Μυθική ατάκα Μέσι: Δεν περπατώ στο γήπεδο, απλά παρατηρώ τον αντίπαλο

Για όλους και για όλα μίλησε ο Λιονέλ Μέσι σε συνέντευξη που παραχώρησε στο podcast Clank και στον Αργεντινό δημοσιογράφο Χουάν Πάμπολ Βάρσκι.

Ο «Πούλγκα» έκανε μια αναδρομή στην τεράστια καριέρα του, ωστόσο πέρα από τις ερωτήσεις που αφορούσαν το παρελθόν υπήρχαν και κάποιες που αφορούσαν το... σήμερα. Με τον Αργεντινό σούπερ σταρ να... τρολάρει τον εαυτό του και τον δημοσιογράφο όταν ρωτήθηκε για το γεγονός ότι τον κατηγορούν πλέον ότι... περπατά στη διάρκεια των αγώνων.

«Δεν περπατώ! Απλώς παρατηρώ την τοποθέτηση των αντιπάλων, τη διάταξη τους. Αυτό έκανα και στη Μπαρτσελόνα όπου συνήθως αντιμετωπίζαμε κλειστές άμυνες και ήθελα να δω τις κινήσεις τους...»

Από κει και πέρα ο Μέσι μίλησε μεταξύ άλλων για:

την παιδική του ηλικία: «Ο κόσμος ερχόταν να με δει. Όταν άρχισα να παίζω ήμουν τριών ή τεσσάρων ετών, δεν γνώριζα για το Παγκόσμιο Κύπελλο και όλους τους τίτλους που παίζονταν. Απλά έπαιζα γιατί ήταν το χόμπι μου, μου άρεσε η μπάλα. Αγαπούσα το ποδόσφαιρο, όπως οι περισσότεροι Αργεντινοί. Πάντα προσπαθούσα να διασκεδάζω».

το φυσικό του ταλέντο: «Από πολύ μικρός μου έλεγαν πάντα ότι είμαι διαφορετικός και ο κόσμος ερχόταν να με δει. Δεν το συνειδητοποίησα καθώς μεγάλωνα. Ο Θεός με επέλεξε, ήταν ένα δώρο που μου έδωσε. Το εκμεταλλεύτηκα, έκανα ό,τι μπορούσα για να το εκμεταλλευτώ στο έπακρο».

την άφιξη στη La Masia: «Ήταν μεγάλη αλλαγή να πάω από τη Νιούλες στη Μπαρτσελόνα. Ο τρόπος προπόνησης, οι εγκαταστάσεις του συλλόγου, τα ρούχα ήταν όλα διαφορετικά. Κι ήταν η προπόνηση με διαφορετικό τρόπο που με έκανε να εξελιχθώ. Στη Μπαρτσελόνα με είχαν επιλέξει για τον παίκτη που ήμουν, δεν επρόκειτο να αλλάξω.

για τον Γκουαρδιόλα: «Με τον Πεπ έμαθα πολλά και το στυλ του τον οδήγησε σε όλο τον κόσμο, στην Μπάγερν και τώρα στη Σίτι. Βέβαια όλοι ήθελαν να αντιγράψουν το στυλ του. Τώρα στα παιδιά έξι, επτά ετών τους λένε ότι πρέπει να παίζουν με μία επαφή και γρήγορα, ενώ εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να αφαιρείται ο αυθορμητισμός από αυτές τις ηλικίες»

την αντιμετώπιση της ήττας: «Δεν μου αρέσει να ξαναζώ ή να αναπολώ την ήττα, αλλά μακροπρόθεσμα σε βοηθάει να ωριμάσεις. Λέω πράγματα στον εαυτό μου όταν κάνω κάτι λάθος. Είμαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

τη γέννηση του Τιάγκο: «Άλλαξαν όλα στη ζωή μου.. Έχανα ένα παιχνίδι και μπορούσα να περάσω δύο ή τρεις ημέρες κλεισμένος χωρίς να μιλήσω σε κανέναν. Όταν γεννήθηκε ο Τιάγκο, όλα άλλαξαν. Γύριζα σπίτι και βλέποντάς τον ξεχνούσα τι είχε συμβεί».

την αποβολή στο ντεμπούτο του με την Αργεντινή: «Άγγιξα δύο ή τρεις φορές τη μπάλα πριν αποβληθώ. Με άρπαξαν και τους... ξεφορτώθηκα, αλλά ο διαιτητής με απέβαλε παρόλο που δεν ήταν κόκκινη κάρτα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή, έκλαιγα, δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά με βοήθησαν οι συμπαίκτες μου στην Εθνική. Ο Κίλι Γκονζάλες μου είπε ότι το ίδιο συνέβη και στον ίδιο στο ντεμπούτο του. Ήταν πολύ στοργικός, με φρόντιζε πολύ και θυμάμαι πολύ τα λόγια του»

την επιστροφή του στην Εθνική το 2019: «Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να επιστρέψω στην εθνική ομάδα. Ήταν όλοι καινούργιοι, δεν γνώριζα κανέναν τους προσωπικά και είναι πολύ δύσκολο για μένα να μπω σε ένα καινούργιο σύνολο. Με βοήθησε πολύ όμως ο Ροντρίγκο ντε Πολ. Όταν τον γνώρισα μου θύμισε πολύ τον Πότσο Λαβέτσι. Με πλησίασε, μιλήσαμε, με έβαλε στην ομάδα πολύ πιο γρήγορα. Ήταν μια διαφορετική κατάσταση και νέα για όλους.

Ο Σκαλόνι και η ομάδα: «Σιγά-σιγά συγκροτήθηκε μια καλή ομάδα. Είχα κουραστεί από πολλά πράγματα που είχα ακούσει και μετά άρχισαν να συμβαίνουν και διάφορα πράγματα στην Εθνική. Νομίζω ότι η στιγμή που η ομάδα αισθάνθηκε πιο δυνατή ήταν μετά το Κόπα Αμέρικα που κατακτήσαμε στη Βραζιλία».

Για το εύστοχο πέναλτι στον τελικό με τη Γαλλία: «Ήμουν ήρεμος αν και σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να κάνω λάθος λόγω της σημασίας του πέναλτι. Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου και το εκτέλεσα, όπως έκανα και με την Ολλανδία.»