Παναθηναϊκός: Χωρίς τριάρια, χωρίς πεντάρια αλλά με το μέταλλο του winner.

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την μεγάλη ανατροπή του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι στο Βελιγράδι, υπενθυμίζει τα λεγόμενα του Αταμάν ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τις απουσίες ενώ κάνει ειδική αναφορά στον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.

Ελάτε. Πείτε αλήθεια τώρα. Στο 31' του αγώνα στο «Aleksandar Nikolic Hall» και με το σκορ στο 82-67 υπέρ της Μακάμπι, πόσοι από εσάς πιστέψατε ότι αυτός ο κακός Παναθηναϊκός των δύο προηγούμενων δεκαλέπτων θα μπορούσε να φτάσει στην ολική ανατροπή από το -15; Ε, φαντάζομαι ότι το ερώτημα είναι ρητορικό.

Να, όμως, που τίποτα στην ζωή δεν είναι τυχαίο. Το είχε ξανακάνει φέτος. Και πολύ πρόσφατα. Στο ματς με την Άλμπα. Με τα πάντα να στρέφονται εναντίον του. Με τα τόσα πολλά προβλήματα. Με τους τόσους πολλούς τραυματισμούς. Πόσο πιθανόν ήταν να το επαναλάμβανε ύστερα από μερικά 24ωρα με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο;

Και όμως, το έκανε. Πάλι. Κόντρα σε όλους και όλα. Βέβαια έτσι είναι οι μεγάλες ομάδες. Έτσι φτιάχνουν τον μύθο τους. Έτσι διαφέρουν από πολλές άλλες ομάδες. Δεν τα παρατάνε ποτέ. Γιατί; Επειδή έχουν το «μέταλλο» και τους παίκτες με την προσωπικότητα. Τώρα θα μου πείτε ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε με την 3η ομάδα από την ουρά της κατάταξης στην Euroleague. Και ότι μεγαλοποιώ μια «must win» κατάσταση. Ρωτήστε όμως και τους παίκτες που βρίσκονται στο παρκέ να δούμε τι θα σας απαντήσουν. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους να το λένε: Τίποτα στην Euroleague δεν είναι εύκολο. Τίποτα απολύτως!

Άλλωστε λίγες εκπλήξεις έχουν δει τα μάτια μας (και) στη φετινή διοργάνωση; Και στην τελική ποιος λέει ότι τα φαβορί έχουν υπογράψει συμβόλαιο νίκης απέναντι σε (θεωρητικά) λιγότερο ποιοτικές ομάδες; Ναι, υπήρχε «πρέπει» στο ματς του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι στο Βελιγράδι. Ναι, οι «πράσινοι» ήταν το φαβορί. Όμως δεν πρέπει να βάζουμε στην κάθε εξίσωση και όλα τα δεδομένα; Πώς αλλιώς θα μπορέσει να λυθεί;

Ο Αταμάν δεν ψάχνει δικαιολογίες αλλά βρίσκει λύσεις

Και το μεγάλο δεδομένο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι έπρεπε να παίξει ένα ακόμη ματς με πολλές απουσίες. Και μάλιστα με δύο νέα προβλήματα! Γι' αυτό και βγάζω το καπέλο στον Εργκίν Αταμάν, ο οποίος πριν από την αναχώρηση της «πράσινης» αποστολής για το Βελιγράδι έλεγε ότι «δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τους τραυματισμούς, πάμε για να κερδίσουμε». Δεν κλάφτηκε. Δεν άρχισε να μοιρολογεί. Δεν πρόταξε τις απουσίες ως άλλοθι προκειμένου να είναι καλυμμένος σε περίπτωση που έχανε η ομάδα του.

