Η ατάκα του Ρισβάνη για Κετσπάγια-«Μπορείς εύκολα να τσακωθείς μαζί του»

Λένε πως δεν πρέπει να κατηγορήσεις έναν άνθρωπο αν δεν ακούσεις και την δική του άποψη, την δική του προσέγγιση πάνω στα γεγονότα. Αν προτιμάτε, την δική του ιστορία. Αυτήν ακριβώς την ιστορία, ο Σπύρος Ρισβάνης, επέλεξε να την πει στο Gazzetta.

Και η αλήθεια είναι, πως αυτή η ιστορία έχει πολλά κεφάλαια και κάθε κεφάλαιο μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Έλληνας στόπερ σε όποια ομάδα και αν βρέθηκε, έζησε έντονες στιγμές. Πλέον, απολαμβάνοντας την ηρεμία του εξωτερικού, μπορεί να θυμηθεί όσα έζησε και να μιλήσει για αυτά πιο ανοιχτά, με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Πώς ήταν στην Κύπρο;

Ήταν πολύ ωραία, πήγα Ιανουάριο και πήραμε το Κύπελλο στο φινάλε της σεζόν. Η νοοτροπία έμοιαζε πολύ με αυτήν της Ελλάδας. Το μόνο που μου φάνηκε πολύ περίεργο ήταν η υγρασία και η ζέστη. Πολλοί νομίζουν πως το πρωτάθλημα της Κύπρου είναι κατώτερου επιπέδου. Αυτό, δεν ισχύει. Θυμάμαι ότι ο Μάριος Αντωνιάδης, που ήμασταν συμπαίκτες στον Πανιώνιο, με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε αν επρόκειτο να πάω στην Κύπρο. Αυτός ήταν που μου βρήκε σπίτι και μου έδωσε μία συμβουλή. «Μην υποτιμήσεις το πρωτάθλημα», μου είπε χαρακτηριστικά. Μου έμεινε αυτή η ατάκα του. Από το πρώτο κιόλας ματς άρχισα να καταλαβαίνω τι εννοούσε. Το ποδόσφαιρο στην Κύπρο είναι πιο εύκολο για επιθετικούς γιατί αυτοί μπορούν να βρουν περισσότερους χώρους. Οι αγώνες, όμως, έχουν πολύ τρέξιμο και ένταση. Τα τελευταία χρόνια παίρνει κάθε χρόνο διαφορετική ομάδα τον τίτλο. Μπορεί να μην υπάρχει σύλλογος στο επίπεδο του Ολυμπιακού ή της ΑΕΚ, αλλά συμμετέχουν πολύ καλοί παίκτες.

Τι τύπος είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια;

Έξω από το γήπεδο είναι τρομερός άνθρωπος, απίστευτος χαρακτήρας. Θα σε δει έξω με μία παρέα δέκα ατόμων και θα έρθει να χαιρετήσει και τους δέκα και να τους κεράσει όλους. Στην Κύπρο τον έχουν Θεό. Για τους ποδοσφαιριστές του μπορεί να σκοτώσει, ό, τι χρειαστείς είναι εκεί. Μέσα στο γήπεδο κάνει στροφή 180 μοιρών. Έχει πολλή ένταση, σίγουρα θα σου φωνάξει. Σε κάνει να αναρωτιέσαι «τι έγινε;». Μπορείς εύκολα να τσακωθείς μαζί του. Για μένα είναι ωραίο αυτό, αλλά κάποιοι παίκτες μπορεί να επηρεάζονται. Εγώ δεν είχα ποτέ θέμα, αν και κάποιες φορές του αντιμίλησα! Μαζί του πήραμε Κύπελλο, κάτι που είχε πολλά χρόνια να πετύχει η Ανόρθωση.

Τι εντύπωση σου έχει αφήσει η Ανόρθωση;

Ο κόσμος της Ανόρθωσης είναι φοβερός. Στον τελικό είχα τραυματιστεί και είχα σπάσει έναν σπόνδυλο. Το καλοκαίρι έκανα θεραπείες, γύρισα για προετοιμασία και μπήκαμε στους ομίλους του Europa Conference League. Μέχρι τον Ιανουάριο η ομάδα πήγαινε πολύ καλά. Τότε, κάναμε δύο ήττες στο πρωτάθλημα και άρχισε η γκρίνια για όλους. Με ένα ματς να έχει απομείνει και ενώ είχαμε αποκλειστεί από το Κύπελλο, χρειαζόμασταν την νίκη για να εξασφαλίσουμε την έξοδο στην Ευρώπη. Τελικώς, χάσαμε. Έγινε χαμός, ο κόσμος αντέδρασε πολύ άσχημα. Τα έβαλε με τους πάντες, παίκτες, προπονητές, διοίκηση. Έφυγαν όλοι μετά από εκείνο το ματς. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι υπήρχε θέμα. Πράγματι, την επόμενη σεζόν η ομάδα πάλεψε για την παραμονή της. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι μαγική. Εγώ από την Ανόρθωση κρατάω το γήπεδο, το Κύπελλο και τους ομίλους.

