Είκοσι χρόνια από το ελληνικό έπος του Euro 2004-Η πτήση στον έβδομο ουρανό και ο βασιλιάς Ότο

Πρόκειται για την ιστορία της πλέον μεγάλης αθλητικής γενικότερα και ποδοσφαιρικής ειδικότερα, ελληνικής επιτυχίας σε εθνικό κι όχι μόνο επίπεδο, την ίδια στιγμή που αποτελεί τον ορισμό της απόλυτης έκπληξης με όρους στατιστικού αουτσάιντερ.

Και παράλληλα είναι κάτι σαν εθνική επέτειος. Μια ιστορία για το πώς μία χώρα χωρίς μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση, αλλά κάτω από την ιδεώδη συνθήκη μπορεί να φτάσει στην κορυφή, αφήνοντας πίσω του όλα τα μεγαθήρια.

Η ομάδα του Ρεχάγκελ, σαν σήμερα 4 Ιουλίου του 2004, κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο του EURO στον τελικό απέναντι στην Πορτογαλία των Φίγκο και Κριστιάνο Ρονάλντο. Ήταν το δικό μας EURO, το EURO 2004!

Έχοντας μόνο μία ήττα στο τουρνουά, από τη Ρωσία με 2-1, η Εθνική έκανε μία από τις πιο μεγάλες εκπλήξεις στην ιστορία του ευρωπαϊκού και διεθνούς ποδοσφαίρου. Την οικοδέσποινα Πορτογαλία η Εθνική μας τη νίκησε δύο φορές, με τη δεύτερη να είναι κι εκείνη που πόνεσε περισσότερο τους οικοδεσπότες.

Το ρολόι έδειχνε το 57ο λεπτό στον τελικό του Ντα Λουζ. Ο Μπασινάς εκτελεί το κόρνερ και ο Χαριστέας βρίσκεται στην καρδιά της πορτογαλικής περιοχής. Σηκώνεται στον αέρα και με δυνατή κεφαλιά στέλνει την μπάλα στα δίχτυα απογειώνοντας όλη την Ελλάδα!

Όταν το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιουλίου του 2004 και ο Θοδωρής Ζαγοράκης μαζί με τους συμπαίκτες του σήκωναν το τρόπαιο στον ουρανό της Λισαβόνας, η Ελλάδα και οι Έλληνες όπου Γης βρισκόταν στα ουράνια! Η ανεπανάληπτη πορεία στα πορτογαλικά γήπεδα θα έκλεινε με ένα έπος από το οποίο μετράμε είκοσι χρόνια πια.

O δρόμος για τον τελικό

Ντεμπούτο με νίκη κόντρα στη διοργανώτρια Πορτογαλία με 2-1 με γκολ των Καραγκούνη και Μπασινά και μια εξαιρετική παρουσία της εθνικής. Η πρώτη, αλλά όχι τελευταία έκπληξη από την ψυχωμένη Ελλάδα στη διοργάνωση.

Δεύτερο ματς κόντρα στην Ισπανία, με μια Ελλάδα να δέχεται γκολ, αλλά να επανακάμπτει ισοφαρίζοντας με τον Χαριστέα και εξασφαλίζοντας τον βαθμό της ισοπαλίας.

Τελευταίο μας στον όμιλο αυτό με τη Ρωσία, όπου η Ελλάδα χάνει 2-1, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν της στερεί την πρόκριση στα νοκ-άουτ παιχνίδια. Το γκολ, σημαντικότατο όπως αποδείχθηκε καθώς αφήνει εκτός συνέχειας την Ισπανία, ο Βρύζας.

Το πρώτο ματς ζωής ή θανάτου δεν είανι άλλο από αυτό με τη Γαλλία του τεράστιου Ζινεντίν Ζιντάν στη φάση των 8, όπου η Ελλάδα, κόντρα στις προβλέψεις, νικά μια κουρασμένη και ανέμπνευστη Γαλλία με 1-0. Ο Ζαγοράκης κάνει την ντρίμπλα της ζωής του στον Λιζαραζού, βγάζει συστημένη σέντρα στον Χαριστέα κι αυτός αφήνει τον Μπαρτέζ άγαλμα. Άλλη μία ιστορική κεφαλιά μέχρι την επόμενη…

Ο μεγάλος ημιτελικός με την Τσεχία κρίνεται με ένα γκολ του Τραϊανού Δέλλα, ο οποίος με την κεφαλιά του από κόρνερ του Τσάρτα, στέλνει τους ταλαντούχους και δυσκολοκατάβλητους Τσέχους εκτός διοργάνωσης και την Ελλάδα στον τελικό. Ένα γκολ που αν και χαρακτηρίζεται ασημένιο, καθώς επιτεύχθηκε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης (106′) σηματοδωτώντας και τη λήξη της αναμέτρησης, αποδείχθηκε από χρυσάφι.

