ΑΕΚ: Η κατάρα των Χριστουγέννων και της αναποτελεσματικότητας

Συνηθίζουμε να λέμε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και αυτό ισχύει και στην περίπτωσή μας για την ΑΕΚ και γενικά την αγωνιστική που μας πέρασε, αλλά και την ίδια την Κυριακή που μας άφησε από την αρχή της, έως το τέλος της αναμέτρησης με τον Λεβαδειακό. Αρχικά και αφού δεν γκέλαρε κάνεις από τους ανταγωνιστές, ειδικά ο Ολυμπιακός, ή ο Παναθηναϊκός όπου βρέθηκαν πολύ κοντά σε κάτι τέτοιο (ο ΠΑΟΚ έκανε πιο εύκολα αναμενόμενα τη δουλειά), είχε μείνει μόνο το ματς της Ένωσης για να στραβώσει και έπειτα υπήρχε και το ...μήνυμα της ακύρωσης της συναυλίας (απόλυτα δικαιολογημένα λόγω καιρικών συνθηκών) στην όμορφη χριστουγεννιάτικη γιορτή που έχει προγραμματιστεί...

Έμοιαζε να έρχεται ξανά, όπως της συμβαίνει χρόνια τώρα με εξαίρεση τη σεζόν του νταμπλ, η... κατάρα των Χριστουγέννων για την ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώθηκε από το ίδιο το ματς με την ομάδα της Λιβαδειάς η οποία με κάποιον μαγικό τρόπο κατάφερε να πάει έχοντας το μηδέν στο σκορ στο πρώτο 45λεπτο. Εκεί άρχισε να ...μυρίζει η γκέλα και δεν άργησε να επιβεβαιωθεί αφού έτσι είναι το ποδόσφαιρο από πάντα, όταν δεν κάνεις εσύ γκολ σε μίνιμουμ τέσσερις περιπτώσεις στο πρώτο μισό, θα το βρει ο αντίπαλος στη μιάμιση φάση που θα δημιουργήσει σε όλο το παιχνίδι, όπως και έγινε στην περίπτωσή μας, έπειτα από ένα πέναλτι (σωστή υπόδειξη), για ένα χέρι του Χατζισαφί, σε φάση που ήρθε από μια γιόμα του Γκαραβέλη, λανθασμένη εκτίμηση του Μουκουντί (έσκυψε και άφησε να περάσει η μπάλα) και κακή τοποθέτηση του Ρότα.

Αν είχε γίνει η δουλειά από τους "κιτρινόμαυρους" όταν έπρεπε, τότε δεν θα ...μιλούσαμε για την κατάρα των Χριστουγέννων που συνιστά αποτέλεσμα της αντίστοιχης (σ.σ.: κατάρας) της αναποτελεσματικότητας! Διότι δεν υπάρχει γκέλα και φέτος της ΑΕΚ, πλην της ήττας στο Φάληρο από τον Ολυμπιακό, η οποία εκτός από διαιτητικές λανθασμένες αποφάσεις, να μη χαρακτηρίζεται και από αναποτελεσματικότητα των παικτών της. Διότι η ΑΕΚ μπήκε καλά στο ματς, με το πόδι στο γκάζι και έως το τέλος του πρώτου 45λεπτου είχε πατήσει τουλάχιστον φορές εντός εστίας αντιπάλου και είχε πέντε σημαντικές περιπτώσεις για γκολ, με σπουδαιότερες: στο 9' τον Πιερό, από τη σέντρα του Ρότα, στο 11' τον Μαρσιάλ από το γύρισμα του Πάολο Φερνάντες και στο 18' τη διπλή ευκαιρία με τους Πήλιο και Λιούμπισιτς, όπου νικήθηκαν από τον Γκαραβέλη!

Το μήνυμα της γκέλας ήρθε στο δοκάρι του Μάνταλου!

Αν μη τι άλλο σε αυτά τα ματς, με αντίπαλο όπως ο Λεβαδειακός, πρέπει να αξιοποιήσεις το καλό ξεκίνημα και να βρεις το γκολ, μετά θα ρθει 9 στις 10 ένας εύκολος άσος και over, όπως συνηθίζουν να λένε όσοι παίζουν στοίχημα. Σα να μην έφτανε αυτό ήρθε η φάση του πέναλτι και το γκολ του Λεβαδειακού να μας θυμίσει τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου και παράλληλα να φέρει στο μυαλό όλων των ΑΕΚτζήδων την κατάρα των Χριστουγέννων για την ομάδα. Ακόμη και με την άριστη παρέμβαση στο ματς από τον Αλμέιδα με τις αλλαγές και την είσοδο των Λαμέλα, Μάνταλου και Περέιρα, αποδείχτηκε ότι δεν θα την γλίτωνε ο Δικέφαλος από τη μοίρα του, που θέλει τέτοιες μέρες να κάνει δώρα στους ανταγωνιστών της, διότι θέλει και τύχη.

