο Άλεν με Τζόρνταν Άιμπ να μπαίνουν αλλαγή! Μία ομάδα μετριότατη, που στο τέλος της σεζόν, χωρίς επιπλέον προσθήκες, την είχε φτάσει σε δύο τελικούς. Τους έχασε και τους δύο, στο Λιγκ Καπ στα πέναλτι από τη Μάντσεστερ Σίτι και στο Europa League, από τη Σεβίλλη. Μέχρι να φτάσει εκεί όμως, έκανε κάποια πρώτα δείγματα από σκηνές προσεχώς, τι θα έβλεπαν δηλαδή οι οπαδοί της Λίβερπουλ στα επόμενα οχτώ χρόνια!

Ο αποκλεισμός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 2-0 και 1-1 σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, σε μία εποχή που είχε το πάνω χέρι η μεγάλη αντίπαλος της Λίβερπουλ σε όλες τις αναμετρήσεις σε εσωτερικό επίπεδο, ήταν ένα μικρό δείγμα. Η επικράτηση σε ματς θρίλερ επί της Ντόρτμουντ με 4-3, στο Άνφιλντ, με τρία γκολ να χρειάζεται να βρεθούν στο τελευταίο τέταρτο του παιχνιδιού, καθώς οι Βεστφαλοί είχαν προβάδισμα 3-1, ήταν μια αλησμόνητη νύχτα για τους «reds». Και μέσα σε εκείνη την σεζόν, υπήρχε και η εντυπωσιακή εμφάνιση και νίκη μέσα στην έδρα της Μάντσεστερ Σίτι, που παραμένει και η τελευταία της Λίβερπουλ εκεί για το πρωτάθλημα, με εντυπωσιακό τρόπο και 4-1. Η νίκη επί της πρωταθλήτριας Τσέλσι του Ζοσέ Μουρίνιο, ανατρέποντας το σκορ μάλιστα, με 3-1 στο Λονδίνο, ήταν η πρώτη νίκη του Κλοπ σε αγγλικό έδαφος και η επικράτηση επί της μετέπειτα πρωταθλήτριας Λέστερ, 1-0 τα Χριστούγεννα, ήταν ακόμα ένα μικρό highlight. Βάλετε μέσα σε όλα αυτά και ένα τρελό παιχνίδι που είχε γίνει τέτοιες μέρες το 2016, απέναντι στη Νόριτς. Εκείνο το 5-4 ήταν στο ίδιο ματς, όλα αυτά που θα έκαναν τη Λίβερπουλ ωραία στο μάτι κάθε φορά που θα έκανε επίθεση, αλλά και θα έλουζε με κρύο ιδρώτα τους οπαδούς της, κάθε φορά που θα αμυνόταν εκείνη την εποχή.

