Εθνική: Mε τον ΝτιΒιτσέντζο (;), τον Χουάντσο, τον Μούσα και τα άλλα παιδιά

Ο Αντώνης Καλκαβούρας μπαίνει για λίγο στο κλίμα του πρώτου σταθμού της «επίσημης αγαπημένης» στο 42o Eurobasket και παρ' ότι είναι ακόμη νωρίς για να έχουμε σαφή εικόνα των αντιπάλων μας, υπογραμμίζει λεπτομέρειες που θα παίξουν ρόλο στην τελική έκβαση της προσπάθειας.

Λίγο η πιο συναρπαστική Euroleague των τελευταίων ετών και η τελευταία «διαβολοβδομάδα» της κανονικής περιόδου, λίγο το συμβούλιο των ιδιοκτητών του ΝΒΑ και τα ρεπορτάζ για την πολυδιαφημισμένη είσοδο του «μαγικού κόσμου» στα μπασκετικά «χωράφια» της Ευρώπης, η αλήθεια είναι ότι δεν έμεινε πολύ χρόνος και χώρος για τον απόηχο της κλήρωσης των ομίλων του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος που αρχίσει στο διήμερο 27-28 Αυγούστου σε Ρίγα, Τάμπερε, Λεμεσό και Κατοβίτσε και θα ολοκληρωθεί στις 14 Σεπτέμβρη στην πρωτεύουσα της Λετονίας.

Ας μπούμε, όμως και ετεροχρονισμένα στο «ψητό» και ας φωτίσουμε κάποιες παραμέτρους που θα καθορίσουν την πορεία της Εθνικής ομάδας στην 18η διαδοχική συμμετοχή στην διοργάνωση (από το 1985 κι εντεύθεν).

Ο παράγων έδρα

Πρώτη και σημαντικότερη, μετά από 30 χρόνια και το Eurobasket που φιλοξενήσαμε το 1995, η Ελλάδα θα είναι ουσιαστικά γηπεδούχος. Μπορεί η Κύπρος να είναι ο επίσημος Αμφιτρύων του ομίλου που θα διεξαχθεί στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της (και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την συντονισμένη προσπάθεια που έκανε η ομοσπονδία με την στήριξη της κυβέρνησης), ωστόσο, κακά τα ψέματα σε κάθε παιχνίδι της ελληνικής ομάδας στο «Σπύρος Κυπριανού», θα είναι «ντυμένο» στα «γαλανόλευκα» και το κοινό θα είναι «έκτος παίκτης» της.

Και αυτό, γιατί πέρα από την ιστορική αναμέτρηση-γιορτή της 30ης Αυγούστου (το πρώτο επίσημο παιχνίδι Κύπρου-Ελλάδας όλων των εποχών), το ότι η Εθνική θα αγωνίζεται σαν «στο σπίτι της», θα μετρήσει πολύ στο εναρκτήριο παιχνίδι με την Ιταλία και στο τελευταίο με την Ισπανία, που θα κρίνει και την τελική κατάταξη του ομίλου.

Οι δύσκολοι αγώνες από το ξεκίνημα και το πρόγραμμα

Σε δεύτερη μοίρα, βάζω τα οφέλη που θα έχει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα προοδευτικά στο τουρνουά, από το γεγονός ότι στην 1η φάση θα τεθεί αντιμέτωπο με τις θεωρητικά ισχυρότερες ομάδες που θα μπορούσαν να μας τύχουν από το πρώτο (ερωτηματικό οι Γάλλοι, δείτε υστερόγραφο) και το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας.

Από 'κει και πέρα, θεωρώ ότι μεταξύ Γεωργίας και Ισραήλ σταθήκαμε τυχεροί που αποφύγαμε το δεύτερο (θα κουβαλούσε κόσμο λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι το Τελ Αβίβ απέχει λιγότερο μισή ώρα αεροπορικώς από την Λάρνακα), ενώ μεταξύ Βοσνίας Ερζεγοβίνης, Βελγίου και Μεγάλης Βρετανίας, μάλλον μας έτυχε ο λιγότερο βατός αντίπαλος.

Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα θα πρέπει να ριχτεί στην μάχη, έχοντας αποκτήσει ήδη αγωνιστικό ρυθμό στα φιλικά, γιατί με το «καλημέρα» θα παίξει ένα «πονηρό» ματς με την Ιταλία, θα ακολουθήσει ρεπό, εν συνεχεία θα αντιμετωπίσει την Κύπρο και την Γεωργία και θα τελειώσει τους αγώνες της με τους Βόσνιους και τους Ισπανούς, έχοντας ελεύθερη μέρα την παραμονή.

