Οι άνθρωποι δίπλα από τη Ζέτα… «Στις 4 το πρωί ακόμα ήταν ζεστό το γραφείο της»

Θλίψη, λύπη και οδύνη σκόρπισε η απώλεια της Ζέτας Αιμιλιανίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω της ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο Υπουργείο Εργασίας αλλά και στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου. Η κα. Αιμιλιανίδου, κατάφερε να χαράξει τη δική της ιστορία με τις πολιτικές της, αλλά και με την ανθρωπιά που τη χαρακτήριζε, καθώς δεν έκανε διακρίσεις και χάριζε σε όλους γύρω της το χαμόγελο και την ευγνωμοσύνη της. 

Η επόμενη μέρα της απώλειας της κ. Αιμιλιανίδου, βρήκε πρόσωπα θλιμμένα και σκυθρωπά στο Υπουργείο, χωρίς την καλημέρα της. Μια καλημέρα, την οποία θα έλεγε σε όλους όσους έβρισκε στο διάβα της, μέχρι να ανέβει στον τέταρτο όροφο, όπου και βρισκόταν το γραφείο της. Σήμερα όμως, η μέρα ήταν αλλιώτικη. Η μέρα ήταν χωρίς τη Ζέτα, που τόσο πολύ όλοι οι εργαζόμενοι αγάπησαν. 

«Την έβλεπα καθημερινά τη Ζέτα», λέει με βουρκωμένα τα μάτια η κα. Αναστασία Κωμοδρόμου, που βρίσκεται στην υποδοχή του κτιρίου του υπουργείου Εργασίας. «Ήταν ένας απλός και ευγενικός άνθρωπος. Μας καλημέριζε κάθε πρωί. Ήταν κοντά μας. Βοήθησε αρκετό κόσμο οικειοθελώς. Δεν νομίζω να υπάρξει άλλη σαν τη Ζέτα μας. Δεν ήταν περήφανη, ήταν απλός άνθρωπος και κοντά μας. Δεν είμαι καιρό εδώ, αλλά την έβλεπα καθημερινά. Ήταν λες και την γνώριζα χρόνια. Ήρθα τόσο κοντά της, που ένιωθα ότι ήμουν καιρό εδώ».

Με τα καλύτερα λόγια για την υπουργό Εργασίας, μίλησε επίσης και η υπεύθυνη της καντίνας στο Υπουργείο, η κα. Ελένη, η οποία καθημερινώς έφτιαχνε τον καφέ της υπουργού εδώ και εννέα χρόνια. 

«Εννέα χρόνια έφτιαχνα τον καφέ της. Όταν ήμουν θετική στον κορωνοϊό, με ρωτούσε πως τον πέρασα και εκείνη όταν απεβίωσε ο άνδρας της, όλοι της συμπαρασταθήκαμε. Θα μας λείψει πολύ. Την αγαπούσαμε πολύ και μας αγαπούσε. Όταν ήταν τα γενέθλιά της μπαίναμε στο γραφείο της να της ευχηθούμε. Όποτε την καλούσαμε ήταν εδώ. Ήταν πάντα δίπλα στον κόσμο και ήθελε να το εξυπηρετεί. Περισσότερο ήθελε να βοηθήσει αυτούς που πονούσαν. Ήθελε να μην πονά κανένας. Ήταν πολύ αγαπητή».

Συγκινημένη ήταν επίσης και η καθαρίστρια του υπουργείου Εργασίας, η κα. Χρύσω, η οποία ήξερε τα πάντα για την κα. Ζέτα και τον τρόπο που ήθελε να είναι το γραφείο της, μαζί με τα λουλούδια, που της άρεσαν τόσο πολύ.

«Ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος. Της άρεσαν πολύ τα λουλούδια. Εργαζόταν πολλές ώρες. Ερχόμουν εγώ στις τέσσερις το πρωί και ακόμα ήταν ζεστό το γραφείο της. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος που ήθελε, να ήταν καλά μέχρι το τέλος. Είμαι εδώ πέντε χρόνια και συνδεθήκαμε πάρα πολύ. Ήταν η τέλεια υπουργός. Αποκλείεται να έχει άλλη έτσι ή άλλο υπουργό που να δούλεψε τόσο πολύ. Τα ήθελε όλα στην εντέλεια. Την εικόνα της Παναγίας στο γραφείο της και δίπλα την φωτογραφία του γιού της».

Η άψογη συνεργασία που είχε με την κα. Ζέτα, είναι αυτό που θα λείψει στον υπάλληλο του Υπουργείου, Σωκράτη Σωκράτους, ο οποίος συγκινημένος, λέει, «κάθε πρωί λέγαμε καλημέρα. Ήταν ένας θετικός άνθρωπος. Έλυνε αμέσως τα προβλήματα του κόσμου. Είμαι πολλά χρόνια εδώ, πέρασα από πολλούς υπουργούς αλλά η Ζέτα Αιμιλιανίδοου ήταν άψογη. Νομίζω, πως και στο λειτούργημά της σαν υπουργός βοηθούσε αρκετό κόσμο. Θα την θυμούμαστε και ευελπιστούμε πως ο Θεός να την πάρει ψηλά και να είναι δίπλα μας, να μας βλέπει. Αυτό που θα μου λείψει από τη Ζέτα, είναι η άψογη συνεργασία μας και ότι βρισκόταν κοντά στον άνθρωπο. Να βοηθήσει τον άνθρωπο τον μικρομεσαίο, τον συνταξιούχο και άλλα πολλά άτομα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

•  LIVE: Βυθισμένη στο πένθος η Κύπρος για το χαμό της Ζέτας
• Το συγκινητικό μήνυμα Πετρίδη για τη Ζέτα-«Είναι άδικο, περάσαμε τόσα»
• Το άγνωστο περιστατικό ανάμεσα σε Χάρη, Ζέτα και Μητσόπουλο-«Έμεινε κυρία μέχρι τέλους»
• «Η διαφορά ήταν ότι νοιαζόταν, πρόλαβε περισσότερα προβλήματα, απ’ όσα επέλυσε»
• Το αντίο του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη στη Ζέτα-Μια φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις
• Αποκαρδιωμένος ο Πετρίδης-Τα άγρυπνα βράδια της πανδημίας, οι έγνοιες και το άγχος της Ζέτας