Τραυματίστηκαν οι Όσμαν και Παπαπέτρου. Απουσιάζει και ο Γκριγκόνις. Τουτέστιν ο Παναθηναϊκός δεν είχε κανένα «καθαρό» τριάρι στο Βελιγράδι. Εδώ και καιρό παίζει χωρίς τους δύο σέντερ με τους οποίους ξεκίνησε τη σεζόν, έκανε προετοιμασία μαζί τους και «έχτισε» την frontline της ομάδας πάνω τους. Και ο ένας εκ των οποίων είναι και ο καλύτερος σέντερ σε ολόκληρη την Euroleague. Και η θέση «πέντε» καλύπτεται από έναν παίκτη όπως είναι ο τιμιότατος Γουένιεν Γκέιμπριελ ο οποίος αποκτήθηκε στα τέλη του Δεκεμβρίου και με τον Ντίνο Μήτογλου να κάνει... νέα καριέρα ως σέντερ.

Δηλαδή αν αυτά δεν είναι προβλήματα για μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει, θέλει να βρεθεί στο Final Four και έχει ως στόχο την κατάκτηση της back to back Euroleague, τότε ποια είναι; Είδατε ή ακούσατε τον Αταμάν ή οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο του Παναθηναϊκού να επικαλείται τους τραυματισμούς ως δικαιολογία; Φυσικά και όχι. Και οι πολλές απουσίες δεν επηρεάζουν μόνο τα 40 λεπτά ενός αγώνα αλλά και την καθημερινότητα στις προπονήσεις και στη δουλειά που γίνεται. Μάλλον για να το θέσω καλύτερα, στην δουλειά που δεν μπορεί να γίνει όταν απουσιάζουν τόσοι πολλοί παίκτες και μάλιστα πρώτης γραμμής. Γι' αυτό και υπογραμμίζω την σπουδαιότητα της νίκης στο Βελιγράδι. Γιατί όλοι όσοι παίζουν δείχνουν χαρακτήρα και βγάζουν νοοτροπία νικητή.

Αν μη τι άλλο έλειπε αυτό από τον Παναθηναϊκό πριν από την έλευση του Εργκίν Αταμάν. Αυτή η «winning mentality» την οποία ο Τούρκος προπονητής μεταλαμπαδεύει κάθε μέρα. Με τον δικό του τρόπο. Με τα όσα λέει. Με τα όσα «περνάει» στους παίκτες. Και όταν υπογραμμίζει πριν από ένα κρίσιμο ματς όπως ήταν αυτό στο Βελιγράδι ότι «θα πάμε να κερδίσουμε με τους υγιείς παίκτες» αυτομάτως τονώνει την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση όλων όσων βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο ρόστερ.

Αν και ξαναλέω. Μιλάμε για τον Πρωταθλητή Ευρώπης. Τους παίκτες που έχουν το «μέταλλο» της μεγάλης ομάδας μέσα τους. Με αυτήν την νίκη θεωρώ ότι ούτε η... αυτοκτονία θα είναι αρκετή για τον Παναθηναϊκό να χάσει το αβαντάζ της έδρας. Και το κερδίζει με το σπαθί του. Μάγκικα. Όπως έγραψα και μετά το ματς με την Άλμπα Βερολίνου στο ΟΑΚΑ, κόντρα σε Θεούς και δαίμονες.

Το εντυπωσιακό 92-35 του Παναθηναϊκού

Σε αυτά τα τρία παιχνίδια κόντρα σε Ολυμπιακό, Άλμπα και Μακάμπι, το επιμέρους σκορ υπέρ του Παναθηναϊκού όταν έφταναν τα ματς στην τελευταία τους στροφή και πιο συγκεκριμένα από το 27' έως και το 40', είναι αθροιστικά και σε διάστημα συνολικά 30 αγωνιστικών λεπτών... 92-35! Το νούμερο είναι ασύλληπτο! Να σας το κάνω και πιο «πενηνταράκια»;

Από το 27' έως και το 40' ο Παναθηναϊκός έτρεξε επιμέρους σκορ 18-35 στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό έχοντας μετατρέψει το -19 (58-39) σε -2 (76-74) με λήξη του αγώνα.

Από το 32' έως και το 40' ο Παναθηναϊκός έτρεξε επιμέρους σκορ 25-7 στο ΟΑΚΑ (σ.σ. μεσολάβησε και σερί 21-0) με αντίπαλο την Άλμπα Βερολίνου έχοντας μετατρέψει το -8 (66-74) σε +10 (91-81) με τη λήξη του αγώνα.

