Όταν ο Βεζένκοφ ήταν στις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ

Από την Κύπρο στον προθάλαμο του ΝΒΑ. Δεν είναι και λίγο πράγμα. Πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο και ίσως να μην έχουμε την τιμή να γίνει ποτέ ξανά.

Αυτό το πέτυχε ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ, ο οποίος επιλέγει από τους Νετς στο Νο.57. Πλέον ανήκει στην ομάδα του Μπρούκλιν και θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα συμβόλαιο με την ομάδα του ΝΒΑ ενόψει της νέας σεζόν.

Με μία σύντομη ματιά στην καριέρα του 21χρονου: Αφού έμαθε τα πρώτα μυστικά του μπάσκετ στις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ, το 2009 βρέθηκε στον Άρη.

Στην ομάδα της Θεσσαλονίκης καθιερώθηκε ως βασικός από το 2013 και σε δύο διαδοχικές χρονιές αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης του πρωταθλήματος, ενώ τη σεζόν 2014-15 ήταν πρώτος σκόρερ της Α1 με 469 πόντους. Ήταν ο νεότερος πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, καθώς σε τρεις μήνες θα έκλεινε το 20ο έτος της ηλικίας του. 

Το 2015 η Μπαρτσελόνα πλήρωσε 315.000 ευρώ για να τον εντάξει στο δυναμικό της. Στην ισπανική ομάδα απέδειξε για άλλη μία φορά ότι είναι γεννημένος για το μπάσκετ και τη χρονιά που πέρασε ήταν ανάμεσα στους πέντε καλύτερους νέους του πρωταθλήματος.

«Δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φθάσει και αν θα κάνει κάποτε το άλμα να πάει στο ΝΒΑ. Δεν ξέρω αν του ταιριάζει το ΝΒΑ, το μυαλό του είναι πιο ευρωπαϊκό μπάσκετ» λέει στον REPORTER ο βοηθός τεχνικός της Εθνικής Κύπρου, Νίκος Λαμπρίας ο οποίος ήταν προπονητής του Βεζένκοφ στις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ.

Η οικογένειά του
Ούτε ο πατέρας, αλλά ούτε και η μητέρα του κατάγονται από την Κύπρο. Αμφότεροι είναι Βούλγαροι, όμως οι επαγγελματικές υποχρεώσεις τους έφεραν στο νησί, όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα.

Το «μικρόβιο» του μπάσκετ το πήρε από τον πατέρα του. Μεγάλο όνομα της Βουλγαρίας διέπρεψε στην Εθνική, καθώς και στις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας του. Έπαιξε, επίσης, στην Κύπρο σε ΠΑΕΕΚ και ΑΠΟΕΛ.

Το άθλημα ακολούθησε και η αδελφή του Αλέξανδρου, η οποία μάλιστα αγωνίστηκε με την Εθνική Κύπρου. Η Μικαέλα έχει παντρευτεί με τον Κύπριο βολεϊμπολίστα, Νίκο Κόλα και έχουν ένα παιδάκι.

Αθλήτρια ήταν και η μητέρα του αφού ασχολήθηκε με το μπινγκ μπονγκ.

Η σχέση με την Κύπρο
«Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στο νησί, πήγε σε ελληνικό σχολείο, μιλάει άπταιστα ελληνικά» μας λέει ο Νίκος Λαμπρίας. Ο Κύπριος τεχνικός έχει συχνή επαφή με τον νεαρό καλαθοσφαιριστή μετά την αποχώρησή του από την Κύπρο.

«Είναι χρυσό παιδί, έφτασε εκεί που έφθασε λόγω της προσωπικότητας και της δουλειάς του» αναφέρει και συμπληρώνει: «Παίζει στην Μπαρτσελόνα, ήταν από τους καλύτερους νέους στην Ευρωλίγκα φέτος και όταν με παίρνει τηλέφωνο ποτέ δεν μιλάμε για την Μπαρτσελόνα. Μιλούμε για την Κύπρο, τον ΑΠΟΕΛ, τον Κεραυνό, κόουτς τι κάνει ο τάδε συμπαίκτης μου. Ανελλιπώς παρακολουθεί τις εξελίξεις στο κυπριακό πρωτάθλημα».

