Ποτέ: «Ζήλευα τον ΑΠΟΕΛ. Με έφερε ο Πετρίδης, ο Μπέιν με αγνοούσε»
22:40 - 13 Μαρτίου 2018
Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στη Γαλλία ο Μίκαελ Ποτέ. Ο επιθετικός του ΑΠΟΕΛ μίλησε για την επιλογή του να επιστρέψει στην Κύπρο για λογαριασμό του αιωνίου αντιπάλου της προηγούμενης ομάδας του, αποκάλυψε ότι η μεταγραφή του ήταν επιλογή του Πρόδρομου Πετρίδη, τόνισε πως ο Μάριο Μπέιν δεν τον υπολόγιζε καν, ενώ αναφέρθηκε τόσο στις εμπειρίες του Τσάμπιονς Λιγκ και την ακαδημία ποδοσφαίρου που διατηρεί στο Μπενίν.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Μίκαελ Ποτέ
Το καλοκαίρι επέστρεψες στην Κύπρο, αλλά για τον AΠΟΕΛ. Γιατί επέλεξες αυτή την ομάδα;
«Απλά για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ήξερα τη χώρα και το πρωτάθλημα. Αλλά αυτό που είναι πιο ελκυστικό στον ΑΠΟΕΛ είναι ότι ο σύλλογος μπορεί να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο ΑΠΟΕΛ είναι ένας μεγάλος σύλλογος σε μια μικρή χώρα. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, μπορώ να πω ότι τους ζήλευα λίγο για το ότι παίζουν μεγάλες ομάδες όπως η Μπαρσελόνα».
Είχα τελειώσει τα δύο μου χρόνια στην Τουρκία και υπήρχαν ομάδες από την πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος που με ήθελαν. Μόλις άκουσα ότι το ΑΠΟΕΛ ενδιαφέρεται για μένα δεν σου κρύβω πως δεν δίστασα να πω το ναι. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ τις προκλήσεις και γι 'αυτό επέλεξα τον ΑΠΟΕΛ, όπου είμαι πολύ ευχαριστημένος σήμερα».
Δεν ήταν δύσκολο να πας στον αντίπαλο δέος της Ομόνοιας;
«Ναι, φυσικά. Γνώριζα πολύ καλά ότι δεν θα είναι εύκολο στην αρχή. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, θυμάμαι ότι μου έλεγαν για τον ΑΠΟΕΛ πως είναι ο μεγάλος μας αντίπαλος. Όμως εγώ είμαι ποδοσφαιριστής πρώτα απ' όλα. Σέβομαι την Ομόνοια όπως σέβομαι και τον ΑΠΟΕΛ. Όταν ήμουν στην Ομόνοια έδινα το 100% σε κάθε παιχνίδι. σήμερα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για τον ΑΠΟΕΛ. Μπορώ ν' αντιληφθώ την έχθρα και τις αντιπαλότητες, αλλά πάνω απ 'όλα είμαι ένας αθλητής. Μεγάλωσα στη Λυών. Αν μου ζητήσεις να υπογράψω στην Σεντ Ετιέν, δεν θα το δεχόμουν, ειλικρινά.
Είναι πάντα πιο περίπλοκο να υπογράφεις σε μια αντίπαλη ομάδα της περιοχής που ζεις όταν είναι στην πατρίδα σου. Στην πορεία όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, είσαι ένας ξένος παίκτης σε μια χώρα και βλέπεις λίγο περισσότερο την οικονομική και αθλητική πλευρά».![]()
Πώς αισθάνεσαι στο ΑΠΟΕΛ;
«Καλά. Αρχικά, ήταν λίγο περίπλοκο γιατί δεν έπαιζα πάρα πολύ. Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και περίμενα την κατάλληλη στιγμή. Πρέπει να ξέρετε ότι αυτός που με ήθελε ήταν ο πρόεδρος του συλλόγου. Ο προπονητής που με είχε δει πέρυσι (σ.σ. Τόμας Κρίστιανσεν) δεν έμεινε στην ομάδα. Έτσι, αναπόφευκτα όταν έρθει ένας νέος προπονητής (σ.σ. Μάριο Μπέιν), δεν σε γνωρίζει. Είναι περίπλοκο».
