Αντρές Ινιέστα: Μια ήρεμη δύναμη που δεν ζήτησε τίποτα και τα πήρε όλα

Ήταν το μυαλό πίσω σε μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Ο άνθρωπος που έβαλε την Ισπανία στην κορυφή του κόσμου. Και όλα αυτά, χωρίς ποτέ να διεκδικήσει τίποτα. Η ζωή και η καριέρα του Αντρές Ινιέστα σε ένα αφιέρωμα καρδιάς.

Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο φώναζε, ο εκείνου μιλούσε τόσο- όσο. Σε μια εποχή που κυριαρχεί η εικόνα, εκείνος μιλούσε με την αφή. Ο παίκτης που δεν χρειάστηκε ούτε ένα «εγώ» για να γίνει μύθος. Και ούτε μια λέξη παραπάνω για να μπει στις καρδιές όλων.

Η αρχή του παραμυθιού: Από το Φουεντεαλμπίγια στη Μασία

Γεννημένος στις 11 Μαϊου το 1984 σε ένα μικρό χωριό της Ισπανίας, ο Αντρές έμοιαζε με παιδί που δεν χωρούσε στο άθλημα των σκληρών. Μέχρι να ακουμπήσει την μπάλα. Στα 12 του, άφησε πίσω την οικογένειά του για να ενταχθεί στη Μασία. Εκεί που γεννιούνται ήρωες. Εκεί όπου ο Πεπ Γκουαρδιόλα τον αντίκρισε και είπε: «Αυτό το παιδί θα μας βγάλει όλους στη σύνταξη».

Το χτίσιμο ενός μύθου: Η Μπαρτσελόνα τον έκανε θρύλο, αλλά εκείνος την έκανε ακόμη μεγαλύτερη 

Το 2002 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα. Μέχρι το 2004 είχε καθιερωθεί. Και από το 2006 και μετά, δεν έβγαινε ποτέ από την ενδεκάδα. Μαζί με Τσάβι και Μέσι έστησαν τη χρυσή τριπλέτα του tiki-taka. Ήταν ο εγκέφαλος. Ο ρυθμός. Η αρχή και το τέλος κάθε επίθεσης.

Σε 674 συμμετοχές στη Μπαρτσελόνα, κατέκτησε:

• 9 πρωταθλήματα Ισπανίας
• 4 Champions League
• 6 Κύπελλα Ισπανίας
• 3 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων
• 3 UEFA Super Cups

Ήταν παντού. Από τη Ρώμη και το Γουέμπλεϊ, μέχρι το Βερολίνο. Από το «Στάμφορντ Μπριτζ» του 2009, με το γκολ-θαύμα κόντρα στην Τσέλσι, μέχρι την τελευταία του σεζόν, όπου ηγήθηκε με την ίδια σιωπηλή δύναμη.

Η Ισπανία τον λάτρεψε – και δικαίως

Με την εθνική του ομάδα, έκανε πράγματα που έμοιαζαν αδύνατα. Από το Euro του 2008, στο οποίο η Ισπανία κατέκτησε το τρόπαιο μετά από 44 χρόνια, στο θρυλικό γκολ του τελικού του Μουντιάλ 2010 κόντρα στην Ολλανδία. Ήταν το 116ο λεπτό όταν ο Ινιέστα έγραψε ιστορία και αφιέρωσε το γκολ στον αδικοχαμένο φίλο του, Ντάνι Χάρκε. 

Το 2012, ήταν ο MVP του Euro, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζεσαι γκολ για να είσαι ο καλύτερος. Μετρώντας 131 συμμετοχές και 13 γκολ, ήταν το πνεύμα μιας γενιάς που κατέκτησε τα πάντα.

Ο ηγέτης που δεν ύψωσε ποτέ τη φωνή

Ο Ινιέστα δεν έκανε show. Δεν έγινε πρωτοσέλιδο για λάθος λόγο. Και όμως, όταν έπαιζε, έδινες προσοχή. Ένας ηγέτης με το παράδειγμα. Ένας καλλιτέχνης του ελάχιστου.

Η σιωπηλή αποχώρηση ενός κυρίου

Το 2018 αποχαιρέτησε την Μπαρτσελόνα με ένα δάκρυ και ένα standing ovation που κράτησε αιώνες. Μετακόμισε στην Ιαπωνία για τη Βίσελ Κόμπε. Εκεί κατέκτησε Κύπελλο Αυτοκράτορα και Super Cup, συνεχίζοντας να παίζει με σεμνότητα, όπως πάντα.

Το 2023 έκλεισε την καριέρα του με αξιοπρέπεια, χωρίς σκιές. Γιατί το ήξερε: είχε δώσει ό,τι είχε. Και ίσως κάτι παραπάνω.

Από τους τελευταίους ρομαντικούς 

Ο Ινιέστα δεν ήταν απλά ποδοσφαιριστής. Ήταν στάση ζωής. Δεν μπήκε ποτέ στη συζήτηση του GOAT. Κι όμως, αν ρωτήσεις όσους ξέρουν ποδόσφαιρο, θα σου πουν: «Αν έπρεπε να δείξω σε ένα παιδί τι είναι η ουσία του παιχνιδιού, θα του έδειχνα βίντεο του Ινιέστα».

Τον είδαμε να παίζει. Και αυτό μας φτάνει

Ο Ινιέστα δεν έβαλε ποτέ τον εαυτό του πάνω από το παιχνίδι. Γι’ αυτό και το παιχνίδι του έδωσε αθανασία. Γιατί ο Ινιέστα δεν ήταν απλώς παίκτης. Ήταν το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Πηγή: sdna