Από το 31' έως και το 40' του αγώνα στο Βελιγράδι κόντρα στην Μακάμπι, ο Παναθηναϊκός έτρεξε επιμέρους σκορ 32-10 (σ.σ. μεσολάβησε και σερί 18-0) έχοντας μετατρέψει το -15 (82-67) σε +7 (92-99) με τη λήξη του αγώνα.

Το μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι και η διαφορά της τελευταίας περιόδου

Τίποτα δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Και εδώ φαίνεται ο χαρακτήρας της μεγάλης ομάδας. Βέβαια υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος καθώς κάποιος μπορεί να δει (και ενδεχομένως όχι άδικα) το ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο. Δηλαδή για ποιον λόγο να παίζει άσχημα ο Παναθηναϊκός για 30 λεπτά και να «ξυπνάει» στο τέλος προκειμένου να διορθώσει μεσα σε μικρό χρονικό διάστημα όλες τις ανορθογραφίες που είχαν προηγηθεί;

Και μιας και μιλάμε για το κλείσιμο των αγώνων: Γνωρίζετε ότι ο Παναθηναϊκός είναι η πιο εύστοχη ομάδα στην Euroleague στα τρίποντα όσον αφορά τις τελευταίες περιόδου με ποσοστό που φτάνει το 47% και ότι έχει επίσης την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση στο ίδιο χρονικό σημείο; Είπαμε: Στα δύσκολα βγαίνουν μπροστά οι ισχυρές προσωπικότητες και οι ομάδες που έχουν το «μέταλλο» και την ποιότητα του Πρωταθλητή.

Θα σας παραθέσω άλλα δύο στοιχεία αναφορικά με το ματς στο Βελιγράδι. Μέχρι το 30' ο Παναθηναϊκός είχε 17/30 δίποντα, 4/15 τρίποντα, 21/28 βολές, 18-7 ριμπάουντ και 14 ασίστ για 10 λάθη. Από το 30' έως και τέλος, δηλαδή στην τελευταία περίοδο, μέτρησε 4/6 δίποντα, 7/13 τρίποντα, 3/3 βολές και 7 ασίστ για ένα λάθος! Αντιλαμβάνεστε την διαφορά; Φυσικά την μεγαλύτερη διαφορά έκανε η ευστοχία στα τρίποντα η οποία έφερε και την τρομερή αναλογία μεταξύ ασίστ και λαθών.

Η mentality του Παναθηναϊκού σ' έναν παίκτη

Το δεύτερο στοιχείο αφορά τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Έως το 32' και δη τη στιγμή που η Μακάμπι είχε προηγηθεί με 15 πόντους διαφορά, ο Ισπανός φόργουορντ είχε μετρήσει 7 πόντους με 0/2 δίποντα, 1/3 τρίποντα και 2/4 βολές. Από εκείνο το σημείο και μετά ήξερε και ο ίδιος μέσα του ότι έπρεπε να κάνει το μεγάλο step up προκειμένου να προσπαθήσει για την μεγάλη ανατροπή. Είχε άλλους 11 πόντους με 1/1 δίποντο, 3/3 τρίποντα, 3 ριμπάουντ, μία ασίστ, ένα κλέψιμο και μια τάπα. The rest is... history.

Χουάντσο Ερνανγκόμεθ λοιπόν. Αν η έννοια της λέξης «Παναθηναϊκός» έπρεπε να είχε τη μορφή ενός ξένου παίκτη, αυτός θα ήταν ο Ισπανός φόργουορντ. Προσέξτε: Δεν μιλάω για την μπασκετική αξία, έτσι; Γιατί τότε θα έπρεπε να μπουν στην κουβέντα πολλοί παίκτες με πρώτο τον Κέντρικ Ναν στην παρούσα φάση. Μιλάω για τις αξίες που πρεσβεύει ο σύλλογος και το «mentalité» του παίκτη.

