Απορρίφθηκε η έφεση της ΑΕΛ, μένουν στον Απόλλωνα οι βαθμοί του ντέρμπι-Το σκεπτικό της απόφασης

Απορρίφθηκε η έφεση της ΑΕΛ, κατά της πρωτόδικης απόφασης του Αθλητικού Δικαστή, που είχε αποφασίσει όπως δοθούν οι βαθμοί στον Απόλλωνα, ενώ επέβαλε τόσο στην ΑΕΛ, όσο και στον Απόλλωνα ποινές κεκλεισμένων των θυρών, αλλά και χρηματικά πρόστιμα.

Η έφεση της ΑΕΛ, στηρίχθηκε σε τέσσερις λόγους, τους οποίους το Εφετείο, απέρριψε πλήρως, επικυρώνοντας την απόφαση του Αθλητικού Δικαστή, για παραχώρηση των βαθμών στον Απόλλωνα, ενώ σημειώνει ότι δεν έγινε έφεση για τις ποινές που επιβλήθηκαν.

Σύμφωνα με την απόφαση, ο πρώτος λόγος έφεσης αφορούσε ισχυρισμό των Εφεσειόντων ότι η ένσταση δεν στρεφόταν εναντίον του σωματείου του Απόλλωνα και συνεπώς δεν μπορούσε να είναι διάδικος, αλλά διάδικος θα πρέπει να ήτο ο διαιτητής του αγώνα. Αυτό έχει ήδη αποφασιστεί κατά την εξέταση της προδικαστικής ένστασης πάνω στο ίδιο θέμα. Εφαρμογή δεν έχει το άρθρο 31 των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ, πάνω στο οποίο βασίζουν την ένσταση τους, αλλά το άρθρο 47 των ίδιων Κανονισμών το οποίο καθορίζει ότι το μέρος που υποβάλλει την ένσταση και ο πειθαρχικός εισαγγελέας, όπως και το σωματείο εναντίον του οποίου στρέφεται η ένσταση θα έχουν το καθεστώς διαδίκου. Την ένστασή τους οι Εφεσείοντες καταχώρησαν κάτω από αυτό το άρθρο και ορθά ο Απόλλωνας ήταν διάδικο μέρος.

«Ο πρώτος λόγος έφεσης δεν ευσταθεί. Και στην παρούσα διαδικασία διετάχθη η συνεκδίκαση των δύο Εφέσεων επειδή βασίζονται στα ίδια γεγονότα, αφορούν επεισόδια που συνέβησαν στον ίδιο αγώνα και το κυριότερο για εξοικονόμηση χρόνου. Οι υποθέσεις πρέπει να δικάζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα ούτως ώστε να μην δημιουργείται πρόβλημα και εμπόδιο στην διεξαγωγή του πρωταθλήματος αλλά και ούτε να εμποδίζει την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Οι Εφεσείοντες δεν απέδειξαν ότι έχουν υποστεί οποιαδήποτε ζημιά από την συνεκδίκαση. Ο λόγος έφεσης αυτός απορρίπτεται».

Με το δεύτερο λόγο έφεσης, οι Εφεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι η Δικαστική Επιτροπή λανθασμένα και/ή αντικανονικά και/ή κατά παράβαση των κανονισμών εξέδωσε απόφαση στηριζόμενη σε αυθαίρετά συμπεράσματα και ευρήματα που ίδια κατασκεύασε κατά τρόπο καταχρηστικό, βασισμένη σε εικασίες, ή/και λανθασμένα στην έκθεση του παρατηρητή αγώνος, ερμηνεύοντας λανθασμένα, ή/και παρερμηνεύοντας τις επίσημες εκθέσεις και το φύλλο αγώνος, ή/και αποδίδοντας καταχρηστικά, ή/και λανθασμένα, ή/και κατά τρόπο παράλογο απόψεις και αποφάσεις μέσα από την έκθεση του διαιτητή, που ο ίδιος ποτέ δεν έδωσε και που η Δικαστική Επιτροπή δεν έκρινε ως όφειλε πως θα έπρεπε να τον κλητεύσει ως μάρτυρα.

Είναι ο ισχυρισμός τους ότι «Όσες φορές και να αναγνώσει κάποιος την έκθεση του διαιτητή, είναι αδύνατον να εντοπίσει την παραμικρή ίδια υπό τούτου αντίληψη των γεγονότων, καθώς και την άσκηση της κρίσεως του».

