Είναι υπερεκτιμημένοι οι σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου

Μια μέρα μετά τον Κριστιάνο Ρονάλντο το Μουντιάλ αποχαιρέτησε και ο Λίονελ Μέσι. Στην επόμενη φάση βγήκε έξω και Νεϊμάρ. Οι τρεις πιο ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές στον κόσμο τα τελευταία πέντε χρόνια, είδαν την ημιτελική από τα τουριστικά θέρετρα όπου κάνουν διακοπές. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου οι βασικοί υποψήφιοι για τη Χρυσή Μπάλα του France Football αποχαιρετούν τόσο νωρίς.

To ‘82 στον τελικό έπαιξαν οι Γερμανοί Ρουμενίγκε, Μπράιτνερ και Σούστερ, τρεις πρώτοι στη Χρυσή Μπάλα του France Football του 1981. Το 1986 και το 1990 ο Μαραντόνα ήταν στον τελικό. Το 1994 ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, κάτοχος της Χρυσής Μπάλας του 1993. Το ’98 ο Ζιντάν με το Ρονάλντο. Το 2002 ξανά ο Ρονάλντο και ο Καν. Το 2006 ξανά ο Ζιντάν. Το 2010 οι εγκέφαλοι Ινιέστα και Τσάβι – ο Τσάβι ήταν τρίτος στη Χρυσή Μπάλα του 2009. Ακόμα και το 2014 ήταν ο Μέσι.

Ενδεχομένως το ποδόσφαιρο να έχει αλλάξει, να έγινε πιο ομαδικό, να μην μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να πάρει από το χέρι μια ομάδα και να την πάει μακριά. Διότι ο Ρονάλντο πήρε από το χέρι την Πορτογαλία χωρίς να μπορέσει να πάει μακρύτερα από τους «16». Αντιθέτως ο Μέσι με τον Νεϊμάρ δεν μπόρεσαν να διακριθούν ούτε στις ίδιες τους τις ομάδες.

Μια άλλη άποψη υπαγορεύει πως οι σημερινοί ακριβοπληρωμένοι παίκτες δεν πληρώνονται μόνο για τα ποδοσφαιρικά τους χαρίσματα αλλά και για το εκτόπισμά τους στο χώρο του μάρκετινγκ – αν αυτό για τον Μέσι δεν ισχύει 100%, για το Ρονάλντο και τον Νεϊμάρ ισχύει σίγουρα. Λένε, κάποιοι, δηλαδή πως παίκτες σαν τον Νεϊμάρ υπάρχουν αρκετοί αλλά δεν θεωρούνται κορυφαίοι του κόσμου επειδή δεν έχουν τόσο μεγάλη εμπορική αξία.

Για παράδειγμα, ο Μόντριτς. Ο μαέστρος της Κροατίας και βασικός υποψήφιος για τον τίτλο του MVP του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μπορεί να έπαιρνε στη Ρεάλ τα μισά από το Ρονάλντο και τον Μπέιλ, όμως για πολλούς είναι εφάμιλλος του Πορτογάλου σούπερ σταρ. 

Μια διαφορετική εξήγηση λέει πως οι σημερινοί σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου, ειδικά ο Μέσι και ο Νεϊμάρ, δεν έχουν την ισχυρή προσωπικότητα να ηγηθούν μιας ομάδας και ότι αυτός είναι ο λόγος που ενώ διαθέτουν τα ποδοσφαιρικά χαρίσματα, εντούτοις, αποτυγχάνουν να συμπαρασύρουν τους συμπαίκτες τους. Και εδώ έρχεται ως αντιπαραβολή ο Μόντριτς - δεν δείλιασε να πάρει το πέναλτι με τους Δανούς αν και είχε αστοχήσει λεπτά προηγουμένως -, που ηγείται μιας ομάδας η οποία δεν είναι και τόσο ανώτερη (σε θέμα ταλέντου) από Αργεντινή, Βραζιλία και Πορτογαλία.

Επιγραμματικά, είτε το ποδόσφαιρο είναι τόσο ομαδικό που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν και δεν αρκούν οι σούπερ σταρ, είτε οι σημερινοί σούπερ σταρ είναι υπερεκτιμημένοι, είτε οι σημερινοί σούπερ σταρ μπορεί να έχουν τα ποδοσφαιρικά χαρίσματα, δεν έχουν όμως την προσωπικότητα να γίνουν ηγέτες.

Μάλλον ισχύουν –σε κάποιο βαθμό- και τα τρία πιο πάνω.