Πως σε αντιμετώπισε ο Μάριο Μπέιν;
«Στην πραγματικότητα δεν με γνώριζε. Στην αρχή είχα τραυματιστεί. Όταν έφυγε και ανέλαβε ο Γιώργος Δώνης νέος προπονητής επέστρεψα από τραυματισμό και έπαιξα».
Ποια είναι οι στόχοι σου στον ΑΠΟΕΛ;
«Υπάρχουν πολλά. Πρώτα ήταν η είσοδος μας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχα την ευκαιρία να σκοράρω δύο γκολ απέναντι στη Ντόρτμουντ, νομίζω ότι δεν μπορούσε να μου συμβεί κάτι καλύτερο.
Και τώρα θέλω να είμαι πρωταθλητής στην Κύπρο. Όπως είπα όταν κλήθηκα να δώσω συνεντεύξεις έχω ήδη προσωπικούς τίτλους, αλλά ποτέ δεν είχα συλλογικό τίτλο στην καριέρα μου. Θα ήθελα να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, αυτό θα ήταν υπέροχο».
Πως ήταν να αντιμετωπίζεις μεγάλους παίκτες;
«Νομίζω ότι για κάθε ποδοσφαιριστή σε αυτή την διοργάνωση μόλις πατήσει στο γήπεδο είναι συγκεντρωμένος 100%. Δεν υπάρχει απέναντι σου ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Ζιντάν».
Τι σημαίνει να σκοράρεις στο Champions League;
«Ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια. Ένα γκολ παραμένει ένα γκολ, αλλά όταν σκοράρεις στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι διαφορετική η αίσθηση, είναι κάτι εξαιρετικό. Ήταν αδύνατο για μένα να πιστέψω ότι μια μέρα θα μπορούσα να συμμετάσχω σε αυτή τη διοργάνωση. Με εξιτάρει το Τσάμπιονς Λιγκ, το παρακολουθώ στην τηλεόραση, για μένα ήταν κάτι θαυμάσιο που σκόραρα».
Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ δημιουργεί εντυπωσιακή ατμόσφαιρα
«Ναι οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ είναι το κάτι άλλο. Όταν ταξιδεύαμε στην Ευρώπη ήταν μαζί μας. Μου αρέσει επίσης αυτή η θετική πίεση που ασκούν, με κάνει να δώσω όλες μου τις δυνάμεις μπροστά σε αυτούς. Είναι σαν την Γερμανία. Θυμάμαι ότι στο Ντόρτμουντ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα παίξαμε μπροστά σε 80.000 κόσμου είχα την εντύπωση ότι το γήπεδο θα πέσει. Μου αρέσει αυτό».
Τον περασμένο Αύγουστο στην κλήρωση του Τσάμπιονς Λιγκ ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με τις Ρεάλ Μαδρίτης, Τότεναμ και Ντόρτμουντ. Πώς αντιδράσατε με αυτή την κλήρωση;
«Θυμάμαι, ήμουν στο σπίτι και παρακολουθούσα την κλήρωση από τον καναπέ. Βλέποντας τις ομάδες χάρηκα πολύ. Ήθελα μια γαλλική ομάδα όπως η Παρί, αλλά ήμουν ευτυχής που βρέθηκα σε αυτό το γκρουπ. Γνωρίζαμε ότι και αν κληρωνόμασταν σε άλλο γκρουπ θα ήταν και πάλι δύσκολο να προκριθούμε. Ειλικρινά η αίσθηση του Τσάμπιονς Λιγκ είναι η καλύτερη. Όλα είναι τέλεια σε αυτή τη διοργάνωση».![]()
Πώς έζησες τα παιχνίδια σε Μπερναμπέου και Γουέμπλεϊ;
«Το Μπερναμπέου είναι εντυπωσιακό. Είναι το γήπεδο που με εντυπωσίασε περισσότερο. Ήμουν στον πάγκο και από εκεί είχε απίστευτη θέα το γήπεδο. Δεν βρίσκω λόγια να το περιγράψω. Ήταν τρομερό. Προς το τέλος του αγώνα με τη Ρεάλ ο προπονητής μου έδωσε εντολή να ετοιμαστώ για να περάσω στο γήπεδο. Εκεί νομίζω ότι πέρασαν όλα από το μυαλό μου».