Όπως αναφέρει το Εφετείο, «ενώπιόν μας ξεκαθάρισαν οι δικηγόροι των Εφεσειόντων ότι ο διαιτητής όφειλε να πάει ο ίδιος στο χώρο και να διαπιστώσει αν πράγματι έγιναν αυτά, που ισχυρίζεται η Αστυνομία, από τους φιλάθλους της ΑΕΛ.

Ο διαιτητής κατέγραψε τα όσα του μετέφερε η Αστυνομία αναφορικά με τα επεισόδια και ενόψει των επεισοδίων η Αστυνομία δεν του παρείχε ασφάλεια, δεν μπορούσαν να διασφαλίσουν την ομαλή έναρξη του αγώνα. Τα γεγονότα καταγράφονται στην έκθεσή του και αποφάσισε τη μη διεξαγωγή του αγώνα. Μόνο στην έκθεση του διαιτητή καταγράφεται η λέξη αναβολή, τόσο στην αρχή της έκθεσής του "Ο αγώνας Απόλλων εναντίον ΑΕΛ αναβλήθηκε οριστικά." Και στο τέλος της έκθεσης του "Το αποτέλεσμα ήταν να μην ξεκινήσει ο αγώνας και να αναβληθεί οριστικά". Δεν φαίνεται μέσα από τις επίσημες εκθέσεις, το περιεχόμενο των οποίων τεκμαίρεται ως ορθό και ακριβές να αποφάσισε την αναβολή του αγώνα οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τον διαιτητή. Είναι ξεκάθαρα τα γεγονότα που οδήγησαν στην αναβολή του αγώνα, τόσο μέσα από την έκθεση του διαιτητή όσο και μέσα από την έκθεση του παρατηρητή αγώνα αλλά και αυτή του παρατηρητή διαιτησίας. Ο παρατηρητής αγώνα περιγράφει με περισσότερη λεπτομέρεια το τι συνέβη από τους οπαδούς της ΑΕΛ.

Ο διαιτητής είχε την απόφαση της Αστυνομίας ότι ενόψει της κατάστασης που δημιούργησαν οι οπαδοί της ΑΕΛ δεν μπορούσαν να διασφαλίσουν την ομαλή έναρξη του αγώνα. Δεν είναι ορθή η θέση των Εφεσειόντων ότι ο διαιτητής όφειλε να πάει στο χώρο των επεισοδίων να μορφώσει ο ίδιος γνώμη για την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα. Υιοθετούμε τα όσα αποφασίστηκαν στις υποθέσεις Ανόρθωση Αμμοχώστου εναντίον ΚΟΠ, συνεκδικαζόμενες έφεσεις με αριθμούς 16/2015, 07/2015, 08/2015 και ΑΕΚ Λάρνακας εναντίον ΚΟΠ αριθμός υπόθεσης 06/2008 της ΑΔΕΑ».

Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα, σύμφωνα με το Εφετείο:

«Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε ότι είναι παράλογο ο διαιτητής να λαμβάνει υπόψη την γνώμη των υπευθύνων για την ασφάλεια του σταδίου και να διαμορφώνει ο ίδιος γνώμη στηριζόμενος σε αυτή. Αν η κρίση των υπευθύνων του σταδίου είναι ορθή ή οχι δε μας αφορά ούτε έχουμε είτε εμείς είτε ο Αθλητικός Δικαστής Δικαιοδοσία, εκείνο που έχουμε αρμοδιότητα να εξετάσουμε είναι η ορθότητα ή όχι της απόφασης του διαιτητή με βάση τα στοιχεία που τον οδήγησαν στην λήψη της απόφασης. Σε σειρά αποφάσεων της ΑΔΕΑ (Υποθέσεις 04/1974 ημερομηνίας 16/4/1974 Και 07/2009 ημερομηνίας 29/04/2009) κρίθηκε ότι παρέμβαση στην άσκηση διακριτικής εξουσίας του διαιτητή προκειμένου για διακοπέντες αγώνες πρέπει να γίνεται με φειδώ και σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες από τα γεγονότα είναι κατάδηλο ότι η άσκηση της διακριτικής εξουσίας του διαιτητή έγινε με τρόπο κατάφορα παράλογο και αδικαιολόγητο. Είναι νομίζουμε φανερό και δεν αμφισβητείται ότι πως ο λόγος της μη έναρξης του αγώνα ήταν αδυναμία των αρχών του σταδίου και της αστυνομίας να παρέχουν ασφάλεια σε διαιτητές, παίκτες και οπαδούς.»

