Οι 5 λόγοι που ανεξαρτήτως θέσης είναι ήδη νικήτρια στον όμιλό της
12:36 - 17 Νοεμβρίου 2024
Η Εθνική Ελλάδος παραμένει, υπό προϋποθέσεις, στο «κόλπο» ώστε να τερματίσει στην κορυφή του ομίλου της στο Nations League όμως ανεξαρτήτως τι θα συμβεί σε λίγες ώρες έχει ήδη «κερδίσει» πολλά από την πορεία της στο group.
Στο Ελσίνκι και για απόψε ορίστηκε (17/11) ο τερματικός σταθμός του «ταξιδιού» της Εθνικής μας ομάδας στον όμιλο του φετινού Nations League, όπου με 90 και κάτι αγωνιστικά λεπτά να απομένουν διεκδικεί ακόμη τις πιθανότητες που της αναλογούν ώστε να κόψει πρώτη το νήμα.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να κάνει κόντρα στη Φινλανδία καλύτερο αποτέλεσμα από εκείνο που θα φέρουν οι Αγγλοι στο παιχνίδι τους με την Ιρλανδία, αλλά όποια και αν είναι η κατάληξη της «μάχης» που θα δώσουν οι διεθνείς μας, το φινάλε του group τους βρίσκει νικητές.
Ο οργανισμός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος πέτυχε πολλά εντός και εκτός γηπέδου και ας δούμε πέντε λόγους όπου ανεξαρτήτως τι θα συμβεί στο Venue Helsingin και το αν η Ελλάδα τερματίσει 1η ή 2η, το «ταμείο» της ορίζεται και δικαίως ως (πολύ) plus.
1) Η «γαλανόλευκη» αποτελεί και πάλι σημείο αναφοράς για τον απλό κόσμο, κάτι που επαληθεύτηκε με εκκωφαντικό τρόπο το βράδυ της περασμένης Πέμπτης (14/11) και στο άτυχο 3-0 από την Αγγλία, όταν το ΟΑΚΑ αποδείχθηκε μικρό ώστε να φιλοξενήσει όλους όσους ήθελαν να παρευρεθούν. Ας μην ξεχνάμε πως επήλθε sold out σε διάστημα λίγων μόνο ωρών!
Πλέον κάθε της παιχνίδι συζητιέται από μέρες και όλοι περιμένουν να τη δρουν εν δράση. Οχι μόνο επειδή τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ανοδική πορεία και υπάρχουν στιγμές που γράφει ιστορία με τα όσα πράττει και πετυχαίνει μέσα στις τέσσερις γραμμές, όπου κορωνίδα όλων ήταν το 2-1 του Wembley, αλλά και για το κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Η λέξη «οικογένεια» φαντάζει μεν «κλισέ», όμως στην προκειμένη περίπτωση αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Οι διεθνείς λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως «ένα» και η μεταξύ τους «χημεία» είναι εκπληκτική, ενώ την ίδια στιγμή στον πάγκο βρίσκεται ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ένας κύριος με το Κ κεφαλαίο που τυγχάνει της καθολικής αποδοχής της ελληνικής κοινωνίας. Σε απλή διατύπωση... γουστάρεις να τη βλέπεις. Σου βγάζει αυτό το ωραίο και νιώθεις σα να αποτελείς μέλος της.
Δεν είναι τυχαίο πως οι παίκτες μας έκαναν όλη τη χώρα να δακρύσει με το πώς διαχειρίστηκαν τον ανείπωτο πόνο της απώλειας του Τζορτζ Μπάλντοκ και τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις ημέρες θα μνημονεύονται για πάντα. Το εύρημα/συμπέρασμα πως αναφερόμαστε στην Εθνική σε πρώτο πληθυντικό είναι ένα μεγάλο κεκτημένο για τους παίκτες και το stuff.