Πώς προετοιμάζεται ο ΑΠΟΕΛ για ν' αντιμετωπίσει αυτούς τους παίκτες;
«Νομίζω ότι για κάθε παίκτη σε αυτή τη διοργάνωση μόλις πατήσει το πόδι του στο γήπεδο επιβάλλεται να είναι συγκεντρωμένος 100%. Δεν υπάρχει ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Ζιντάν. Όταν βρίσκεσαι στον πάγκο μπορείς να το αντιληφθείς, όταν μπεις στο γήπεδο συγκεντρώνεσαι. Θυμάμαι ότι είχα πλησιάσει τον Ρονάλντο, αλλά δεν κατάλαβα ότι ήταν αυτός. Αυτό σημαίνει ότι όταν μπαίνεις στο παιχνίδι είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Αργότερα αντιλαμβάνεσαι ποιον έχεις μπροστά σου».
Για το κυπριακό πρωτάθλημα
«Θεωρώ ότι το επίπεδο είναι λίγο υψηλότερο σε σχέση με πριν από τρία χρόνια όταν ήμουν στην Ομόνοια. Yπάρχουν πολλές ανταγωνιστικές ομάδες Παίζαμε πριν από λίγες μέρες με την Πάφο, ήμασταν ισόπαλοι 2-2 μέχρι το 80', δυσκολευτήκαμε, αλλά τελικά κερδίσαμε το παιχνίδι. Ακόμη και η Πάφος, που είναι νεοφώτιστη στην κατηγορία παίζει πολύ καλά. Υπάρχουν πολλοί πρώην παίκτες της Λιγκ 1 που έρχονται εδώ, όπως οι Μπεριγκό. Υπάρχουν αρκετοί σπουδαίοι παίκτες και ιδιαίτερα Ισπανοί και Πορτογάλοι. Ειλικρινά είναι πολύ καλό το επίπεδο».
Γενικά, πώς είναι η ζωή στην Κύπρο;
«Είναι ωραία, η θερμοκρασία είναι 18 βαθμούς υπάρχει ήλιος σε σύγκριση με τη Γαλλία που είναι εντελώς διαφορερετικά. Το περιβάλλον είναι υπέροχο, υπάρχουν πανέμορφες παραλίες που δεν απέχουν πολύ και όλες οι συνθήκες για μια άνετη και οικογενειακή ζωή».
Αν έπρεπε να κρατήσεις δύο μαγικές στιγμές στην καριέρα σου, ποιες θα επέλεγες;
«Η πρώτη η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και η δεύτερη μαγική στιγμή μου, ήταν σε διεθνές επίπεδο, όταν είχα κατακτήσει με την Εθνική ομάδα του Μπενίν το Κύπελλο Αφρικής των Εθνών το 2010».
Πώς βλέπεις το μέλλον της καριέρας σου;
«Είμαι παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, οπότε δεν βλέπω τον εαυτό μου να σταματά άμεσα. Θα συνεχίσω το ποδόσφαιρο αν το σώμα μου, μου το επιτρέπει. Δίνω προσοχή στον τρόπο ζωής μου. Δεν έχω όρια. Ο στόχος μου είναι να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο και να το διασκεδάζω. Για να μην λέω ψέματα είναι και η οικονομική πλευρά που παίζει το ρόλο της, πρέπει να αποκαταστήσω την οικογένεια μου.