Ο διαιτητής, αναφέρει στην απόφαση, «ήταν γνώστης των γεγονότων και είχε πλήρη ενημέρωση από την Αστυνομία. Δεν αναμένεται από τον διαιτητή να ευρίσκεται στις εισόδους του σταδίου για να διαπιστώσει ο ίδιος προσωπικά την παράνομη είσοδο οπαδών ή να είναι σε θέση να αξιολογήσει με οποιοδήποτε τρόπο ποιοι οπαδοί εισήλθαν με ή χωρίς εισιτήριο ή κάρτα φιλάθλου ή αν γίνεται σωστά ή καθόλου σωματικός έλεγχος. Ορθά έλαβε πληροφόρηση από τον υπεύθυνο αξιωματικό της Αστυνομίας και μάλιστα στην παρουσία του υπευθύνου ασφαλείας του γηπέδου.

Η συμπεριφορά των οπαδών της ΑΕΛ δεν ήταν στιγμιαία. Διήρκησε από η ώρα 18:20 μέχρι τις 19:55. O παρατηρητής αγώνα αναφέρει ως γεγονότα το οτι "Στις 18:10 περίπου ήταν σε εξέλιξη η προσέλευση των φιλοξενούμενων οπαδών της ΑΕΛ από το βορειοδυτικό άκρο του χώρου στάθμευσης που κατηφορίζει (σημείο προελέγχου) και κατευθύνουν τους οπαδούς της ΑΕΛ προς τα σημεία εισόδου και ελέγχου εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικού ελέγχου προκλήθηκε συμπλοκή/ντου, έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας, οι μεταλλικοι φράκτες/κιγκλιδώματα που περιορίζουν την ροή φιλάθλων έπεσαν κάτω από τους οπαδούς (έγινε χρήση σπρέι πιπεριού/χημικών από μέλη της αστυνομικής δύναμης προς μερίδα οπαδών της ΑΕΛ κατά την εξέλιξη της συμπλοκής στο συγκεκριμένο σημείο ελέγχου). Στη συνέχεια μεγάλος αριθμός οπαδών της ΑΕΛ κατευθύνθηκαν προς την βόρεια είσοδο και παραβιάζοντας/ανεβαίνοντας πάνω από τα κάγκελα πέρασαν άναρχα και ανεξέλεγκτα από την είσοδο της βόρειας εντός σταδίου (δεν πέρασαν από κανένα έλεγχο εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικά)". Επίσης αναφέρει στις λεπτομέρειες οργάνωσης αγώνα: "ε) Στις 19:35 άρχισε η επιστροφή των οπαδών της ΑΕΛ και πάλι στην κερκίδα"».

Ο διαιτητής στην έκθεσή του, Φύλλο Αγώνος, αφού κάνει αναφορά στα γεγονότα, συμπεριφορά των οπαδών της ΑΕΛ αναφέρει "Ότι αρκετοί φίλαθλοι της ΑΕΛ αναχώρησαν εκτός της κερκίδας και γηπέδου ενώ μερικοί από αυτούς δεν εξήλθαν καθόλου με αποτέλεσμα να εισέλθουν ξανά χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο".

Ως Τεκμήριο 7 βρίσκεται στο φάκελο έγγραφο με τίτλο "ΓΡΑΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ" που είναι δήλωση του προέδρου της ΑΕΛ Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου ημερομηνίας 30 Σεπτεμβρίου 2024 αλλά και οποιαδήποτε δήλωση άλλου προσώπου δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη ως μαρτυρία. Εξάλλου η δήλωση αυτή είναι μεταγενέστερη της απόφασης του Αθλητικού Δικαστή. Οποιαδήποτε μαρτυρία ενώπιον του Αθλητικού Δικαστή εκτός από τις επίσημες έκθεσεις μπορεί να προσαχθεί σύμφωνα με το άρθρο 49 των Πειθαρχικών Κανονισμών κατόπιν διαταγής του Αθλητικού Δικαστή αφού ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Η μοναδική μαρτυρία είναι οι επίσημες έκθεσεις. Για το ότι βρίσκεται ενώπιόν μας έχουμε ήδη αποφασίσει πιο πάνω κατά πόσο δικονομικά ορθά τέθηκε ενώπιον μας ή έγινε προσπάθεια να τεθεί ενώπιον μας μαρτυρικό υλικό. Αλλά και αίτημα το οποίο απερρίφθη».