Πρόσφατα όταν η Εθνική Κύπρου κέρδισε το χρυσό στους ΑΜΚΕ ο Βεζένκοφ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Νίκο Λαμπρία και έδωσε τα συγχαρητήρια του. «Μιλάμε για ένα παιδί 21ετών που δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί τη διασημότητα, τα λεφτά και ξέρω εγώ και όμως ασχολείται με την Κύπρο. Τόσο καλοί είναι οι δεσμοί».

Πώς ξεκίνησαν όλα
«Εγώ ήρθα από την Ελλάδα το 2007 και μπήκα στο παιδικό του ΑΠΟΕΛ» θυμάται ο Νίκος Λαμπρίας και συνεχίζει: «ο Βεζένκοφ ήταν παιδί του 95’ και έπαιζε με αυτούς του 92’, ήταν δηλαδή τρία χρόνια μικρότερος. Ήταν απίστευτα δουλευταράς, σκεφτόταν μόνο το μπάσκετ. Από τότε έδειχνε ότι είχε προοπτική και μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά. Πάντα προσγειωμένος, κάτι που του μετέφεραν σωστά οι γονείς του. «Ποτέ δεν τον άφησαν να ξεφύγει, ούτε έδειξαν ότι είχαν μεγάλες απαιτήσεις. Είναι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη ενός νεαρού παίκτη».

Ιστορίες του Βεζένκοφ
Με τη βοήθεια του Νίκου Λαμπρία σκιαγραφήσαμε πώς αντιμετώπιζε το μπάσκετ σε μικρή ηλικία ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ. Ο Κύπριος προπονητής μας εξιστόρησε διάφορες ιστορίες που φανερώνουν το πάθος του για μπάσκετ, αλλά και τη συνέπεια με την οποία τον αντιμετώπιζαν οι γονιοί του.

-«Το μπάσκετ ήταν όλη του η ζωή. Πάντα προσγειωμένος, όπως και η οικογένειά του».

-«Όταν ήταν μικρός έπαιρνε τα αυτοκινητάκια και έπαιζε πέντε επί πέντε».

- «Πηγαίναμε το πρωί του Σαββάτου να παίξουμε παιχνίδι και συζητούσαμε σε όλη τη διαδρομή για τα παιχνίδια της Παρασκευής. Τα έβλεπε πολύ διαφορετικά από ότι τα έβλεπε ένα παιδάκι. Δηλαδή με ρωτούσε γιατί κόουτς έπιασε τάιμ άουτ ο προπονητής σε κείνη τη φάση ή γιατί δεν έγινε κάποια αλλαγή».

- «Η ζωή του όλη ήταν μπάσκετ, είχε εικόνες και από τον πατέρα του. Εγώ θυμούμαι όταν ήμουν εφηβικό που ερχόταν με τον πατέρα του και έπαιρνε μία μπάλα και έπαιζε, όταν 3-4 χρονών. Μεγάλωσε μέσα στα γήπεδα».

- «Ο πατέρας του ενώ είχε ένα περιουσιακό στοιχείο στα χέρια του, τον έφερνε στην προπόνηση, μας τον παρέδιδε και έφευγε. Ποτέ δεν κάθισε να δει την προπόνηση ή να πει καλά αυτός τι κάμνει στην προπόνηση. Ποτέ  δεν μπλέχτηκε στα της προπόνησης. Και στα παιχνίδια ερχόταν έβλεπε, αμίλητος και δεν σχολίαζε. Ακόμα και όταν μεγάλωσε ο Αλέξανδρος και βλέπαμε μαζί με τον πατέρα του κάποια παιχνίδια που έπαιζε στην Εθνική Βουλγαρίας, ήταν πάνω στην κερκίδα και δεν έκρινε το χρόνο συμμετοχής που τον έβαζε ο προπονητής ή πόσα σουτ έκανε. Πολλή σωστή νοοτροπία».

