Κάθε πράμα στον καιρό του για τον ΑΠΟΕΛ

Στην πρώτη φετινή ευρωπαϊκή δοκιμασία ο ΑΠΟΕΛ αντιπαρήλθε επιτυχώς τα εμπόδια, δηλαδή τη μουρμούρα, την αμφισβήτηση του προπονητή και της ομάδας ένεκα των όχι τόσο ενθαρρυντικών εμφανίσεων στα φιλικά, διαχειρίστηκε ορθά την πίεση που καθιστά αδήριτη ανάγκη την ευρωπαϊκή επιτυχία (για να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα), φεύγοντας από το Μαυροβούνιο με σκορ που τον φέρνει με το ένα πόδι στο γ’ προκριματικό του Champions League.

Το πρόσημο είναι θετικό λόγω του καλού σκορ αλλά και της σοβαρότητας με την οποία προσέγγισε το παιχνίδι, απέναντι στους επικίνδυνους, τεχνίτες και συνάμα δυνατούς σωματικά Μαυροβούνιους, σε έναν κατάμεστο στάδιο. Ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε για πρώτη φορά εκτός έδρας ευρω-πρεμιέρα μετά το 2011. Η απόδοση δεν ήταν πολύ καλή, κάτι αναμενόμενο, αφού βρισκόμαστε ακόμα στον Ιούλιο. Στα θετικά ήταν η ηρεμία και η αυτοπεποίθηση, που του έλειψαν από την περσινή πρεμιέρα στη Λιθουανία, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Δύο βασικά προβλήματα
Στο σχηματισμό 3-5-2 παρουσιάστηκαν δύο βασικά προβλήματα: το ένα αφορούσε τα κενά στην άμυνα και ειδικά στα άκρα αυτής, αφού τα φουλ μπακ δεν ανταποκρίνονται τόσο καλά, ενώ πρόβλημα δημιουργείτο και στην κυκλοφορία της μπάλας, με αποτέλεσμα ο ΑΠΟΕΛ να μην μπορεί ούτε να θωρακίσει την άμυνά του, ούτε να ελέγξει το ρυθμό. Αυτά θα πρέπει να φτιαχτούν στην πορεία, καθώς θα προκύψουν αντίπαλοι ισχυρότεροι  της Σουτιέσκα.

Οι 3-4 που διακρίθηκαν
Πολυτιμότερος ήταν ο Σλοβένος τερματοφύλακας Μπέλετς που έσωσε ουκ ολίγες φορές την άμυνα και ήταν θετικός, παρά το λάθος του και το πέναλτι που υπέπεσε κατόπιν, στο οποίοι οι γηπεδούχοι αστόχησαν. O Ντε Βινσέντι ήταν σε καλή μέρα – φάνηκε και στα δύο πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα – και μπόρεσε να διαχειριστεί κάπως την κατάσταση στη μεσαία γραμμή, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Ο Αλ-Ταμάρι δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα απόδοσης, όμως ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης, κερδίζοντας και το πέναλτι. Καλά στοιχεία έδειξε ο Χαλένιους, που ήταν καλός και εκτός περιοχής, αν και λίγο βαρύς.

Οι επιλογές του «Τράμε»
Ο Τραμετσάνι έπαιξε πίσω με τριάδα Βούρος – Λαφράς – Ιωάννου, μπακ – χαφ ήταν οι Μιχάιλοβιτς – Γιάκολις, κόφτης ο Γκέντσογλου, εσωτερικοί μέσοι Σόουζα - Ντε Βινσέντι και μπροστά Αλ-Ταμάρι – Χαλένιους. Μετά είδε ότι στις πτέρυγες υπήρχε πρόβλημα, έτσι έστειλε τον Ιωάννου μπακ – χαφ, προσθέτοντας τον Σάβιτς ως στόπερ, πήγε ο Μιχάιλοβιτς δεξιά όπου και ήταν καλύτερος καθώς είναι δεξιοπόδαρος. Μπροστά μπήκε ο Πάβλοβιτς στη θέση του Χαλένιους, σε μια επιλογή που δεν δικαιώθηκε αφού ο Σέρβος είναι φορ περιοχής και η παρουσία του μάλλον μεγάλωσε τις αποστάσεις.

Το 0-1 δίνει αυτοπεποίθηση ενώ η επιμονή του Ιταλού προπονητή στον ίδιο τρόπο παιχνιδιού και στα ίδια πρόσωπα προσδίδει έναν χαρακτήρα, ταυτότητα και ομοιογένεια στην ομάδα. Παρότι εμφανίζονται δυσλειτουργίες, εντούτοις, θα ήταν ρίσκο αλλά και επιπολαιότητα να γίνουν στη φάση αυτή δοκιμές και πειράματα.

Ο ΑΠΟΕΛ έχει μπροστά τους τρεις αγώνες έως τις 13 Αυγούστου, για να πετύχει το μεγάλο στόχο της χρονιάς. Τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν τον καιρό τους.