Στο λόγο αυτό της έφεσής τους, συνεχίζει «οι Εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι η Δικαστική Επιτροπή λανθασμένα και αυθαίρετά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι λόγος της μη διεξαγωγής του αγώνα ήταν το περιστατικό της προβληματικής εισόδου των φιλάθλων της ΑΕΛ στο στάδιο και λανθασμένα δεν ασχολήθηκε με την θέση τους η οποία στηρίχθηκε σε μαρτυρίες, δηλώσεις αρμοδίων, γεγονότα, αλλά και την έκθεση του διαιτητή που ουσιαστικά αποδεικνύει ότι λόγος της μη διεξαγωγής ήταν η αδυναμία ορθής αστυνόμευσής του.

Ο μόνος που χρησιμοποιεί τις λέξεις «αναβλήθηκε οριστικά» τόσο στην αρχή της έκθεσης του όσο και στο τέλος είναι ο διαιτητής, στο Φύλλο Αγώνος. Συνεπώς είναι ο διαιτητής που πήρε την απόφαση για αναβολή του αγώνα. Η Αστυνομία στην παρουσία του υπεύθυνου ασφαλείας του γηπέδου τους ενημέρωσε ότι δεν μπορούν να παρέχουν ασφάλεια για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα ενόψει των επεισοδίων αλλά κυρίως το ότι «Αρκετοί φίλαθλοι της ΑΕΛ αναχώρησαν εκτός της κερκίδας και γηπέδου ενώ μερικοί απ' αυτούς δεν εξήλθαν καθόλου με αποτέλεσμα να εισέλθουν ξανά χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο. Αυτοί που εισήλθαν ξανά δεν ήταν βεβαίως οι 10-20 που έμειναν στην κερκίδα. Είναι αυτή την εξέλιξη που αναφέρει στην τελευταία γραμμή της έκθεσής του ο διαιτητής.

Συνεπώς ο λόγος της μη διεξαγωγής του αγώνα δεν ήταν όπως έτσι απλά το περιστατικό της προβληματικής εισόδου των φιλάθλων της ΑΕΛ στο στάδιο. Ο λόγος της μη διεξαγωγής του αγώνα ήταν η όλη συμπεριφορά των φιλάθλων της ΑΕΛ που κατέστησε αδύνατη την παροχή ασφάλειας για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα».

Χαρακτηριστικά αναφέρει στην έκθεσή του ο παρατηρητής αγώνα για την συμπεριφορά των φιλάθλων της ΑΕΛ.:

«Στις 18:10 περίπου ήταν σε εξέλιξη η προσέλευση των φιλοξενούμενων οπαδών της ΑΕΛ από το βορειοδυτικό άκρο του χώρου στάθμευσης που κατηφορίζει (σημείο προελέγχου) και κατευθύνουν τους οπαδούς της ΑΕΛ προς τα σημεία εισόδου και ελέγχου εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικού ελέγχου προκλήθηκε συμπλοκή/ντου έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας, οι μεταλλικοί φράκτες/κιγκλιδώματα που περιορίζουν την ροή φιλάθλων έπεσαν κάτω από τους οπαδούς (έγινε χρήση σπρέι πιπεριού/χημικών από μέλη της αστυνομικής δύναμης προς μερίδα οπαδών της ΑΕΛ κατά την εξέλιξη της συμπλοκής στο συγκεκριμένο σημείο ελέγχου). Στη συνέχεια μεγάλος αριθμός οπαδών της ΑΕΛ κατευθύνθηκαν προς την βόρεια είσοδο και παραβιάζοντας/ανεβαίνοντας πάνω από τα κάγκελα πέρασαν άναρχα και ανεξέλεγκτα από την είσοδο της βόρειας εντός σταδίου (δεν πέρασαν από κανένα έλεγχο εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικού ελέγχου)». Και ο δεύτερος λόγος έφεσης αποτυγχάνει», αναφέρει η απόφαση

Με τον τρίτο λόγο έφεσης οι Εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι «Η Δικαστική Επιτροπή λανθασμένα και/ή αντικανονικά και/ή κατά παράβαση των Κανονισμών εξέδωσε απόφαση παρακάμπτοντας και/ή αγνοώντας και/ή αποφεύγοντας ουσιαστικές και καθοριστικές παραβάσεις του Νόμου και των Κανονισμών από τον διαιτητή οι οποίες και απουσία σχολιασμού θεωρούμε πως παραμένουν αναντίλεκτα ορθές και θα πρέπει να ανατρέψουν την απόφασή της.»