Γενικά, έχεις βιώσει πολύ έντονες καταστάσεις. Πουθενά δεν πήγες και να πέρασες απαρατήρητος.

Μόνο στον Ολυμπιακό δεν έμεινα να με γνωρίσει ο κόσμος. Σε όλες τις άλλες ομάδες, είχα και τα «πάνω» μου και τα «κάτω» μου. Στον Ατρόμητο είχα πολύ περισσότερα «πάνω», παρά «κάτω». Ίσως ήταν δύσκολα μόνο τους 3-4 τελευταίους μήνες, που δεν έπαιζα τόσο.

Φταίει η ένταση που υπάρχει στην Ελλάδα για την τοξικότητα;

Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το αν είσαι Έλληνας και αν παίζεις σε μεγάλη ομάδα.

Ωραία πάσα. Ο Έλληνας φταίει πάντα λίγο παραπάνω;

Πιστεύω πως ναι. Να πω την αλήθεια, δεν ξέρω στη Σλοβακία τι συμβαίνει. Μπορεί να βρίζει ο κόσμος τους Σλοβάκους και απλά εγώ να μην το καταλαβαίνω. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι όταν έρθει ο ξένος, θα παίξει αυτός ακόμα και αν είναι χειρότερος από την Έλληνα. Έτσι, απλά, γιατί πρέπει να παίξει. Αν κάνει πέντε καλά και ένα κακό, θα πουν όλοι ότι κρατούν μόνο τα καλά. Αν ο Έλληνας κάνει έξι καλά και ένα κακό, όλοι θα θυμούνται το κακό. Αυτό δεν ξέρω γιατί συμβαίνει, ειδικά στις μεγάλες ομάδες.

Άκουσες ποτέ στις πιο καλές σου περιόδους για ενδιαφέρον ομάδας που θα ήθελες να προχωρήσει και τελικώς δεν έγινε;

Όταν ήμουν στον Ατρόμητο, μετά την αποχώρηση του Κάναντι, ήταν να πάω στην Αστάνα, που μου είχε κάνει πρόταση. Εκείνη την περίοδο, ξέσπασε η πανδημία. Ήταν πρόταση με πολύ καλά λεφτά και η ομάδα τότε ήταν καλή. Άρχισαν, όμως, να έχουν προβλήματα. Εμείς μιλούσαμε για να πάω το καλοκαίρι. Στον Παναθηναϊκό σίγουρα ήξερα ότι υπήρχε πρόταση από το Αννόβερο, αλλά δεν με είχαν αφήσει να πάω επειδή ήταν Δεκέμβρης, άσχετα αν δεν έπαιξα ξανά από τότε! Σίγουρα, υπήρχαν και άλλες ομάδες, αλλά δεν μου είχε μιλήσει ο μάνατζέρ μου γιατί δεν ήταν κάτι προχωρημένο.

Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, θα άλλαζες κάτι;

Όσες αποφάσεις έχω πάρει, τις έχω πάρει μόνος μου. Με την οικογένειά μου και τον μάνατζέρ μου. Δεν μετανιώνω για κάτι. Ίσως θα μπορούσα να έχω διαχειριστεί κάποιες καταστάσεις αλλιώς, αλλά είναι θέμα εμπειρίας που έχεις σε κάθε φάση της ζωής σου. Δεν θα άλλαζα, όμως, κάτι. Το μόνο που χαίρομαι είναι ότι δεν έχω κάνει κάτι κακό σε κάποιον. Είτε μιλάμε για παίκτη, για προπονητή ή οτιδήποτε άλλο. Κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια.

Για το μέλλον τι σκέφτεσαι;

Δεν κάνω σκέψεις για το μέλλον! Όταν υπέγραψα στη Σλόβαν ήμουν πολύ χαρούμενος, περίμενα να παίξω και να δικαιώσω τον προπονητή που με πίστεψε. Στόχος μου είναι να μείνω στη Σλόβαν και γενικότερα να μείνω στο εξωτερικό. Φυσικά, αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Θέλω να είμαι υγιής, να παίξω όσο μπορώ και να δούμε το καλοκαίρι τι θα γίνει. Αν μείνω θα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά αν όχι, θα σκεφτώ και πάλι πως όλα για κάποιον λόγο συμβαίνουν.