Τα 10 πρόσωπα που παρέδωσαν μαθήματα ζωής το 2019
06:40 - 01 Ιανουαρίου 2020
Είναι από τα ρεπορτάζ, που όσες λέξεις και να γράφτηκαν, δεν μπορούσαν να αποτυπώσουν σε καμία περίπτωση το μεγαλείο της ψυχής των ανθρώπων.
Ορισμένων ανθρώπων, που είδαν στα μάτια τη ζωή, πάλεψαν και στο τέλος παρέδωσαν τα πιο ηχηρά μαθήματα ζωής στην κοινωνία.
Η τρομερή δύναμη που επέδειξαν στη ζωή τους τα δέκα πρόσωπα που επιλέχθηκαν, ξεχώρισαν αλλά και συγκίνησαν συνάμα στη χρονιά 2019.
Δείτε τα 10 πρόσωπα που παρέδωσαν μαθήματα ζωής στην OMADA του REPORTER:
«Καμιά φορά οι άνθρωποι χρειάζονται δυσκολίες και αντιστάσεις για να αποκτήσουν ψυχική δύναμη», είχε γράψει κάποτε η Αμερικανίδα ποιήτρια, Έμιλυ Ντίκινσον. Ένα απόφθεγμα, το οποίο αντικατοπτρίζει και το μεγαλείο ψυχής της Κάλιας Χριστοφή, η οποία συμμετέχει στον υπερμαραθώνιο «Τρέχω για ένα όνειρο, εκπληρώνω μια ευχή», και με τη θέλησή της, παρέδωσε στην κοινωνία τα πιο ηχηρά μαθήματα ζωής.
Η μικρή μαχήτρια, «έτρεξε» σε αναπηρικό αγωνιστικό αμαξίδιο μαζί με 112 δρομείς και άτομα ΑΜΕΑ για καλό σκοπό, έτσι ώστε να ενισχύσουν την προσπάθεια του συνδέσμου «Ένα Όνειρο Μια Ευχή», για τη δημιουργία ξεχωριστής χειρουργικής μονάδας στο Παιδογκολογικό Τμήμα του Μακάρειου Νοσοκομείου, για τα παιδιά που υποφέρουν από διάφορες μορφές καρκίνου, ούτως ώστε να μην περιμένουν στη σειρά για οποιαδήποτε εγχείρηση.
Οικογένεια, αφοσίωση, πίστη... Μέσα σε αυτές τις τρεις λέξεις κατάφερε να χωρέσει μετά δυσκολίας την αστείρευτη αγάπη που τρέφει για τον ΑΠΟΕΛ, ο Χριστόφορος Τόφαρος. Ένας αγνός οπαδός των γαλαζοκιτρίνων, που αν και βρίσκεται καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, τίποτα δεν τον εμποδίζει για να βρίσκεται δίπλα στην ομάδα της καρδιάς του.
Εδώ και 23 περίπου χρόνια, ο Χριστόφορος Τόφαρος ακολουθεί τον ΑΠΟΕΛ στα γήπεδα και είναι πιο περήφανος από ποτέ για τη μεγάλη του αγάπη, αφού όπως ο ίδιος εξομολογείται στην OMADA του REPORTER, «ο ΑΠΟΕΛ είναι η καθημερινότητα μου, δεν θυμάμαι μέρα που να μην ασχοληθώ με την ομάδα μου, έστω για το οτιδήποτε. Είναι κάτι που με ευχαριστεί, που με ηρεμεί, που γεμίζει τον χρόνο μου».
Οι πιο ένδοξες στιγμές της ζωής δεν είναι οι λεγόμενες μέρες επιτυχίας, αλλά, περισσότερο, οι μέρες εκείνες που μετά από απόρριψη και απελπισία, αισθάνεσαι να μεγαλώνει μέσα σου η θέληση για ζωή και η υπόσχεση για μελλοντικά επιτεύγματα, αναφέρει χαρακτηριστικά ένα απόφθεγμα του Γάλλου συγγραφέα, Γκυστάβ Φλωμπέρ.
Κάπως έτσι, παρομοιάζεται και η ζωή του Μαρίνου Κυριάκου, ο οποίος δεν λύγισε σε καμία δυσκολία, πίστεψε στον εαυτό του και σήμερα με επτά μετάλλια στον λαιμό του παρουσιάζεται πιο δυνατός όσο ποτέ άλλοτε.
Τη δική του ιστορία κατάφερε να σημειώσει μόλις στα ένδεκα του χρόνια ο Αλέξανδρoς Κκωστή, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Muay Thai Νέων στην Αττάλεια της Τουρκίας, που κατέκτησε τη δεύτερη θέση και κρέμασε το αργυρό μετάλλιο στον λαιμό του.
