Ο Λαμίν Γιαμάλ έδωσε μία 60λεπτη συνέντευξη στο CBS κι έκανε μία εκ βαθέων εξομολόγηση για πρώτη φορά, μιλώντας για την καταγωγή του και τα πρώτα του βήματα μέχρι να εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο ποδοσφαιρικό φαινόμενο.
Ο σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια στη φτωχική γειτονιά Ροκαφόντα, όπου έπαιζε σε αυτοσχέδια γήπεδα, αλλά και στη στήριξη της οικογένειάς του τότε και τώρα.
Θυμήθηκε τη στιγμή που φωτογραφήθηκε με τον Λιονέλ Μέσι ως μωρό και σχολίασε την σύγκρισή του με εκείνον, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει για το πώς θα ήθελε να χαράξει ένα δικό του δρόμο και να παραμείνει ταπεινός παρά το ότι πλέον η ζωή του δεν είναι «φυσιολογική».
Αναλυτικά όσα είπε
Για τη γειτονιά όπου μεγάλωσε και την αβεβαιότητα στα παιδικά του χρόνια:
«Ήταν μια γειτονιά όπου κανείς δεν ήξερε τι θα του συμβεί στη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ήξερε αν θα γινόταν ποδοσφαιριστής, αρχιτέκτονας, ζωγράφος ή αν θα έβρισκε μια δουλειά. Βλέπεις τους γονείς σου να δουλεύουν, δεν μπορούν να είναι πάντα μαζί σου, και νιώθεις όχι άγχος αλλά αβεβαιότητα για το τι θα σου συμβεί.»
Για τον Μέσι και τις συγκρίσεις:
«Είναι ο καλύτερος στην ιστορία. Και οι δύο ξέρουμε ότι δεν θέλω να γίνω ο Μέσι, και ο Μέσι ξέρει ότι δεν θέλω να γίνω εκείνος. Θέλω να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο, και αυτό είναι όλο».
Για το συναίσθημα όταν ο κόσμος σηκώνεται όρθιος και τον χειροκροτα στο γήπεδο:
«Εκει όπου μεγάλωσα στα γήπεδα που παίζαμε υπήρχαν, ας πούμε, τοίχοι όπου καθόντουσαν άνθρωποι, και νομίζω πως δεν υπήρχε καλύτερο συναίσθημα από το να τους κάνω να σηκώνονται, να γελούν με τους αντιπάλους. Νομίζω πως είναι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο, και είναι κάτι που μου το θυμίζει πολύ είναι όταν παίζω στο γήπεδο και οι φίλαθλοι σηκώνονται επειδή εκπλήσσονται από μια ενέργειά μου».
Για το τι θέλει να προσφέρει στους φιλάθλους:
«Μου έχουν πει ότι άρχισαν να βλέπουν ξανά ποδόσφαιρο εξαιτίας μου. Η μητέρα μου τώρα παρακολουθεί όλους τους αγώνες μου. Ο κόσμος εδώ είχε σταματήσει να φορά ποδοσφαιρικές φανέλες στο σχολείο, και τώρα αυτή η τάση έχει επιστρέψει. Ακόμα και οι τουρίστες, εδώ στη Βαρκελώνη, αγοράζουν τη φανέλα της Μπαρτσελόνα με το νούμερο 10 στην πλάτη. Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πολλά για τα όσα έχω καταφέρει»
Για το ότι δεν ζει ως φυσιολογικός 18χρονος:
«Ένα παιδί 18 χρονών σχολάει από το σχολείο και πάει σπίτι. Εγώ πάω στην προπόνηση και τέσσερις παπαράτσι είναι στο σπίτι μου και με ρωτούν για τη ζωή μου. Ανοίγω την τηλεόραση και είμαι στην τηλεόραση. Περπατώ στον δρόμο και βλέπω ένα παιδί να φοράει τη φανέλα μου. Θέλω να βγω για ένα ποτό και δεν μπορώ γιατί ο κόσμος θα με σταματήσει».
Για το αν έχει κουραστεί να είναι σταρ:
«Όχι, ειλικρινά δεν με πειράζει. Μάλιστα, μου αρέσει»
Πηγή: gazzetta