Όπως αναφέρεται, «σύμφωνα με το άρθρο 18(3) του περί της Πρόληψης και της Καταστολής της Βίας στους Αθλητικούς Χώρους Νόμος του 2008 (48(1)/ 2008):

"Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι δεν παρέχονται αποτελεσματικές υπηρεσίες ασφάλειας, ο διαιτητής, σε συνεννόηση με τον υπεύθυνο ασφάλειας, δύναται να μη διεξαγάγει τον αγώνα ή την εκδήλωση:

Νοείται ότι, κατά την αξιολόγηση των μέτρων ασφάλειας, ο διαιτητής λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις απόψεις της Αστυνομίας". Ο υπεύθυνος αξιωματικός της Αστυνομίας, στην παρουσία του υπεύθυνου ασφαλείας του γηπέδου ενημέρωσε τον διαιτητή για τα γεγονότα, την συμπεριφορά των φιλάθλων της ΑΕΛ. Για την κάθε ενέργεια της Αστυνομίας ενημέρωνετο ο διαιτητής. Ουσιαστικά μέσα από τα γεγονότα όπως καταγράφονται στις επίσημες εκθέσεις φαίνεται πως οι φίλαθλοι της ΑΕΛ δεν είχαν συμμορφωθεί. Ο μεγάλος όγκος των φιλάθλων είχε φύγει από την κερκίδα και παρέμειναν 10-20 φίλαθλοι. Από αυτούς που έφυγαν δεν βγήκαν έξω όλοι για να περάσουν από τον έλεγχο και επανήλθαν στην κερκίδα χωρίς να περάσουν από τον έλεγχο εισιτηρίων, κάρτας φιλάθλου και σωματικό έλεγχο και είναι τότε που αναβλήθηκε ο αγώνας από το διαιτητή».

Το άρθρο 25 του ίδιου νόμου προβλέπει, καταγράφει το Εφετείο, ότι:

«Κατά τη διεξαγωγή σε αθλητικό χώρο αγώνα ή εκδήλωσης, ο υπεύθυνος ασφάλειας, σε συνεργασία με την αστυνομία, ελέγχει αποτελεσματικά όλους τους θεατές ή τους φιλάθλους κατά την είσοδό τους στον αθλητικό χώρο και, όπου είναι αναγκαίο, ο έλεγχος αυτός περιλαμβάνει σωματική έρευνα και ανίχνευση μετάλλων».

Όπως τονίζει «πώς να γίνει αποτελεσματικός έλεγχος στην παρούσα περίπτωση αφού "Ενώ ήταν σε εξέλιξη η προσέλευση των φιλοξενούμενων οπαδών της ΑΕΛ από το βορειοδυτικό άκρο του χώρου στάθμευσης που κατηφορίζει (σημείο προελέγχου) και κατευθύνουν τους οπαδούς της ΑΕΛ προς τα σημεία εισόδου και ελέγχου εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικού ελέγχου προκλήθηκε συμπλοκή/ντού έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας, οι μεταλλικοί φράκτες/κιγκλιδώματα που περιορίζουν την ροή φιλάθλων έπεσαν κάτω από τους οπαδούς (έγινε χρήση σπρέι πιπεριού/χημικών από μέλη της αστυνομικής δύναμης προς μερίδα οπαδών της ΑΕΛ κατά την εξέλιξη της συμπλοκής στο συγκεκριμένο σημείο προελέγχου). Στη συνέχεια μεγάλος αριθμός οπαδών της ΑΕΛ κατευθύνθηκαν προς την βόρεια είσοδο και παραβιάζοντας/ανεβαίνοντας πάνω από τα κάγκελα πέρασαν άναρχα και ανεξέλεγχτα από την είσοδο της βόρειας εντός σταδίου (δεν πέρασαν από κανένα έλεγχο εισιτηρίου/κάρτας φιλάθλου και σωματικό έλεγχο)". Αυτά αναφέρονται στην έκθεση του παρατηρητή αγώνα.»