Ένα άλλο πράγμα που είχε υποσχεθεί στο ξεκίνημα, και το έκανε απόλυτα κατανοητό πρώτα στους παίκτες του και στη συνέχεια σε όλους τους υπόλοιπους, ήταν πως θα ήθελε κάθε ομάδα να μην νιώθει ωραία, παίζοντας απέναντι στη Λίβερπουλ. Να φοβάται να έρθει στο Άνφιλντ και να μην επιλέγει την ομάδα του ως αντίπαλο, εάν της δινόταν η δυνατότητα. Όλα αυτά συνέβησαν και η εντελώς ασταθής Λίβερπουλ όλων των προηγούμενων χρόνων και των δυο πρώτων με τον Κλοπ στον πάγκο, έγινε σιγά σιγά μια μηχανή αποτελεσμάτων! Με απίθανη σταθερότητα και συνέπεια. Σε τέτοιο βαθμό που να ξαφνιάζει όταν ερχόταν η ώρα και έχανε κάποιο παιχνίδι. Από το πρώτο ματς της σεζόν 2018-19 έως το 27ο της σεζόν 2019-20, έπαιξε συνολικά 65 ματς, με μια μόνο ήττα, εκείνη με τη Μάντσεστερ Σίτι τον Ιανουάριο του 2019 με 2-1. Και στο διάστημα των αγώνων από τη Σίτι έως την ήττα με την Γουότφορντ με 3-0, τον Φεβρουάριο του 2020, η Λίβερπουλ έπαιξε 46 ματς, κερδίζοντας τα 41 από αυτά και έφερε πέντε ισοπαλίες! Νούμερα που ζαλίζουν και που ούτε καν η Μάντσεστερ Σίτι δεν μπόρεσε σε ένα χρονικό διάστημα να έχει τέτοιες επιδόσεις! Το ξεκίνημα του πρωταθλήματος 2019-20, με 26 νίκες και μία ισοπαλία, παραμένει το καλύτερο που έχει κάνει ποτέ ομάδα στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα και θα είναι και πολύ δύσκολο να επαναληφθεί από οποιονδήποτε στο μέλλον. Ανέλαβε το 2015, τον Οκτώβριο, και μέσα σε μία τετραετία μετέτρεψε μία ομάδα που είχε ξεχάσει τον πρωταθλητισμό από την εποχή της παντοδυναμίας της, στη δεκαετία του ‘70 και του ‘80, σε διεκδικήτρια κάθε χρόνο! Και το έκανε με στυλ, παίζοντας hard rock και heavy metal ποδόσφαιρο, φέρνοντας πάλι το χαμόγελο στον κόσμο της ομάδας! Πήρε τουλάχιστον από μία φορά όλους τους τίτλους που διεκδίκησε αυτά τα χρόνια, ενώ φέτος είναι ακόμα μέσα και στους τέσσερις στόχους.

Στο τέλος της ημέρας, όλη αυτή η πίεση του πρωταθλητισμού, ακόμα και όλοι αυτοί που τον αμφισβήτησαν στην περσινή κακή χρονιά της ομάδας του, με πολλές ήττες και κακή εικόνα, με πολλούς ποδοσφαιριστές που είχαν κλείσει πια τον κύκλο τους, του ρούφηξαν από μέσα του όλη εκείνη την όρεξη για το ίδιο το παιχνίδι! Μερικές φορές στο τέλος της περσινής περιόδου, τον έβλεπες να μην διασκεδάζει πια αυτό, που ήταν εν μέρει κάτι σαν σήμα κατατεθέν της παρουσίας του, ο πανηγυρισμός στα γκολ και η αγάπη που του ερχόταν από την εξέδρα και ο ίδιος δυσκολευόταν να την πάρει μέσα του, να την αγκαλιάσει και να την γυρίσει πίσω. Τον δυσκόλεψε πολύ και το έβλεπες σε κάθε ερώτηση στις συνεντεύξεις Τύπου. Μπόρεσε το καλοκαίρι να ξεκινήσει τη νέα Λίβερπουλ, με πολλές αλλαγές, απομακρύνοντας παίκτες που είχαν ολοκληρώσει την παρουσία τους και φέρνοντας καινούργια πρόσωπα που ανανέωσαν τα αποδυτήρια. Πιθανώς όμως η ζημιά είχε γίνει και όπως λέει και ο ίδιος, αυτές οι λίγες εβδομάδες το καλοκαίρι, δεν είναι πλέον αρκετές για να μπορέσει κάποιος να αναπληρώσει όλη την ψυχική απώλεια της υγείας του μέσα στη σεζόν! Στον διάδοχό του αφήνει μια πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτήν που παρέλαβε ο ίδιος, το 2015. Η ιστορία θα δείξει εάν η επιλογή του να περπατήσει πλέον μόνος, σε αντίθεση με αυτό που λέει ο ύμνος της Λίβερπουλ, ήταν η σωστή! Για πάντα όμως σε αυτό το γήπεδο, η παρουσία του θα υπάρχει, ωστόσο σκοπός είναι να μην είναι βαριά σαν σκιά, αλλά πολύ όμορφη ως υπέροχη ανάμνηση. Αυτό είναι τώρα πια το στοίχημα της επόμενης μέρας για την διοίκηση της Λίβερπουλ. Τα στάνταρ μπήκαν πολύ ψηλά και πρέπει να διατηρηθούν εκεί.

bnsports.gr