«Απλά για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ήξερα τη χώρα και το πρωτάθλημα. Αλλά αυτό που είναι πιο ελκυστικό στον ΑΠΟΕΛ είναι ότι ο σύλλογος μπορεί να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο ΑΠΟΕΛ είναι ένας μεγάλος σύλλογος σε μια μικρή χώρα. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, μπορώ να πω ότι τους ζήλευα λίγο για το ότι παίζουν μεγάλες ομάδες όπως η Μπαρσελόνα».
Είχα τελειώσει τα δύο μου χρόνια στην Τουρκία και υπήρχαν ομάδες από την πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος που με ήθελαν. Μόλις άκουσα ότι το ΑΠΟΕΛ ενδιαφέρεται για μένα δεν σου κρύβω πως δεν δίστασα να πω το ναι. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ τις προκλήσεις και γι 'αυτό επέλεξα τον ΑΠΟΕΛ, όπου είμαι πολύ ευχαριστημένος σήμερα».
Δεν ήταν δύσκολο να πας στον αντίπαλο δέος της Ομόνοιας;
«Ναι, φυσικά. Γνώριζα πολύ καλά ότι δεν θα είναι εύκολο στην αρχή. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, θυμάμαι ότι μου έλεγαν για τον ΑΠΟΕΛ πως είναι ο μεγάλος μας αντίπαλος. Όμως εγώ είμαι ποδοσφαιριστής πρώτα απ' όλα. Σέβομαι την Ομόνοια όπως σέβομαι και τον ΑΠΟΕΛ. Όταν ήμουν στην Ομόνοια έδινα το 100% σε κάθε παιχνίδι. σήμερα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για τον ΑΠΟΕΛ. Μπορώ ν' αντιληφθώ την έχθρα και τις αντιπαλότητες, αλλά πάνω απ 'όλα είμαι ένας αθλητής. Μεγάλωσα στη Λυών. Αν μου ζητήσεις να υπογράψω στην Σεντ Ετιέν, δεν θα το δεχόμουν, ειλικρινά.
Είναι πάντα πιο περίπλοκο να υπογράφεις σε μια αντίπαλη ομάδα της περιοχής που ζεις όταν είναι στην πατρίδα σου. Στην πορεία όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, είσαι ένας ξένος παίκτης σε μια χώρα και βλέπεις λίγο περισσότερο την οικονομική και αθλητική πλευρά».
Πώς αισθάνεσαι στο ΑΠΟΕΛ;
«Καλά. Αρχικά, ήταν λίγο περίπλοκο γιατί δεν έπαιζα πάρα πολύ. Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και περίμενα την κατάλληλη στιγμή. Πρέπει να ξέρετε ότι αυτός που με ήθελε ήταν ο πρόεδρος του συλλόγου. Ο προπονητής που με είχε δει πέρυσι (σ.σ. Τόμας Κρίστιανσεν) δεν έμεινε στην ομάδα. Έτσι, αναπόφευκτα όταν έρθει ένας νέος προπονητής (σ.σ. Μάριο Μπέιν), δεν σε γνωρίζει. Είναι περίπλοκο».
Πως σε αντιμετώπισε ο Μάριο Μπέιν;
«Στην πραγματικότητα δεν με γνώριζε. Στην αρχή είχα τραυματιστεί. Όταν έφυγε και ανέλαβε ο Γιώργος Δώνης νέος προπονητής επέστρεψα από τραυματισμό και έπαιξα».
Ποια είναι οι στόχοι σου στον ΑΠΟΕΛ;
«Υπάρχουν πολλά. Πρώτα ήταν η είσοδος μας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχα την ευκαιρία να σκοράρω δύο γκολ απέναντι στη Ντόρτμουντ, νομίζω ότι δεν μπορούσε να μου συμβεί κάτι καλύτερο.
Και τώρα θέλω να είμαι πρωταθλητής στην Κύπρο. Όπως είπα όταν κλήθηκα να δώσω συνεντεύξεις έχω ήδη προσωπικούς τίτλους, αλλά ποτέ δεν είχα συλλογικό τίτλο στην καριέρα μου. Θα ήθελα να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, αυτό θα ήταν υπέροχο».
