Ο πατέρας στη φυλακή, η μητέρα στήριγμα και ο Ζοάο Πέδρο γράφει το δικό του παραμύθι

Τη νύχτα που η Τσέλσι έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων έναν από τους πιο μακροχρόνιους αγώνες στην ιστορία, τον αγώνα της φάσης των «16» απέναντι στη Μπενφίκα, ο οποίος διήρκεσε πάνω από τέσσερις ώρες και μισή λόγω κεραυνών, ο επιθετικός που την οδήγησε δέκα μέρες αργότερα στον τελικό απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, βρισκόταν με τους φίλους του στην παραλία του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ο Ζοάο Πέδρο ήταν ακόμα τότε παίκτης της Μπράιτον, σε διακοπές. Αν και σε ετοιμότητα. Οι μάνατζέρ του τού είχαν πει ότι η αγγλική ομάδα, η οποία μόλις είχε προκριθεί απέναντι στη Μπενφίκα στις 28 Ιουνίου, ήθελε να τον αποκτήσει για όσο συνεχιζόταν η πορεία της στο τουρνουά. Πλήρωσαν 64 εκατομμύρια ευρώ και στις 2 Ιουλίου τον πήραν από την παραλία και τον έστειλαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Έφτασε εγκαίρως για να κάνει ντεμπούτο δύο μέρες αργότερα στους προημιτελικούς με την Παλμέιρας και στις 8 Ιουλίου, με δύο εκπληκτικά γκολ, έκρινε τον ημιτελικό απέναντι στη Φλουμινένσε, τον σύλλογο που τον είχε σώσει όταν ήταν παιδί. Γκολ και στον τελικό, εξοργίζοντας παράλληλα τον Λουίς Ενρίκε. Ποια είναι η ιστορία του πιο… διάσημου παίκτη της Τσέλσι μετά τον Κόουλ Πάλμερ;

Στη φυλακή το πρότυπο του Ζοάο Πέδρο

Η πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του Ζοάο Πέδρο ήρθε το 2010, όταν ήταν μόλις οκτώ ετών. Ήδη τότε θεωρούνταν ένα από τα αστέρια της ακαδημίας της Μποταφόγκο στο Ριμπεϊράο Πρέτο, την πόλη όπου γεννήθηκε, και όλοι πίστευαν ότι προοριζόταν για μεγάλα πράγματα. Όμως το επίκεντρο εκείνου του ρεπορτάζ ήταν ο πατέρας του, Ζοσέ Ζοάο ντε Ζεσούς, γνωστός και ως Τσικάο, επίσης ποδοσφαιριστής της πρώτης ομάδας.

Οι οπαδοί αγαπούσαν τον Τσικάο, έναν μαχητικό αμυντικό μέσο που αποκτήθηκε από την Ίντερ ντε Λιμέιρα και έδινε τα πάντα στο γήπεδο. Το 2001 βοήθησε την ομάδα του να φτάσει στον τελικό του πρωταθλήματος του Σάο Πάολο, όπου ηττήθηκαν από την Κορίνθιανς. Ο τότε προπονητής της αντιπάλου ομάδας, Βαντερλέι Λουξεμπούργκο, ενδιαφέρθηκε να τον αποκτήσει. Όμως η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ, καθώς η ζωή του Τσικάο και της οικογένειάς του επρόκειτο να αλλάξει δραματικά.

Το 2002 καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκισης ως συνεργός σε δολοφονία. Μέχρι τότε είχε ήδη χωρίσει με τη μητέρα του Ζοάο Πέδρο, Φλάβια Ζουνκέιρα. Υπηρέτησε τελικά οκτώ χρόνια στη φυλακή. «Έχω αντικρίσει τον θάνατο πολλές φορές», είπε ο Τσικάο. «Έκανα λάθος. Το μετανιώνω. Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω. Είμαι καλός άνθρωπος. Ξέρω ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει μια ζωή».