Ήταν το πολυτιμότερο γκολ, μέχρι το επόμενο, όταν ο Άγγελος Χαριστέας έκανε του κεφαλιού του στο 57′ απέναντι στο μεγάλο φαβορί Πορτογαλία, παρόντος του νεαρού τότε Κριστιάνο Ρονάλντο, που είχε την ατυχία να μας συναντήσει ξανά στον τελικό.

Η νίκη με 1-0 έδωσε το έναυσμα για το μεγάλο εθνικό πάρτι και το σφύριγμα της λήξης έστειλε εκατομμύρια Έλληνες στους δρόμους, πανηγυρίζοντας. Και φυσικά τους ποδοσφαιριστές που πρωταγωνίστησαν στον θρίαμβο στην αιωνιότητα.

Οι Φάνης Κατεργιαννάκης, Αντώνης Νικοπολίδης, Κώστας Χαλκιάς, Στέλιος Βενετίδης, Γιάννης Γκούμας, Τραϊανός Δέλλας, Μιχάλης Καψής, Νίκος Νταμπίζας, Γιούρκας Σεϊταρίδης, Τάκης Φύσσας, Γιώργος Γεωργιάδης, Στέλιος Γιαννακόπουλος, Θοδωρής Ζαγοράκης, Γιώργος Καραγκούνης, Κώστας Κατσουράνης, Παντελής Καφές, Βασίλης Λάκης, Άγγελος Μπασινάς, Βασίλης Τσιάρτας, Ζήσης Βρύζας, Ντέμης Νικολαϊδης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Άγγελος Χαριστέας και Ότο Ρεχάγκελ σήκωσαν τελικά το “γα@@@@νο”, καθώς όλοι οι Έλληνες δεν μπορούσαν να περιμένουν!

Κομβικό ρόλο στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος είχε ένας Γερμανός, ο οποίος μέχρι το τέλος του ταξιδιού είχε γίνει ένας από εμάς (ευτυχώς όχι σε νοοτροπία), ο Ότο Ρεχάγκελ. Ο Ρεχακλής αν και αρχικά επικρίθηκε για την αμυντικογενή τακτική του, δικαιώθηκε πανηγυρικά εκ του αποτελέσματος.

Στην υποδοχή των νικητών στην Ελλάδα στήθηκε ένα πραγματικό γλέντι, ενώ ο Ρεχάγκελ κατέστη πραγματικός θρύλος για το ελληνικό ποδόσφαιρο, με το όνομά του να θεωρείται κομμάτι της μυθολογικής πλέον ιστορίας (εξού το προσωνύμιο Ρεχακλής).

Χρόνια αργότερα και ειδικότερα το 2021 ήρθε και η ταινία με σημείο αναφοράς τον σπουδαίο προπονητή και τίτλο King Otto. Ένας φόρος τιμής για εκείνον και την Ελλάδα που μας έκανε περήφανους στο Euro του 2004.

Ο ίδιος ο Ότο Ρεχάγκελ είχε πει για την ταινία: «Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν συνέντευξη και δεν είχα καταλάβει. Μετά κατάλαβα ότι υπήρχε παγκόσμιο ενδιαφέρον και το απόλαυσα».

Αναφερόμενος δε στους παίκτες του δήλωσε: «Όταν ήρθα στην Ελλάδα βρήκα ένα ασυνήθιστο γκρουπ παικτών, όπως ο Ζαγοράκης, ο Δέλλας, ο Καραγκούνης, ο Σεϊταρίδης και άλλοι. Υπήρχε μια ομάδα παικτών. Ο αρχηγός μας ήταν ο Ζαγοράκης, που βγήκε ο καλύτερος του τουρνουά. Αν σας έλεγα πριν από μερικά χρόνια ότι καλύτερος παίκτης του τουρνουά θα έβγαινε Έλληνας, θα το πιστεύατε;».