Αξιοσημείωτο, είναι το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος έχει επίσης τον παγκόσμιο τίτλο της WMBF το 2018, που κέρδισε το χρυσό μεταλλείο στην Ταϊλάνδη και είναι ο πρώτος δεκάχρονος Κύπριος που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
«Οι δυσκολίες κάνουν κάποιους ανθρώπους να σπάνε και άλλους να σπάνε ρεκόρ», είχε αναφέρει κάποτε ένας Αμερικανός συγγραφέας (William Arthur Ward), τον οποίο ουκ ολίγοι ακολούθησαν και στο τέλος χαμογέλασαν και έκλεισαν το μάτι της ζωής. Ένα χαμόγελο, το οποίο δεν άντλησαν ούτε από χρήματα αλλά ούτε από πολυτέλειες στη ζωή. Κατάφεραν μέσα από τον δικό τους πόνο και Γολγοθά, να βρουν τα ψυχικά αποθέματα και μέσα από ένα μαραθώνιο ζωής, να κάνουν θρύψαλα όλα τα εμπόδια που βρήκαν μέχρι σήμερα στη γεμάτη αγκάθια διαδρομή τους.
Δεν επιζητούν ούτε έχουν ανάγκη από βραβεία και επαίνους. Το μόνο που θέλουν αυτοί οι άνθρωποι είναι να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στην κοινωνία για τις ανάγκες που έχουν οι συνάνθρωποί μας με ειδικές ικανότητες, οι οποίοι χρειάζονται τη δική μας υποστήριξη στη ζωή. Δυο αδέλφια, ο κ. Ανδρέας και ο κ. Γιάννης Ευθυμίου, αποφάσισαν να «τρέξουν» μαζί στο μεγαλύτερο μαραθώνιο της Κύπρου. Η διαφορά τους με τους υπόλοιπους δρομείς ωστόσο, είναι ότι δεν έτρεχαν και οι δυο.
Η πυξίδα του κυπριακού ποδοσφαίρου έχασε τον προσανατολισμό της εδώ και χρόνια.. Από τα οικονομικά συμφέροντα και το ναρκωτικό των επιτυχιών, είναι εξαρτημένοι όλοι οι εμπλεκόμενοι στο άθλημα. Πόσο μικρά μοιάζουν τα αλισβερίσια των μάνατζερ, οι κόντρες των ομάδων για τη διαιτησία, η κάρτα φιλάθλου και η βία στα γήπεδα μπροστά στο μεγαλείο του αθλητισμού;
Το μεγαλείο του αθλητισμού, αποτυπώνεται πλήρως στην ιστορία του Γιώργου, ενός αγνού φιλάθλου του Ολυμπιακού Λευκωσίας, που με την παρουσία του στους αθλητικούς χώρους, κόσμησε τα γήπεδα μας και κέρδισε επάξια μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεο της ιστορίας του Τακτακαλά.
Μαθήματα πρωταθλητισμού παρέδωσε σε κάθε άκρη της γης ο 15χρονος Κυριάκος Χριστοδούλου από τη Λάρνακα, ο οποίος ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλοπάτι του βάθρου στους παγκόσμιους αγώνες του Μουάι Τάι που διεξήχθησαν στην Τουρκία.
Μαζί με τον πατέρα του αλλά και προπονητή του, Κωνσταντίνο Χριστοδούλου, ο Κυριάκος αψήφισε όλους τους φόβους του και ταξίδεψε στην Τουρκία, κατατροπώνοντας κάθε αντίπαλο που βρήκε μπροστά του, για να πανηγυρίσει όλη η κυπριακή αποστολή στο τέλος την τρομερή επιτυχία του 15χρονου.
«Πολλοί από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, γιατί ζούμε μέσα στους φόβους μας» (Λες Μπράουν). Ένα γνωμικό που σίγουρα θα πρέπει να θυμάται ο κάθε άνθρωπος όταν δεν τολμά να κάνει αυτά που θέλει στη ζωή του, έστω και αν φαντάζει απίθανο να υλοποιηθούν.
Ζωντανό παράδειγμα για τα κίνητρα που μπορούν να έχουν οι άνθρωποι, αποτελεί ο 8χρονος τυφλός ποδοσφαιριστής, Μιχάλης Πουλλής. Ο νεαρός, παραδίδει μαθήματα ζωής σε όλους μας με τη θέληση και την αποφασιστικότητα που δείχνει να ακολουθήσει εκείνο που αγαπά, χωρίς να τον επηρεάζουν οι δυσκολίες της ζωής.
