Ο συνδυασμός της υπέρβασης

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να λογίζεται ως τέτοια. Σε διαδοχικά εντός έδρας ντέρμπι με τους πλησιέστερους διώκτες της η ΑΕΚ δέχτηκε πρώτη γκολ, αλλά σε αμφότερες τις περιπτώσεις επέστρεψε και πήρε αποτέλεσμα που είτε διατήρησε είτε αύξησε τη διαφορά της από αυτούς.
Αυτή η μερική ανατροπή (1-1) απέναντι στον ΑΠΟΕΛ και η αντίστοιχη ολική (2-1) απέναντι στην ΑΕΛ, αυτοί οι τέσσερις βαθμοί αντιπροσωπεύουν το 80% της αυξημένης συγκομιδής των «κιτρινοπράσινων» σε σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό σημείο πέρυσι (28β. έναντι 23β. έπειτα από 10 αγωνιστικές).
Η δυναμική της «ΑΕΚ-Αρένα» και η τακτική διαχείριση των αγώνων από τον Ιμανόλ Ιδιακέθ προβάλλουν -στα μάτια ολοένα και περισσοτέρων- ως ο συνδυασμός που θα ωθήσει τους Λαρνακείς στο μεγάλο στόχο: την κατάκτηση ενός τίτλου.
Είναι δικαιολογημένη αυτή η αίσθηση έως και βεβαιότητα; Οι αριθμοί συνηγορούν υπέρ μιας καταφατικής απάντησης. Την περασμένη περίοδο, στο ΓΣΖ, η ΑΕΚ γνώρισε τέσσερις ήττες: από τη Νέα Σαλαμίνα (1-2), την ΑΕΛ (0-2), ΑΠΟΕΛ (0-3) και Ομόνοια (1-3). Κοινός παρονομαστής; Και στα τέσσερα παιχνίδια δέχθηκε πρώτη γκολ και απέτυχε να ανατρέψει τα εις βάρος της δεδομένα.
Το μοναδικό εντός έδρας παιχνίδι που «γύρισαν» την περασμένη περίοδο οι «κιτρινοπράσινοι» ήταν απέναντι στην Αγία Νάπα, ενώ οι άλλες τρεις ολικές ανατροπές τους σημειώθηκαν στο «Τάσος Μάρκου» (Αγία Νάπα) και στο ΓΣΠ (ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια).
Η σαφώς πιο ποδοσφαιρική -σε σύγκριση με το ΓΣΖ- «ΑΕΚ-Αρένα» δίνει προφανώς μεγαλύτερη ώθηση στους παίκτες της ΑΕΚ, ενώ απαρατήρητη δεν περνά και η επίδραση του Ιμανόλ Ιδιακέθ στο παιχνίδι. Ειδικά απέναντι στην ΑΕΛ ο Βάσκος χρεώθηκε αρκετές λανθασμένες εκτιμήσεις και επιλογές, οι οποίες επί 70 λεπτά κρατούσαν την ομάδα του «αιχμάλωτη» του αντιπάλου της.
Η είσοδος των Τέτε, Χαραλαμπίδη με την ταυτόχρονη μετατροπή του συστήματος σε 3-5-2 πιστώθηκαν στον τεχνικό των Λαρνακέων ως κινήσεις-ματ που άλλαξαν τον ρουν της αναμέτρησης. Δικαίως, διότι όντως αυτό συνέβη. Ο Ιδιακέθ έπαιξε φουλ ρίσκο επιχειρώντας στην τελική ευθεία του αγώνα να διορθώσει τις ανορθογραφίες του μέχρις εκείνου του σημείου.
Η διαύγεια και η οξυδέρκειά του, ωστόσο, καταδείχθηκαν μετά το γκολ του Τέτε, όταν πέρασε αμέσως στο παιχνίδι τον Καταλά επαναφέροντας την άμυνα τεσσάρων, προκειμένου η ομάδα του να αμυνθεί πιο αποτελεσματικά στην αναμενόμενη τελική αντεπίθεση της ΑΕΛ. Όπερ και εγένετο. Αν σας φαίνεται μια απόλυτα (φυσιο)λογική και αναμενόμενη κίνηση, αναλογιστείτε απλώς ότι οι φιλοξενούμενοι, μολονότι γνώριζαν ότι (ένεκα των τριών αγώνων σε έξι μέρες) στα τελευταία λεπτά δεν θα είχαν την απαιτούμενη φρεσκάδα και μοιραία θα δέχονταν αυξημένη πίεση, δεν προχώρησαν σε αντίστοιχη κίνηση (με είσοδο ακόμη ενός κόφτη ή στόπερ) ούτε π.χ. στο 70’ με το σκορ στο 1-0, ούτε στο 76’ (μετά την αλλαγή συστήματος της ΑΕΚ), ούτε καν μετά το 1-1 στο 79’…