Η Ισπανία είναι μία κατηγορία μόνη της!

Η βασικότερη ανταγωνίστρια μας στην μάχη για την πρωτιά του 3ου ομίλου, είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης «φούρια ρόχα» και ακολούθως η «σκουάντρα ατζούρα». Η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο μπορεί να μην αποτελεί το φόβητρο των προηγούμενων ετών που οι περισσότεροι παίκτες της 12άδας έπαιζαν στον «άλλο πλανήτη» (ο μοναδικός εν ενεργεία NBAer είναι ο Σάντι Αλντάμα των Μέμφις Γκρίζλις), ωστόσο, είναι μία ομάδα που ανεβαίνει στο βάθρο στις 10 από τις τελευταίες 11 διοργανώσεις από το από το 1999 και μετά (4 χρυσά, 3 ασημένια και 3 χάλκινα μετάλλια).

Και ταυτόχρονα ένας αντίπαλος, ο οποίος μας έχει κάνει «πελάτες» στην πλειοψηφία των επίσημων αγώνων τα τελευταία 23 χρόνια!

Από τον Γενάρη του 2002, που τους κερδίσαμε (86-73) για τα προκριματικά του Eurobasket της Σουηδίας στο Περιστέρι (Αλβέρτης 19π., Ρεντζιάς 16π.), μετράμε 9 ήττες σε 10 αγώνες (οι 7 συνεχόμενες) στο πλαίσιο των τριών μεγάλων διοργανώσεων (Πανευρωπαϊκό και Παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά και Ολυμπιακούς Αγώνες).

Η Ιταλία και οι υπόλοιποι αντίπαλοί μας

Ακόμη και πέρυσι, που η Ισπανία έμεινε εκτός 8άδας του ολυμπιακού τουρνουά, δεν καταφέραμε να την νικήσουμε και η ήττα (77-84) στην Λιλ, λίγο έλλειψε να στοιχίσει τον δικό μας αποκλεισμό. Αν και η ισπανική ομοσπονδία είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε ανανέωση, με φόντο την μετάβαση στην νέα εποχή, τα αδέλφια Ερνανγκόμεθ, ο Αλντάμα, ο Λορέντζο Μπράουν, ο έμπειρος Αμπρίνες και ο αναβαθμισμένος στην Μπάρτσα, Μπριθουέλα αποτελούν τον βασικό κορμό των Ιβήρων.

Από 'κει και πέρα κι ενώ ο Τζιανμάρκο Ποτζέκο περιμένει ακόμη την οριστική απάντηση του Ντάντε ΝτιΒιτσέντζο των Μινεσότα Τίμπεργουλβς (έχει ήδη αποκτήσει ιταλικό διαβατήριο) για την θέση του «νατουραλιζέ», ενώ με χαρά ήχησε στ' αυτιά του η πρόσφατη συμφωνία του Γκαλινάρι με ομάδα του Πουέρτο Ρίκο και η επιθυμία του να κλείσει την καριέρα του στην Εθνική το ερχόμενο καλοκαίρι.

Από 'κει και πέρα, ο μοναδικός Ιταλός NBAer, Σιμόνε Φοντέκιο (Ντιτρόιτ Πίστονς), ο Μέλι, ο Μάνιον, ο Τονούτ, ο Πολονάρα, ο Παγιόλα, ο Σπίσου και οι φερέλπιδες Ευρωλιγκάτοι, Πρόσιντα και Σπανιόλο της Άλμπα, είναι οι παίκτες στους οποίους θα στηριχθεί η προσπάθεια.

Η Βοσνία Ερζεγοβίνη μπορεί να μην τρομάζει, ωστόσο, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα παραταχθεί με πυλώνες τον Τζάναν Μούσα και τον Γιουσούφ Νούρκιτς (Σάρλοτ Χόρνετς) και θα βάλει ως στόχο την επιστροφή στην 8άδα για πρώτη φορά από 32 χρόνια (1993) και την παρθενική της συμμετοχής στην διοργάνωση.

H παρουσία της Γεωργίας του Σέρβου Τζίκιτς στο τουρνουά, θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την συμμετοχή των ΝBAers, Γκόγκα Μπιτάτζε (Ορλάντο Μάτζικ) και Σάντρο Μαμουκελασβίλι (Σαν Αντόνιο Σπερς) και αν οριστικοποιηθεί θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της και σίγουρα θα ψαλιδίσει δραματικά τις πιθανότητες της Κύπρου να παλέψει για μία νίκη!