-«Σε ένα παιχνίδι, ο μικρός πήρε 10 ριμπάουντ, 20 πόντους, 8 ασίστ, έκαμε όργια. Τελειώνει ο αγώνας και ρώτησα τον πατέρα του πώς τον είδε και μου απαντά και δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου: “Ε καλός ήταν ρε Νίκο αλλά όταν σουτάρει βάζει το αριστερό του πόδι λίγο πιο μπροστά. Αν ήταν κάποιος άλλος θα έλεγε του προπονητή γιατί δεν τον βάζεις πεντάδα και πρέπει να παίζει στους πιο μεγάλους”.
-«Παίζαμε στους παίδες – στην ίδια ομάδα με τον Κύπριο καλασφαιριστή, Αντρέα Χριστοδούλου,  ο οποίος πέρασε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς και τώρα είναι στο Ρέθυμνο – πιάσαμε το πρωτάθλημα και την επόμενη ημέρα το πρωί με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε: “κόουτς τι ώρα θα ανοίξει το γήπεδο να πάω να σουτάρω”.
-«Πριν λίγα χρόνια ήρθε με την Εθνική Βουλγαρίας στην Κύπρο και βρεθήκαμε στην Λάρνακα για να τον δω. Να βρεθούμε και αύριο να πάμε για κανένα καφέ, να μην πάμε για ποτό μου είπε γιατί έχω παιχνίδι σε 5-6 ημέρες».
 

Η επιλογή της Εθνικής Βουλγαρίας
Ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ έχει τρεις υπηκοότητες. Κυπριακή, ελληνική και βουλγαρική. Επέλεξε να αγωνίζεται με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Βουλγαρίας. «Είναι επιλογή του, όμως όχι επιθυμία του» σημειώνει ο Νίκος Λαμπρίας. «Είναι λίγο παρεξηγημένο όμως, επειδή λέμε ότι χάσαμε το Βεζένκοφ. Ο πατέρας του είναι μια προσωπικότητα στην Βουλγαρία. Ήταν για χρόνια παίκτης της Εθνικής και στις καλύτερες ομάδες της χώρας. Έχει πολλές καλές σχέσεις με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα της Βουλγαρίας, δεν ήταν εύκολο να πάρει μία απόφαση να παίξει σε άλλη Εθνική».

Σε παλαιότερη συνέντευξή του ο Βεζένκοφ είχε πει: «Γεννήθηκα στην Κύπρο, έπαιξα μπάσκετ σε όλη μου τη ζωή σχεδόν στην Ελλάδα, είμαι λοιπόν δικό τους “μπασκετικό προϊόν” και ήταν δύσκολο να διαλέξω. Ωστόσο, πατέρας και η μητέρα μου είναι από τη Βουλγαρία και αποφασίσαμε όταν ήμουν 15 ετών ότι από τη στιγμή που είμαι από τη Βουλγαρία πρέπει να εκπροσωπώ αυτή τη χώρα».
 

Το πρώτο αυτόγραφο
Πριν από έντεκα χρόνια ο Βεζένκοφ υπέγραφε το πρώτο του αυτόγραφο. Γράφτηκε 14 Απριλίου 2006 από τον 10χρονο τότε καλαθοσφαιριστή προς τον προπονητή του, Άδωνη Χρίστου (νυν τεχνικό του Youth stars basketball academy), ο οποίος και το ανάρτησε στο facebook. «Δίνω το πρώτο μου αυτόγραφο στον προπονητή μου πριν γίνω σούπερ σταρ στην καλαθόσφαιρα» έγραφε.

«Και όμως έγινες αγόρι μου. Καλό NBA. Καλή καριέρα. Καλή ζωή Αλέξανδρε μου» είναι το μήνυμα με το οποίο συνόδευσε την πιο πάνω φωτογραφία ο Άδωνης Χρίστου. Ο Βεζένκοφ φάνηκε πιστός στην… εξαγγελία του. Τα καλύτερα έπονται…