Σύμφωνα με το άρθρο 27 του ίδιου νόμου «Κατά τη διεξαγωγή σε αθλητικό χώρο αγώνα ή εκδήλωσης, ο υπεύθυνος ασφάλειας λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλή και ελεγχόμενη προσέλευση του κοινού τόσο στα εκδοτήρια εισιτηρίων όσο και στις εισόδους.» Οι φίλαθλοι της ΑΕΛ όμως με την συμπεριφορά τους εμπόδισαν στους αρμόδιους να επιτελέσουν τα νόμιμα καθήκοντά τους, να προβούν τους αναγκαίους ελέγχους, επικράτησε η αναρχία.

Όπως αναφέρει, «ενόψει όλων των πιο πάνω ο διαιτητής δεν είχε άλλη επιλογή από το να διατάξει τη μη διεξαγωγή του αγώνα, την αναβολή. Και ο τρίτος λόγος αποτυγχάνει. Ο τρίτος λόγος έφεσης αφορά ισχυρισμό ότι η Δικαστική Επιτροπή λανθασμένα δεν έκρινε ότι η παρούσα υπόθεση περιλαμβάνεται στις υποθέσεις που το άρθρο 49 των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ παρέχουν την ευκαιρία να διατάξει την προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας ή/και να ακούσει τα μέρη και έπρεπε, ακόμη, να ερωτηθεί ο αποκλειστικά αρμόδιος για να διευκρινίσει την απόφασή του που είναι ο διαιτητής».

Το άρθρο 49 των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ προβλέπει:

«Έχει την ευχέρεια να λαμβάνει υπόψη οποιοδήποτε άλλο σχετικό έγγραφο που ευρίσκεται στην κατοχή της, οπτικοακουστικό υλικό και έντυπα και να διατάξει την προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας, υπό την αίρεση ότι κάνοντας κάτι τέτοιο δεν θα καθυστερήσει αδικαιολόγητα η διαδικασία.»

Ο Αθλητικός Δικαστής, υποδεικνύει το Εφετείο, «αποφάσισε με βάση το μαρτυρικό υλικό που είχε ενώπιον του, που ήταν οι επίσημες έκθεσης. Με βάση το ίδιο άρθρο «Κατά κανόνα η Δικαστική Επιτροπή διαπιστώνει τα γεγονότα της υπόθεσης με συνοπτικό τρόπο, βασιζόμενη στις επίσημες εκθέσεις, το περιεχόμενο των οποίων τεκμαίρεται ως ορθό και ακριβές.» Αυτός είναι ο κανόνας. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα ακούσει μαρτυρία, θα καλέσει μάρτυρες ή να ζητήσει μαρτυρικό υλικό. Εδώ είχε τρεις ξεκάθαρες εκθέσεις, επίσημες, ενώπιόν του, του διαιτητή, του παρατηρητή αγώνα και του παρατηρητή διαιτησίας. Η δήλωση του Πρόεδρου της ΑΕΛ είναι ημερομηνίας μεταγενέστερης της απόφασης του Αθλητικού Δικαστή. Το περιεχόμενό της δεν κάνει αναφορά στα γεγονότα που περιγράφονται στις τρεις εκθέσεις, δηλαδή στα επεισόδια και στη συμπεριφορά των φιλάθλων της ΑΕΛ.

Η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή να βασιστεί μόνο στις επίσημες εκθέσεις είναι δικονομικά ορθή. Άσκησε την διακριτική του ευχέρεια, έλαβε υπόψη και βασίστηκε στις επίσημες εκθέσεις το περιεχόμενο των οποίων τεκμαίρεται ως ορθό και ακριβές. Το τεκμήριο αυτό δεν κατόρθωσε η πλευρά των Εφεσειόντων να ανατραπεί. Και αυτός ο λόγος έφεσης αποτυγχάνει και απορρίπτεται».

Στον τέταρτο λόγο έφεσης οι Εφεσείοντες επαναλαμβάνουν ουσιαστικά τα ίδια και αναφέρονται στους προηγούμενους λόγους έφεσης. Ότι δηλαδή ο διαιτητής δεν είχε την ίδια αντίληψη των γεγονότων και δεν άσκησε την διακριτική του ευχέρεια και εξουσία. Επίσης ότι η απόφαση του διαιτητή για μη διεξαγωγή του αγώνα δεν ήταν προϊόν ξεκάθαρης δικής του τοποθέτησης ή ήταν προϊόν παραπλάνησης και/ή παραπληροφόρησής του.