Όσο για την πρωτάρα διοργανώτρια ομάδα της μαρτυρικής Μεγαλονήσου, όχι ότι θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιον ρόλο, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε η κλήρωση, μόνο με θαύμα θα αποφύγει τις πέντε βαριές ήττες.

Το θέμα είναι ποιοι θα είμαστε εμείς

Με δεδομένο ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να ξέρουμε ποιοι παίκτες θα είναι τελικά διαθέσιμοι, αν η Ελλάδα δεν έχει σοβαρές απώλειες και όλα τα παιδιά τεθούν στην διάθεση του Βασίλη Σπανούλη, τότε θα έχουμε όλα τα εχέγγυα για να κάνουμε το επόμενο βήμα και να μπούμε στην μάχη των μεταλλίων.

Ήδη ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει θέσει εαυτόν στην διάθεση της Εθνικής ομάδας και έχει μεγάλο κίνητρο για το μετάλλιο που του λείπει, ενώ το ότι οι εφετινοί Μπακς δείχνουν μακριά από την δυναμική του διεκδικητή τίτλου στο ΝΒΑ, ίσως αυξήσει την δίψα του.

Η ομοσπονδία από την πλευρά της κινείται με συντονισμένες ενέργειες και χαμηλούς τόνους για τις πολύ σημαντικές περιπτώσεις των Βούκσεβιτς και Στογιάκοβιτς (ανεξάρτητα με το αν θα προκύψει κάτι χειροπιαστό στο εφετινό καλοκαίρι) και αν είμαστε υγιείς και ενωμένοι, ώστε να παρουσιάσουμε το ισχυρότερο δυνατό ρόστερ (Σλούκα παρόντος), τα πάντα θα είναι στο χέρι μας.

Εθνική Ελλάδας: Ένα... «παράθυρο», η ζωή μας όλη!

Τι θέλω να πω με αυτό το τελευταίο; Ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια να μην υπολογίζει τον πιο παραγωγικό Έλληνα forward στην Euroleague (μ.ο. 9,6 πόντους, 3,8 ριμπάουντ με 43,8% στα τρίποντα), όποιες κι αν είναι οι παρεξηγήσεις ή τα λάθη που έχουν έχουν γίνει εκατέρωθεν στην περίπτωση του Ρογκαβόπουλου.

Υγ.1: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Τάις δινει άλλη διάσταση στο παιχνίδι της Μονακό μέσα στην ρακέτα και αυτό φαίνεται ολοένα και περισσότερο από παιχνίδι σε παιχνίδι, ωστόσο, ο συνεχώς μειούμενος ρόλος του Παπαγιάννη (στα πέντε τελευταία ματς, έπαιξε παίξει 3'53” κόντρα στην Μακάμπι, ήταν εκτός 12άδας με Φενέρ και Ζάλγκιρις και δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου με Παρί και Ολυμπιακό), μόνο ανησυχία προκαλεί.

Υγ.2: Και το λέω αυτό γιατί ήταν ο παίκτης που επωφελήθηκε περισσότερο από πλευράς ρόλου και επιρροής στο παιχνίδι της ομάδας του, στον πρώτο μήνα της θητείας του ομοσπονδιακού τεχνικού στο Μοντεκάρλο και φυσικά είναι το πιο ψηλό κορμί που διαθέτει η Εθνική.

Υγ.3: Οι απόψεις για το αν η Ισπανία είναι η ισχυρότερη αντίπαλος που θα μπορούσε να μας τύχει από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας, διίστανται και πολλοί θεωρούν ότι η Γαλλία είναι πιο πάνω.

Υγ.4: Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι οι «τρικολόρ» μπαίνουν σε μία νέα εποχή μετά την 15ετία του Βενσάν Κολέ στον πάγκο (αντικαταστάτης του ο Φρεντερίκ Φοτού), ενώ πιθανές θεωρούνται οι απουσίες του Γουεμπανιαμά και του Φουρνιέ και ερωτηματικό η παρουσία των Λεσόρ, Γιαμπουσέλε (είναι free agent) και του Ρούντι Γκομπέρ (έβγαλε δυσαρέσκεια για τον μειωμένο ρόλο που είχε στους Ολυμπιακούς), χωρίς να παραβλέπουμε το τεράστιο βάθος που έχουν.

Πηγή: gazzetta.gr