Η μητέρα του… έκοψε το φαΐ για να τον ταΐζει

Αλλά ήρθε μια στιγμή που όλα πήγαν στραβά. Δεν τον κράτησαν στις ακαδημίες της Μποταφόγκο-SP, κι έπειτα πέρασε από τη Σάντος, αλλά ούτε εκεί του έδωσαν την ευκαιρία να συνεχίσει. Τότε εμφανίστηκε μια πολύ ριψοκίνδυνη ευκαιρία. Οι σκάουτερ της Φλουμινένσε τον είχαν δει σε ένα τουρνουά στο Μάτο Γκρόσο και του πρότειναν να ενταχθεί στον σύλλογο, πράγμα που απαιτούσε μετακόμιση από το Σάο Πάολο στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Η μητέρα του πήρε την απόφαση να αναλάβει το ρίσκο, και το ρίσκο δεν άργησε να εκραγεί. Έχασε τη δουλειά της και βρέθηκε σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. «Είχα μόνο ένα αθλητικό παντελόνι και ένα ζευγάρι παπούτσια», είχε πει εκείνος σε μια συνέντευξη. «Η μητέρα μου έτρωγε μόνο αυγά και μού άφηνε τα κομμάτια του κρέατος. Πάντα έλεγε πως το σημαντικό ήταν να φάω εγώ».

Κόντεψαν να επιστρέψουν στο Σάο Πάολο, αλλά τότε η Φλουμινένσε προσέφερε στη Φλάβια τον κατώτατο μισθό. Εκείνη ένιωσε βαθιά ευγνωμοσύνη και απέρριψαν πολλές προτάσεις, μέχρι να έρθει η μεγάλη από τη Γουότφορντ, κι από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι μέχρι την παραλία από όπου τον πήρε η Τσέλσι για τα προημιτελικά.

Ο πατέρας του μετά την αποφυλάκισή του, σε ηλικία 31 ετών, εμφανίστηκε ξανά στην τηλεόραση μαζί με τον γιο του, προσπαθώντας να ξαναρχίσει την καριέρα του. Τον είδαμε να αγκαλιάζει θερμά τον μικρό Ζοάο Πέδρο σε μια παιδική χαρά, ενώ μιλούσε για τη ζωή του που είχε ανατραπεί ολοκληρωτικά. Οι συμπαίκτες του στη Μποταφόγκο προχώρησαν σε λαμπρές καριέρες, ενώ ο ίδιος έμεινε πίσω, παίζοντας μόνο ποδόσφαιρο πίσω από τα κάγκελα.

Ο ίδιος δεν κατάφερε να επιστρέψει σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά πραγματοποίησε ένα άλλο όνειρο: «Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έρθει η μέρα που θα παίξω μπάλα με τον γιο μου». Ο Ζοάο Πέδρο απάντησε: «Πάντα ήθελα να βρεθώ στο γήπεδο με τον μπαμπά μου. Εγώ και η αδερφή μου το θέλαμε πολύ, αλλά δεν μπορούσαμε, επειδή ήταν στη φυλακή». Χωρίς να το καταλάβουν τότε, η σκυτάλη πέρασε στον Ζοάο Πέδρο. Από εκείνη τη στιγμή, όλα άλλαξαν.

Προπόνηση στις παραλίες, γκολ στις ΗΠΑ

Στο Ρίο δεν ήταν μόνο φίλοι και άμμος. «Έχω προσωπικό γυμναστή και δούλευα για να είμαι έτοιμος», είπε πριν λίγες μέρες. Αυτή τη βοήθεια την εξασφάλισε μέσω του Τιάγκο Σίλβα, αντιπάλου του στον ημιτελικό ως αρχηγού της Φλουμινένσε. Πριν μερικά χρόνια, ο πρώην παίκτης της Τσέλσι τον είχε καλέσει για να τον ρωτήσει πώς πάει και να του προσφέρει βοήθεια. Του συνέστησε να συνεργαστεί με τον φυσιοθεραπευτή Κάιο Μέλο, με τον οποίο δουλεύει και ο ίδιος εδώ και μια δεκαετία. «Φανταστείτε να με καλούσε η Τσέλσι και να μην ήμουν προπονημένος», είπε ο Ζοάο Πέδρο.

Και συνέβη. «Τον φέραμε γιατί φέτος παίξαμε με πολλές ομάδες που αμύνονται χαμηλά, και έχει πολλή ποιότητα σε περιορισμένο χώρο», εξήγησε ο Μαρέσκα, προπονητής της αγγλικής ομάδας, μετά τα δύο γκολ που τους έστειλαν στον τελικό. «Καθώς ήταν σε διακοπές, ήταν λίγο πιο φρέσκος, κάτι πολύ σημαντικό».

Πηγή: gazzetta