Πως ήταν να αντιμετωπίζεις μεγάλους παίκτες;
«Νομίζω ότι για κάθε ποδοσφαιριστή σε αυτή την διοργάνωση μόλις πατήσει στο γήπεδο είναι συγκεντρωμένος 100%. Δεν υπάρχει απέναντι σου ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Ζιντάν».
Τι σημαίνει να σκοράρεις στο Champions League;
«Ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια. Ένα γκολ παραμένει ένα γκολ, αλλά όταν σκοράρεις στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι διαφορετική η αίσθηση, είναι κάτι εξαιρετικό. Ήταν αδύνατο για μένα να πιστέψω ότι μια μέρα θα μπορούσα να συμμετάσχω σε αυτή τη διοργάνωση. Με εξιτάρει το Τσάμπιονς Λιγκ, το παρακολουθώ στην τηλεόραση, για μένα ήταν κάτι θαυμάσιο που σκόραρα».
Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ δημιουργεί εντυπωσιακή ατμόσφαιρα
«Ναι οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ είναι το κάτι άλλο. Όταν ταξιδεύαμε στην Ευρώπη ήταν μαζί μας. Μου αρέσει επίσης αυτή η θετική πίεση που ασκούν, με κάνει να δώσω όλες μου τις δυνάμεις μπροστά σε αυτούς. Είναι σαν την Γερμανία. Θυμάμαι ότι στο Ντόρτμουντ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα παίξαμε μπροστά σε 80.000 κόσμου είχα την εντύπωση ότι το γήπεδο θα πέσει. Μου αρέσει αυτό».
Τον περασμένο Αύγουστο στην κλήρωση του Τσάμπιονς Λιγκ ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με τις Ρεάλ Μαδρίτης, Τότεναμ και Ντόρτμουντ. Πώς αντιδράσατε με αυτή την κλήρωση;
«Θυμάμαι, ήμουν στο σπίτι και παρακολουθούσα την κλήρωση από τον καναπέ. Βλέποντας τις ομάδες χάρηκα πολύ. Ήθελα μια γαλλική ομάδα όπως η Παρί, αλλά ήμουν ευτυχής που βρέθηκα σε αυτό το γκρουπ. Γνωρίζαμε ότι και αν κληρωνόμασταν σε άλλο γκρουπ θα ήταν και πάλι δύσκολο να προκριθούμε. Ειλικρινά η αίσθηση του Τσάμπιονς Λιγκ είναι η καλύτερη. Όλα είναι τέλεια σε αυτή τη διοργάνωση».
Πώς έζησες τα παιχνίδια σε Μπερναμπέου και Γουέμπλεϊ;
«Το Μπερναμπέου είναι εντυπωσιακό. Είναι το γήπεδο που με εντυπωσίασε περισσότερο. Ήμουν στον πάγκο και από εκεί είχε απίστευτη θέα το γήπεδο. Δεν βρίσκω λόγια να το περιγράψω. Ήταν τρομερό. Προς το τέλος του αγώνα με τη Ρεάλ ο προπονητής μου έδωσε εντολή να ετοιμαστώ για να περάσω στο γήπεδο. Εκεί νομίζω ότι πέρασαν όλα από το μυαλό μου».
Πώς προετοιμάζεται ο ΑΠΟΕΛ για ν' αντιμετωπίσει αυτούς τους παίκτες;
«Νομίζω ότι για κάθε παίκτη σε αυτή τη διοργάνωση μόλις πατήσει το πόδι του στο γήπεδο επιβάλλεται να είναι συγκεντρωμένος 100%. Δεν υπάρχει ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Ζιντάν. Όταν βρίσκεσαι στον πάγκο μπορείς να το αντιληφθείς, όταν μπεις στο γήπεδο συγκεντρώνεσαι. Θυμάμαι ότι είχα πλησιάσει τον Ρονάλντο, αλλά δεν κατάλαβα ότι ήταν αυτός. Αυτό σημαίνει ότι όταν μπαίνεις στο παιχνίδι είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Αργότερα αντιλαμβάνεσαι ποιον έχεις μπροστά σου».