Σίγουρα δεν μεγάλωσε έχοντας την αφίσα του Διαμαντίδη ή του Αλβέρτη στο δωμάτιό του αλλά σου δίνει την εντύπωση ότι ήταν Παναθηναϊκός από μικρό παιδί. Σαφέστατα και δεν ήταν... Παναθηναϊκός αλλά καταλαβαίνετε το ύφος που το γράφω. Σαν να γεννήθηκε για να φορέσει τη φανέλα με το «τριφύλλι» στο στήθος. Μπορεί να είναι εξαιρετικός παίκτης, μπορεί να γίνεται επιδραστικός σε άμυνα και επίθεση, μπορεί να καλύψει δύο και τρεις θέσεις, μπορεί να περιοριστεί σε ρόλο «κομπάρσου» εάν του ζητηθεί, μπορεί να γίνει ο «μεγάλος πρωταγωνιστής» όπως και έγινε στο Βελιγράδι, μπορεί να βγάζει χαρακτήρα πραγματικού «νικητή» αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτό.

Γίνεται η «φωνή» των αποδυτηρίων εάν χρειαστεί, κάνει τον «baby sitter» των παιδιών των συμπαικτών του γιατί το γουστάρει και το απολαμβάνει, «δέθηκε» με τον σύλλογο όσο λίγοι, είναι εκεί για όλους τους συμπαίκτες του, έτοιμος να υπερασπιστεί την ομάδα του.

Θυμάστε τι είχε πει στο podcast της Stoiximan GBL σε ερώτηση «τι είναι για εκείνον» ο Παναθηναϊκός; Αν όχι, θυμηθείτε ΕΔΩ. Και αυτό είναι κάτι που δεν αγοράζεται...

ΥΓ: Μια σύμπτωση που παρατήρησα και αμέσως έκανα τον συνειρμό. Πέρυσι, στο 4ο ματς των playoffs, η Μακάμπι είχε προηγηθεί με 82-75 στο 34' και όλα έδειχναν ότι θα «καθάριζε» το ματς και τη πρόκριση στο Final Four μέχρι το τρίποντο του Παπαπέτρου. Στο πρόσφατο ματς των δύο ομάδων στο ίδιο γήπεδο, είδα και πάλι το ίδιο σκορ (82-75) αλλά λεπτό νωρίτερα και δη στο 33'. Ήταν η στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε ξεκινήσει την ανατροπή. Όλοι φανταζόμασταν τι θα μπορούσε να... επακολουθήσει.

ΥΓ2: «Βρε Λορέντζο, τι λες τώρα...» Άραγε να έχει φυλάξει το καλύτερο για την τελευταία στροφή της σεζόν; Εάν θυμάστε και πέρυσι έκανε μέτρια χρονιά και «πάτησε» γκάζι στα playoffs καθώς παραλίγο να αποκλείσει μόνος του (ελλείψει του τραυματία Μπάλντγουιν) τον Παναθηναϊκό στα playoffs. Βρε, λέτε;

ΥΓ3: Ο Παναθηναϊκός πέτυχε 99 πόντους χωρίς πέντε παίκτες. Και παίκτες πρωταγωνιστές. Από το βασικό rotation.

ΥΓ4: Το πόσο καλή δουλειά έκαναν οι Μπράουν και Ναν κρατώντας τον Παναθηναϊκό, αποτυπώνεται και από τα μόλις 3/16 εντός παιδιάς των Σλούκα-Γκραντ.

ΥΓ5: Σε υποτιθέμενο μπασκετικό λεξικό, δεν θα έπρεπε να υπήρχε η φωτογραφία του Γουένιεν Γκέιμπριελ δίπλα από τη λέξη «τίμιος»;

ΥΓ6: Δέκα φορές πιο δύσκολο και πονηρό το ματς με την Παρί καθώς είναι ομάδα που αποδεδειγμένα ΔΕΝ ταιριάζει στον Παναθηναϊκό. Και ας έχει και απουσίες.

Πηγή: gazzetta.gr