Στο 62' λοιπόν ο Μαρσιάλ σπάει σωστά την μπάλα στο ύψος του πέναλτι στον Λαμέλα και το σουτ του στην κίνηση γλείφει το δοκάρι, τεράστια ευκαιρία να μπει αμέσως στο κόλπο για τη νίκη στο ματς, αλλά δεν... Ενώ μόλις πέντε λεπτά μετά ο Χατζισαφί βγάζει εκπληκτική σέντρα και ο Μάνταλος κάνει φορίσια σούπερ κίνηση, πιάνει την κεφαλιά και η μπάλα στέλνει το μήνυμα της βραδιάς: σταματάει στο δοκάρι! Κοινώς η γκέλα έρχεται και μην είναι και ήττα, η πρώτη κοντά δύο χρόνια μετά στης Φιλαδέλφειας τα μέρη. Οι απειλές της ΑΕΚ συνεχίζονται και στο 82' η κεφαλιά του Μουκουντί γλύφει το δοκάρι, για να φτάσουμε στη φάση του γκολ της ισοφάρισης στο 94' με τον Μήτογλου (και πάλι γκολ μετά την Λαμία). Κερασάκι στη τούρτα της βραδιάς της κατάρας των Χριστουγέννων και της αναποτελεσματικότητας, η φάση στο 100' πλέον, όπου η μπάλα στρώνεται στον Μαρσιάλ το αριστερό σουτ του οποίου μέσα από την περιοχή περνάει πάνω απ το οριζόντιο δοκάρι!

Γκέλα και πισωγύρισμα, όχι τρελή ζημιά σε ότι αφορά στο στόχο της διεκδίκησης και κατάκτησης του τίτλου αφού από το -1 από την κορυφή απλά πήγε στο -3, αλλά για το γεγονός ότι είχε ανταποκριθεί σε πολύ μεγάλα πρέπει μετά την άσχημη ήττα από τον Ολυμπιακό! Όλα τα παραπάνω σε ένα ματς όπου η ΑΕΚ είχε μέτριους έως κακούς τους Μαρσιάλ, Πάολο Φερνάντες, Λιούμπισιτς, Πινέδα και όμως δημιούργησε σημαντικές στιγμές που της αρκούσαν για να πάρει και με καλό σκορ το ματς. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και ειδικά φέτος το έχουμε συναντήσει αρκετές φορές σε όλους τους ανταγωνιστές... Το τέλος του ματς βρήκε τον κόσμο που ήταν και πάλι μαζικά στο γήπεδο, δεν αποτελεί είδηση εννοείται, να χειροκροτεί τους παίκτες και τον Αλμέιδα, γιατί πάντα αναγνωρίζει την προσπάθεια όταν την βλέπει και ξέρει ποδόσφαιρο...

Ξεκούραση, να κάνουν καλές γιορτές όλοι τους στην ομάδα και με την επιστροφή δουλειά για έναν Γενάρη απ' αυτούς που ταιριάζει στην ΑΕΚ του Πελάδο: Φωτιά!

Υγ: Όπως διαπιστώσατε δεν αναφέρομαι παρακάνω στον διαιτητή, ούτε στη φάση του πέναλτι που ζητάει η ΑΕΚ, ούτε σε αυτή στο γκολ της ισοφάρισης για την οποία ζητάνε φάουλ οι ανταγωνιστές της Ένωσης περισσότερο και από τον Λεβαδειακό. Κάθε άγγιγμα δεν θέλω να το γράφω παράβαση και αντιλαμβάνομαι πως με αυτό το τρόπο έκριναν διαιτητής και VAR, όπως και να έχει για τη γκέλα, αν εξαιρέσω το απίθανο σερί διακοπών στο ματς για να πάει στον πάγκο του Λεβαδειακού να κιτρινίζει, ή να βγάλει κόκκινη σε κάποιον (έχασα το μέτρημα), δεν είδα διαιτητή με πρόθεση, μπορεί και να κάνω λάθος... Ωστόσο αν μια από τις δύο φάσεις είναι παράβαση, αν μη τι άλλο το διπλό μαρκάρισμα στον Πιερό, είναι πολύ περισσότερο πέναλτι, από ότι το άγγιγμα του Μήτογλου στον αντίπαλό του που χει και γυρισμένη την πλάτη στην μπάλα! Τώρα πάλι υπάρχουν και όσα είπε ο γνωστός κωμικός τηλεδιαιτητής πρώην κανονικός σφαγέας και αρχίζω να πιστεύω ότι μας έσφαξε...!!!

Πηγή: gazzetta