Για το κυπριακό πρωτάθλημα
«Θεωρώ ότι το επίπεδο είναι λίγο υψηλότερο σε σχέση με πριν από τρία χρόνια όταν ήμουν στην Ομόνοια. Yπάρχουν πολλές ανταγωνιστικές ομάδες Παίζαμε πριν από λίγες μέρες με την Πάφο, ήμασταν ισόπαλοι 2-2 μέχρι το 80', δυσκολευτήκαμε, αλλά τελικά κερδίσαμε το παιχνίδι. Ακόμη και η Πάφος, που είναι νεοφώτιστη στην κατηγορία παίζει πολύ καλά. Υπάρχουν πολλοί πρώην παίκτες της Λιγκ 1 που έρχονται εδώ, όπως οι Μπεριγκό. Υπάρχουν αρκετοί σπουδαίοι παίκτες και ιδιαίτερα Ισπανοί και Πορτογάλοι. Ειλικρινά είναι πολύ καλό το επίπεδο».
Γενικά, πώς είναι η ζωή στην Κύπρο;
«Είναι ωραία, η θερμοκρασία είναι 18 βαθμούς υπάρχει ήλιος σε σύγκριση με τη Γαλλία που είναι εντελώς διαφορερετικά. Το περιβάλλον είναι υπέροχο, υπάρχουν πανέμορφες παραλίες που δεν απέχουν πολύ και όλες οι συνθήκες για μια άνετη και οικογενειακή ζωή».
Αν έπρεπε να κρατήσεις δύο μαγικές στιγμές στην καριέρα σου, ποιες θα επέλεγες;
«Η πρώτη η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και η δεύτερη μαγική στιγμή μου, ήταν σε διεθνές επίπεδο, όταν είχα κατακτήσει με την Εθνική ομάδα του Μπενίν το Κύπελλο Αφρικής των Εθνών το 2010».
Πώς βλέπεις το μέλλον της καριέρας σου;
«Είμαι παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, οπότε δεν βλέπω τον εαυτό μου να σταματά άμεσα. Θα συνεχίσω το ποδόσφαιρο αν το σώμα μου, μου το επιτρέπει. Δίνω προσοχή στον τρόπο ζωής μου. Δεν έχω όρια. Ο στόχος μου είναι να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο και να το διασκεδάζω. Για να μην λέω ψέματα είναι και η οικονομική πλευρά που παίζει το ρόλο της, πρέπει να αποκαταστήσω την οικογένεια μου.
Μπορείς να μας πεις για την ακαδημία σου, "Academi Pote Joseph";
«Είναι μια ακαδημία που δημιουργήθηκε το 2012, στο Μπενίν. Στην πραγματικότητα, θυμάμαι ότι όταν έπαιζα το Pro Evolution Soccer, μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα και να βάλουμε παίκτες, νέους παίκτες. Μου άρεσε αυτή η ιδέα και ήθελα να φτιάξω αυτήν την ομάδα στην πραγματικότητα.
Ήθελα να βοηθήσω τους νέους ανθρώπους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να παίξουν μπάλα. Σήμερα έχουμε την καλύτερη ακαδημία στη χώρα, έχουμε πολύ καλούς νέους από 12 έως 18 ετών. Μερικοί από τους πρώτους νέους μας, που ήταν 12 τότε, μεγάλωσαν και έπαιξαν σε επαγγελματικές ομάδες στο Μπενίν. Ειλικρινά, είναι καλό και ελπίζω ότι θα διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Έχουμε παιδιά που είναι ορφανά, είναι σημαντικό να τους δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν κάτι με τη ζωή τους. Έχουμε έναν παίκτη που υπέγραψε στην Τουρκία.