'Όπως εξηγεί. «όλα αυτά έχουν απαντηθεί και αποφασιστεί κατά την εξέταση των προηγούμενων λόγων έφεσης. Είναι ισχυρισμός των Εφεσειόντων σε αυτό το λόγο έφεσης ότι η Δικαστική Επιτροπή λανθασμένα κατέληξε στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι την αποκλειστική ευθύνη για την μη διεξαγωγή του αγώνα φέρει το σωματείο της ΑΕΛ επικαλούμενη την έκθεση του διαιτητή, αφού κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει από την έκθεση αυτή.

Μέσα από τις τρεις επίσημες εκθέσεις, του διαιτητή, του παρατηρητή αγώνα και του παρατηρητή διαιτησίας προκύπτει ότι γενεσιουργός αιτία της μη διεξαγωγής, αναβολής του αγώνα ήταν η συμπεριφορά, τα επεισόδια που δημιούργησαν οι οπαδοί της ΑΕΛ οι οποίοι εκτός των επεισοδίων που δημιούργησαν όταν πλησίαζαν τις εισόδους του σταδίου και στον έλεγχο εισιτηρίων, όταν εκλήθησαν να εξέλθουν από την κερκίδα για να υποστούν τον έλεγχο, μερίδα οπαδών επέστρεψε χωρίς να υποστούν τον έλεγχο διότι δεν εξήλθαν του σταδίου με αποτέλεσμα να είναι η τελευταία ενέργειά τους για να ενημερωθεί ο διαιτητής ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να παρέχει ασφάλεια για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα μετά από αυτή την εξέλιξη και ο διαιτητής αποφάσισε την αναβολή του αγώνα».

Σημειώνει ότι «το περιεχόμενο των επισήμων εκθέσεων, διαιτητή, παρατηρητή αγώνα και παρατηρητή διαιτησίας τεκμαίρεται ως ορθό και ακριβές. Σύμφωνα με την Προκήρυξη Α' Κατηγορίας της ΚΟΠ Μέρος VI παράγραφος 6.1:

"Αγώνας που διακόπτεται με υπαιτιότητα της μίας ομάδας»

6.1 Ο αγώνας διακόπτεται η δεν διεξάγεται λόγω έλλειψης της επιβαλλόμενης πειθαρχίας και τάξης στο στάδιο ή λόγω αντιαθλητικής συμπεριφοράς

ποδοσφαιριστή ή ποδοσφαιριστών ή άλλον ή άλλων ατόμων ή ομάδων ατόμων κατά την απόλυτη κρίση του διαιτητή". Εδώ τέτοια συμπεριφορά ήταν η συμπεριφορά των φιλάθλων της ΑΕΛ».

Επισημαίνει πως «σύμφωνα με το άρθρο 5 των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ κάτω από τον τίτλο "Ευθύνη Σωματείων και Νομικών Προσώπων" προβλέπεται ότι τα σωματεία είναι υπεύθυνα και μπορούν να διωχθούν πειθαρχικά για την συμπεριφορά των οπαδών, των συνδέσμων φιλάθλων και άλλων οργανωμένων φιλάθλων τους.

Η παράγραφος 6 του μέρους VI Της Προκήρυξης Α' Κατηγορίας της ΚΟΠ προβλέπει ότι:

"6. Ο αγώνας θα κατακυρώνεται με τέρματα 3-0 εναντίον της ομάδας που ευθύνεται (εκτός αν το αποτέλεσμα τούτο την ευνοεί οπότε θα ισχύει το αποτέλεσμα κατά τη στιγμή της διακοπής) σε περίπτωση που,

6.1 Ο αγώνας διακόπτεται ή δεν διεξάγεται..."»

Στην απόφασή του, το Εφετείο αναφέρει ότι «οι Εφέσεις απορρίπτονται. Ενόψει όλων των πιο πάνω η πρωτόδικη απόφαση κρίνεται ως ορθή και επικυρώνεται στην ολότητά της. Οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εφεσιβληθεί. Τα τέλη καταχώρησης των Εφέσεων κατακρατούνται. Τα έξοδα του εφετείου επιδικάζονται εναντίον των Εφεσειόντων όπως αυτά θα υπολογιστούν από την ΚΟΠ».